Herman Brusselmans

Herman Brusselmans sleepte mij ooit de literatuur in. Dankzij Ex-Drummer begreep ik pas dat er ook gelachen mocht worden tijdens het lezen. Daarna verslond ik zijn werk. Kreeg ik dorst van Heden ben ik nuchter. Vond ik De man die werk vond het beste Nederlandstalige boek van het fin de millennium. En besloot ik dat “Guggenheimer rook aan zijn neus” tot in de lengte der dagen mijn favoriete openingszin zal zijn. Maar ergens ter hoogte van Logica voor Idioten begon ik er genoeg van te krijgen. Zijn volgende drie boeken las ik nog plichtsgetrouw, de mozaïekvertelling Het Einde van Mensen in 1967 vond ik zelfs erg goed, maar van de boeken daarna heb ik hooguit staand in de boekhandel de eerste drie zinnen gelezen om te weten dat Herman Brusselmans en ik uit elkaar waren gegroeid. Maar zodra ik een interview met hem lees, weet hij mijn hart te stelen. Hij stond in De Volkskrant-rubriek ‘de boekenkast van...’ Herman Brusselmans heeft geen boekenkast meer. Op bijgaande foto zit Herman Brusselmans op het kleine stapeltje boeken dat nog van hem is. Zwarte bril. Donkere haren die wat vlassig zijn pezig gelaat omlijsten. Hij kijkt me wat verwijtend aan. Waarom ik hem verlaten heb. Zijn hondje staart mistroostig in het niets. Herman Brusselmans heeft, sinds het vertrek van zijn vrouw, de meeste van zijn bezittingen de deur uitgedaan. Ik vermoed dat het niet lang duurt voordat hij, misantropische zenmeester tegen wil en dank, het soort staat van verlichting bereikt waarin het altijd regent.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Gaap | Goed Volk

, door

Een keurig bebaarde krullenbol kijkt mij aan vanaf de stationsposter. Vriendelijke gelaatsuitdrukking. Donkere, stijlvolle winterjas. Overduidelijk een ruimdenkend, beschaafd jongmens. ‘Goed Volk schreeuwt niet’, lees ik in het Volkskrant-lettertype.

Behalve niet schreeuwen schijnt goed volk tegen een grapje te kunnen, niet snel bang te zijn, altijd meer te willen weten, een open geest te hebben, benieuwd te blijven, etc.

Goed volk. Dat zeg je tegen de hond van de buren als ie begint te blaffen. In de hoop dat ie je niet in de kloten bijt. Er is een cartoon van Kamagurka waarin een man voor een herberg staat. De herberg heet ‘In Den Stinkende Roede’. Ter hoogte van het kruis van de man heeft Kama stankwalmpjes getekend. ‘Goed volk’, roept de man naar binnen. Goed volk zeg je om aan te geven dat je geen kwaad in de zin hebt. De Volkskrant echter gebruikt goed volk om een schifting te maken. Tussen mensen die deugen en mensen die niet deugen. Dubieus.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: an0nym0n0us (cc)

Blote Brooke kijken

, door

OPINIE - Waarin de auteur afrekent met moralistische en populistische flutpraatjes.

“Er is nu terecht in Europa geen serieuze kunstenaar meer te vinden die een seksuele verhouding met een vrouw jonger dan 18 jaar als uitgangspunt voor een kunstwerk neemt”, sluit Egbert Born zijn stuk in de Volkskrant over The Blue Lagoon af.

Het staat er echt. Het is terecht, zo moet het, een kunstenaar mag zich niet bezondigen aan beschrijvingen van een seksuele relatie met een minderjarig meisje. Lolita, een literaire klassieker van jewelste, zou niet meer geschreven mogen worden. Het hele Congo-oeuvre van Jef Geeraerts moet niet meer kunnen. Pardon?

Natuurlijk is The Blue Lagoon een geile film die welbewust de grenzen opzoekt van wat voor een Amerikaanse mainstream rolprent in 1980 acceptabel was. Niet om een diepzinnige artistieke boodschap uit te dragen – het is een mooi gefilmd flutverhaaltje – maar om de kassa te laten rinkelen. En natuurlijk zendt Net5 de film uit om dezelfde redenen – de uitzendrechten zullen niet zo veel meer kosten, dus krijg je voor weinig geld een boel veertigers en vijftigers op je kanaal die best met een onschuldig gezicht nog een keertje blote Brooke willen kijken.

Nee, die heilige verontwaardiging over een oude film is me te priesterlijk. U begrijpt me wel – vanaf de kansel roepen hoe verderfelijk vleselijke lusten zijn en ondertussen de misdienaartjes bepotelen. Goed, ze was veertien en geen zestien, maar hoe veel mensen weten dat? En doet dat ertoe? Is het met die wetenschap in het achterhoofd nog viezer? Volgens mij zien de meeste mannen gewoon een lekker wijf of een jong ding, enfin noem de denigrerende termen maar op. Die paar bewuste pedoseksuelen die net op die leeftijdscategorie vallen, hebben de film al jaren op DVD. Legaal.

Vorige