Ons huis is leuk ingericht, vind ik zelf. De spullen in de woonkamer vormen samen een gezellige mengelmoes van artefacten uit de jaren dertig, veertig, tachtig en negentig. Ik heb aardewerk uit de jaren dertig, kasten uit de jaren veertig, rotanstoelen uit de jaren tachtig en een bankstel en tafel uit de jaren negentig. Uit de jaren zeventig heb ik helemaal niks. Misschien heb ik een paar boeken uit de jaren zeventig, maar die ben ik dan allang vergeten. Qua design waren de jaren zeventig ook niet zo geslaagd. Jaren zeventig design was een ramp, dat kunt u in elk designboek van belang lezen. De meeste artefacten in huis zijn ouder dan mijn moeder. Een groot deel heb ik vergaard op rommelmarkten en in antiekwinkels, in Nederland en België. Het beste zijn ze te omschrijven als mooi en nostalgisch. Al is niet iedereen het hiermee eens. Sommige vage kennissen zie ik denken als ik ze wijs op een sierlijke oude kast: wat een oude koleretroep! Ik wijs ze op mooi ingelegd beukenhout en palisander, maar het heeft weinig zin. "Moet je het plafond en de deuren niet weer eens witten", zei A. te B. pas, toen ik hem net wees op mijn fraaie serie mokken met geometrische spuitmotieven. A. is de enige die ik ken, die boeken weggooit als hij ze gelezen heeft. Een rasechte kunst- en cultuurbarbaar!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Eerste bedrijf, scène 3
Aan de leestafel van Scheltema.
De oudste NRC-abonnee: Ik ben helemaal in de war.
De een-na-oudste NRC-abonnee: Hoezo? Wat is er gebeurd?
De oudste NRC-abonnee: Nou… nou… nou… Ik ben gewoon helemaal confuus… Helemaal van m’n à propos.
De een-na-oudste NRC-abonnee: Wat is er dan?
De oudste NRC-abonnee: Ik snap het niet… Ik snap het niet…
De een-na-oudste NRC-abonnee: Kom op nou! Voor de draad ermee!
De oudste NRC-abonnee: Nou, Hamas schrapt wereldwijd 4000 banen.
De een-na-oudste NRC-abonnee: Dat is inderdaad vreemd. Laat eens kijken. (De oudste abonnee reikt hem de krant aan). O, wacht ik snap het al. Ha! U bent inderdaad een beetje in de war. Het is de V.N.U. die wereldwijd 4000 banen schrapt en Hamas die alle verkiezingen wint. Tenminste, dat staat er.
De oudste NRC-abonnee: O, gelukkig maar!
(changement.)
Proloog, scène 2
Hoek Nieuwe Herengracht – Amstel, bij de Walter Süskindbrug. Een groepje gezagsdragers bij een peperbus met bezems in de aanslag. Aan hun voeten een emmer met stijfsel. Onder de gezagsdragers de Amsterdamse burgemeester Job Cohen, hoofdcommissaris van politie Bernard Welten, het echtpaar Oranje-Blanje-Bleu, de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding Tjibbe Joustra, burgemeester Jan van Zanen van Amstelveen, twee aanplakkers van beroep van Bizon Buitenreclame met op hun gele pakken ‘De Bizon Kids’ en een cordon van opgetrommelde journalisten en fotografen. Wegschietende voorbijgangers. Op de grond liggen scherven van hotelporseleinen borden en mosselschalen.
Eerste aanplakker: Volgens mij doen ze het helemaal verkeerd.
Tweede aanplakker: Hoezo?
Eerste: Dat moeten ze laten doen!
Tweede: Ja, door ons. Moet je die kreukels en plooien zien. Lijkt nergens naar.
Mevrouw Oranje-Blanje-Bleu (kijkend naar de lucht): Ik vraag me af of we het droog houden.
Meneer Oranje-Blanje-Bleu: Ik heb toch gezegd dat we beter thuis konden blijven! Jij luistert ook nooit.
Mevrouw Oranje-Blanje-Bleu: Als ik naar jou moet luisteren, gingen we nooit ergens naartoe! (Tot politiecommissaris Welten) Dat ziet er goed uit Bernard. Nou maar hopen dat het blijft plakken!
Burgemeester Cohen: Dat hopen we allemaal.
Fotograaf (tegen burgemeester Cohen): Kunt u even een stapje terugdoen? Ik krijg meneer Joustra er niet op zo.
Burgemeester Cohen: O, nou ga ik in de emmer met stijfsel staan.
Journalist (schrijft op): Onder grote belangstelling —
Tweede journalist: — en met 11 september nog vers in het geheugen! —
Eerste journalist: — en met 11 september nog vers in het geheugen werd vandaag gestart met een nieuwe anti-terrorismecampagne. Door middel van posters in de stad en in het openbaar vervoer wordt burgers gevraagd verdachte zaken te melden. ‘Als je iets verdachts ziet, meld het ons dan.’
Tweede journalist: Ik vind dit heel verdacht …
Eerste journalist: We melden het toch ook?
Tweede journalist: Hebben we eigenlijk al een kop?
Eerste journalist: Terreurcampagne van start in hoofdstad.
Burgemeester Cohen: Ik ben ervan overtuigd dat de andere posters beter blijven zitten.
Eerste aanplakker (tot de tweede): Dat plakken we zometeen wel over. Dan zie je er niks meer van.
(changement.)
Grrrr, ik had nooit moeten vragen aan de redactie of er nog iemand een leuk idee had voor het jubileum. Wat boeit het de mensen nou wat ik doe als ik niet hier stukjes aan het schrijven ben?
Gelukkig heb ik een kat, anders zou ik helemaal niets hebben om over te schrijven.
Maar daar later meer over. Lifeloggen schijnt immers te gaan over wat er nou zo daags gaande is in het leven van een loggert. Snap echt niet dat er iemand in geïnteresseerd is trouwens. Who cares dat ik vanochtend ge-gvd’d heb in mijn auto omdat voor de tweede achtereenvolgende dag dezelfde gouden Audi A3 met in het kenteken LP-LK via het tankstation een stuk file oversloeg om met twintig seconden tijdswinst weer een extra verstoring te geven in de verkeersstroom waarmee nou juist die files in stand gehouden worden die hij probeert te omzeilen. Man wat heb ik een hekel aan domme egoïsten met auto’s!
En dan duurt het nog zeker 50 minuten voor ik mijn eerste bak koffie kan nemen. Life sucks ’s ochtends te vroeg.
In de oase van rust van mijn altijd tijdelijke kantoor kom ik weer bij zinnen. Eerst even checken of Sargasso nog draait en er geen nieuwe doodsbedreigingen in de mail zitten. Alles lijkt goed te gaan.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Laatste Dagen Der Mensheid noemde Karl Kraus zijn grote, 218 scènes tellende anti-oorlogssatire uit 1919. Hij liet zien hoe de Grote Oorlog van 1914-1918 in stand werd gehouden door de propaganda van de machthebbers, gesteund door een goedgelovige of juist corrupte pers. Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes vertaalden het toneelstuk, dat in het najaar van 2007 zal worden opgevoerd door t Barre Land. Intussen zijn de machinerieën en machinaties van de macht die Kraus blootlegde niet veel veranderd. Daarom nu, naar recept van Kraus, De Allerlaatste Dagen Der Mensheid: de actualiteit in ons eigen Absurdistan in scène gezet. En net als bij Kraus geldt ook hier: de ergste uitspraken zijn veelal letterlijke citaten.
Erik Bindervoet en Robbert-Jan Henkes schreven (met Frans Bakker) Wijdlopige, brede en waarachtige beschrijving van de ongelukkige reizen van het schip de Visstick en haar gezagvoerder Kapitein Iglo (op 16 met stip in de Sargasso-lijst van beste Nederlandse romans!). Ze vertaalden daarna ander andere Finnegans Wake van James Joyce en alle liedjes van The Beatles. Onlangs verscheen hun tweede evangelie, De Intocht van Christus in Amsterdam, geïllustreerd door Aart Clerkx, die ook dit feuilleton af en toe van tekeningen zal voorzien.
Vanaf vandaag zullen Bindervoet & Henkes ongeveer twee keer per week afleveringen uit De Allerlaatste Dagen der Mensheid op Sargasso posten.
In Noordwijk In Beiroet protesteerden gisteren duizenden Hezbollah aanhangers tegen de regering van Libanon. Inmiddels heeft Hezbollah goed naar de succesvolle marketing van de cederrevolutie gekeken en ook Hezbollah zwaait nu uitbundig met de nationale vlag (ze begrijpen eindelijk dat een syrische of iraanse vlag in Beiroet mediatechnisch niet zo handig is). Een dergelijke verandering is verwarrend voor de gemiddelde wereldnieuws consument. Bij een protest van de fundamentalistische Hezbollah beweging lijkt dan ook de keuze voor een foto van zwarte gewaden voor de hand te liggen. Maar deze vondst konden wij u niet onthouden. Want wat betekent de libanese sociaal maatschappelijke acceptatie van Nasrallah de Kerstman voor de politieke situatie in het Midden-Oosten in het algemeen en die van Libanon in het bijzonder wel niet?!
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Spanje gaat mogelijk voor de tweede maal een grote groep illegalen die voor Europa de broccoli plukt en hotels schoonmaakt legaliseren.
Honderdduizenden illegale immigranten in Spanje kunnen mogelijk volgend jaar in Spanje een verblijfsvergunning krijgen. Volgens de Spaanse media kunnen ze gebruik maken van een weinig bekende regeling die een vergunning toekent aan illegalen die ‘diep verankerd’ zijn in de samenleving. (Volkskrant)
Ondertussen krijgt de Kerstman steeds meer vaste grond onder de voeten in Nederland. Afgelopen zaterdag kreeg hij een officiële intocht in Noordwijk. Maar wie is die man eigenlijk?
Hij heeft geen Zwarte Pieten’, weet het oudere broertje van de 6-jarige Margot, ‘dus hij moet alle gedichten zelf schrijven.’ ‘En ik ben veel minder streng dat de Sint’ zegt de Kerstman zelf. ‘Hij neemt stoute kindertjes in de zak mee naar Spanje. Ik niet. Gelukkig niet. Want op de Noordpool is het voor kindertjes veel te koud.’ (Volkskrant)
We discussieren nog even door over wat goed of fout is voor onze kinderen. In Oostenrijk bestaan iets heftigere figuren dan (regenboog/zwarte) pieten om de kinderen in het gareel te krijgen. Op 6 december loopt de Krampus mee in een optocht (foto) en zorgt ervoor dat Oostenrijkse kinderen tenminste één week of misschien zelfs nog wel langer netjes hun speelgoed opruimen.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.