Politiek kwartier | Slachtoffers knuffelen

Waarin Klokwerk vermoedt dat de VVD zó dol is op slachtoffers, dat er haar niet genoeg van kunnen zijn. Uitkeringstrekkers knuffel je niet. Asielzoekers al helemaal niet. Maar slachtoffers... ja, die kunnen volgens de VVD niet hard genoeg geknuffeld worden. Vandaar dat de partij pleit voor meer rechten voor slachtoffers. Meer meeleven met slachtoffers, minder met daders. Onder deze leus heeft de VVD de afgelopen jaren de reclassering teruggedrongen en het gevangenisregime versoberd. En weer zit er een nieuwe slag aan te komen. Het is immers vooral niet de bedoeling dat we daders van misdrijven gaan knuffelen. Daarom is iedere extra begeleiding die we ze geven uit den boze.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Carl Guderian (cc)

Aantal gevangenen in Nederland loopt hard terug

DATA - Het aantal gevangenen loopt in Nederland relatief snel terug in vergelijking met andere landen. Misschien is Nederland niet zo onveilig als sommigen willen doen geloven.

Ik dacht altijd dat het aantal gevangenen in Nederland erg hoog was in vergelijking met andere landen. Het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum (WODC) werpt daar in een recente publicatie heel ander licht op. Nederland heeft maar weinig gevangenen, zo blijkt. Dat komt deels door de spectaculaire daling van het aantal mensen dat vast zit.

Per 100.000 inwoners van ons land waren er in 2010 75 gevangenen. In 2005 waren dat er nog 134. Dat is een daling van 44 procent, een daling waar geen ander onderzocht land aan kan tippen. Estland komt er in absolute aantallen nog wel overheen (68 minder), maar daar zitten veel meer mensen per 100.000 personen te brommen, namelijk 259.

Zware misdrijven

Dat het aantal gedetineerden in ons land zo fors daalt, komt volgens een woordvoerder van het ministerie van Justitie vooral doordat in Nederland het aantal zware misdrijven sterk afneemt. Bovendien wordt er tegelijkertijd ook minder zwaar gestraft. ‘In sommige andere landen, zoals het Verenigd Koninkrijk, is de criminaliteit eveneens fors afgenomen maar neemt de strafduur sterk toe. Hierdoor blijft het aantal gedetineerden toch groot,’ volgens de woordvoerder.

Foto: Bas Bogers (cc)

Politie moet z’n werk beter doen

INTERVIEW - Donkere mensen, Marokkanen en Oost-Europeanen worden op straat makkelijker staande gehouden door de politie dan blanke Hollanders. Dat bleek uit onderzoek van cultureel antropoloog Sinan Çankaya naar de interpretatie van willekeurige voorbijgangers door Amsterdamse agenten.

Eenderde tot tweederde van de interacties tussen burger en agent vindt plaats voordat er een overtreding of misdrijf is gepleegd. De agent heeft een bepaald vermoeden bij een willekeurige passant en spreekt hem/haar aan onder het mom ‘vragen staat vrij’. Dat heet proactief werken, en de politie zet er steeds meer op in.

Maar wie er op straat staande gehouden wordt, is veelal geen kwestie van objectieve politie-informatie. De onderbuikgevoelens van de agent bepalen vaak wie hij aanspreekt. En dat zijn meestal mensen met een bepaalde etnische achtergrond. Marokkanen, Turken, Oost-Europeanen: veel vaker dan blonde Hollanders worden ze door een agent staande gehouden voor een praatje. ‘Maar dat geldt ook voor mensen die donkere kleding met capuchons of bontkragen dragen,’ zegt Sinan Çankaya, die in  opdracht van de politie Amsterdam-Amstelland onderzoek deed naar de interpretaties van Amsterdamse agenten. Daarvoor hield hij 59 diepte-interviews en observeerde hij 25 diensten van de Amsterdamse noodhulp.

Afgaan op uiterlijk, maar geen discriminatie

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: nico1959 (cc)

Ophelderingspercentage politie daalt weer, maar is dat erg?

ANALYSE - Het leek even goed te gaan, maar het ophelderingspercentage van de politie is vorig jaar weer iets gedaald. Maar is het ophelderingspercentage wel een nuttige maatstaf?

Voor de politie en de minister is het gisteren gepubliceerde rapport Criminaliteit en Rechtshandhaving 2011 geen fijn leesvoer. De dalende trend van het aantal geregistreerde misdrijven is gestopt. Jammer genoeg is het ophelderingspercentage wel gedaald tot 24,2 procent.

Dat betekent dat 40.693 gewelds- en seksuele misdrijven niet zijn opgelost. Dat 618.813 vermogensmisdrijven nog op de plank liggen. En dat 145.459 vernielingen voorlopig onbestraft blijven. De cijfers lijken simpel.

Dashboard 1

Deze daling is vreemd en een tikkeltje onwelkom voor de minister, omdat juist de laatste jaren erg is ingezet op meer blauw op straat. Maar zoals Bart de Koning, auteur van Operatie Blauw (over de krakende politie-organisatie), meent: met blauw op straat alleen ben je er nog niet.

Pennelikkers

In een interessant opiniestuk wijst hij erop dat het aantal fte in twintig jaar met ruim 20.000 mensen is toegenomen. ,,Wat zijn die bijna 20 duizend extra mensen gaan doen? Wie de beloften van de Nederlandse politiek de afgelopen jaren gevolgd heeft, zal waarschijnlijk denken: op straat lopen en boeven vangen. Dat valt tegen. De groei van de Nederlandse politie is voor het grootste deel gaan zitten in de ondersteuning, die meer dan verdubbelde tussen 1994 en 2009. De ‘primaire uitvoering’ – dus de mensen die het echte politiewerk doen: blauw en recherche – steeg met 11 procent. Die groei zat ‘m vooral in de verdubbeling van het aantal wijk- en districtsrechercheurs naar zo’n 3200 man. Het echte blauw op straat groeide met slechts 3 procent: van 17.967 naar 18.583 agenten. De ondersteuning (bijvoorbeeld meldkamer) groeide met 107 procent en de leiding en overhead met 43 procent. Ondanks een flinke groei heeft de Nederlandse politie van heel Europa de minste recherche: 12,8 procent van alle mensen, tegen bijvoorbeeld 17,2 procent in Duitsland.”

Foto: Lydia (cc)

Boeverij in het digitale tijdperk

COLUMN - Waarin de auteur een lans breekt voor het bijbrengen van digitale vaardigheden aan inbrekers en andere ouderwetse boeven. Zodat fysieke overvallen voorgoed verleden tijd worden.

Laatst was ik bij de bank om vijfjes te halen. Voor mijn werk heb ik veel vijfjes nodig, vandaar. Maar de bank heeft geen vijfjes meer voorradig. Ik moet ze bestellen en op een afgesproken dag ophalen. Zo niet, dan worden ze dezelfde avond teruggestuurd naar, ja, naar waar eigenlijk? Ik vroeg de beambte naar het waarom van dit beleid. “We houden liever geen cash meer in huis,” zei hij.

Begrijpelijk: ze zijn bang voor overvallen. Eigenlijk willen ze van het contante geld af. Alle transacties zouden per internet moeten gaan, want een online saldo leegroven is minder ingrijpend dan een overval. Voor degene die overvallen wordt,  dat spreekt.

Het is eigenlijk een wonder dat er nog overvallers bestaan die in real life roven. In deze tijd! Dat zijn overblijfsels uit vervlogen tijden, sullige boeven die nog niet hebben begrepen waar het grote geld tegenwoordig voor het oprapen ligt. Misschien zijn ze wel analfabeet. Leg jij ze dan maar uit dat, en vooral hoe, ze op de computer moeten inbreken.

Breaking the Taboo

Waarom de ‘War on Drugs’ meer ellende veroorzaakt dan voorkomt.

Ex-presidenten uit verschillende landen, betrokken bij de Oorlog tegen Drugs, leggen in deze documentaire uit waarom het beleid heeft gefaald, hoe het drugkartels en de Taliban enorm machtig heeft gemaakt, en vooral de armen treft.

Verteld door Morgan Freeman.

Vorige Volgende