Drugshandel met hulp van de CIA

In 1996 publiceerde de Amerikaanse journalist Gary Webb een serie artikelen over betrokkenheid van de CIA bij de cocaïnehandel in de VS om daarmee fondsen te genereren voor de Contra's in Nicaragua. Grote kranten als The New York Times, Washington Post en Los Angeles Times hielpen actief mee Webbs bevindingen te ondermijnen. Zijn eigen krant, de San Jose Mercury News, liet hem uiteindelijk vallen en met zijn professionele reputatie en carrière aan diggelen, pleegde Webb uiteindelijk, in 2004, zelfmoord. Alles wijst er echter op dat Webb wel degelijk gelijk had. Zeker nu een enkele betrokkenen alsnog hun mond opendoen. Zo staat het bijvoorbeeld buiten kijf dat een belangrijke drugsdealer in Los Angeles tevens een financier van de Contra's was. Maar, zo schreven de grote kranten, het was niet duidelijk hoeveel drugsgeld hij aan de Contra's gaf en bovendien zou de leiding van de Contra's niet hebben geweten dat het om drugswinsten ging. Dat de vliegtuigen met door de CIA gefinancierde wapens op de terugweg uit Nicaragua cocaïne meenamen voor de Amerikaanse markt, zou ook enkel toeval zijn. Webb zelf zag het zo: “It’s not a situation where the government or the CIA sat down and said, 'Okay, let’s invent crack, let’s sell it in black neighborhoods, let’s decimate black America,’” Webb says. “It was a situation where, 'We need money for a covert operation, the quickest way to raise it is sell cocaine, you guys go sell it somewhere, we don’t want to know anything about it.'" h/t Micowoco

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.