Drugshandel met hulp van de CIA

In 1996 publiceerde de Amerikaanse journalist Gary Webb een serie artikelen over betrokkenheid van de CIA bij de cocaïnehandel in de VS om daarmee fondsen te genereren voor de Contra's in Nicaragua. Grote kranten als The New York Times, Washington Post en Los Angeles Times hielpen actief mee Webbs bevindingen te ondermijnen. Zijn eigen krant, de San Jose Mercury News, liet hem uiteindelijk vallen en met zijn professionele reputatie en carrière aan diggelen, pleegde Webb uiteindelijk, in 2004, zelfmoord. Alles wijst er echter op dat Webb wel degelijk gelijk had. Zeker nu een enkele betrokkenen alsnog hun mond opendoen. Zo staat het bijvoorbeeld buiten kijf dat een belangrijke drugsdealer in Los Angeles tevens een financier van de Contra's was. Maar, zo schreven de grote kranten, het was niet duidelijk hoeveel drugsgeld hij aan de Contra's gaf en bovendien zou de leiding van de Contra's niet hebben geweten dat het om drugswinsten ging. Dat de vliegtuigen met door de CIA gefinancierde wapens op de terugweg uit Nicaragua cocaïne meenamen voor de Amerikaanse markt, zou ook enkel toeval zijn. Webb zelf zag het zo: “It’s not a situation where the government or the CIA sat down and said, 'Okay, let’s invent crack, let’s sell it in black neighborhoods, let’s decimate black America,’” Webb says. “It was a situation where, 'We need money for a covert operation, the quickest way to raise it is sell cocaine, you guys go sell it somewhere, we don’t want to know anything about it.'" h/t Micowoco

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.