Vorige week werd 1,35 miljoen euro voor een vis betaald in Japan. Achter deze absurde prijs gaat een machtsspel tussen China en Japan schuil. De eerste gang naar de tempel, de eerste maaltijd, het eerste bad, de eerste werkdag, Japanners hechten veel waarde aan de intrede van het nieuwe jaar. Een nieuw begin, een schone lei, bidden voor geluk, gezondheid en fortuin. Daarom wordt iedere 'eerste' handeling uitgebreid gevierd, en vaak duur betaald. Om de goden goed te stemmen. Zo ook de veiling van de eerste vis van het nieuwe jaar.
Chinese partijfunctionaris flipt op luchthaven, maar niemand grijpt in.. Marechaussee en grondpersoneel staat als aan de grond genageld; is dit een bewijs van hoe hiërarchisch de Chinese samenleving nog is? Inmiddels is bekend dat het heethoofd toch vervolgd wordt.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
ANALYSE - Obama bracht er niet veel van terecht, denken velen in de wereld. Maar hij kreeg ook niet veel speelruimte van de Amerikaanse bevolking. Het verloop van zijn nieuwe termijn is te voorspellen aan de hand van opinieonderzoek.
Barack Obama won de verkiezingen van november 2012 vrij ruim van Mitt Romney. Maar tot veel nuancering in de verhoudingen tussen Democraten en Republikeinen leidde dat niet. De fiscal cliff is niet vermeden, maar uitgesteld. Dezer dagen zal de nieuwe regering van Obama van start gaan. Het is een moment om te kijken naar de opvattingen van Amerikanen over grote thema’s. Een grote opiniepeiler is PEW research, eenvoudig op het net te vinden. Een dagje rondneuzen levert het volgende op.
Wat willen Amerikanen in 2013?
De Amerikanen zijn sinds juni 2011 niet zo somber geweest als nu. Ze zijn pessimistisch over de economie, het vermijden van de fiscal cliff, bezorgd over de stijgende ongelijkheid en de economische onbillijkheid.De problemen in de Verenigde Staten zelf zijn genoeg: dieper verstrikt raken in de tegenstellingen in het Midden-Oosten willen Amerikanen zeker niet, maar over een interventie in verband met het atoomwapenprogramma in Iran ligt dat weer gemakkelijker.
Het pessimisme geldt voor de reductie van de staatsschuld, maar ook de toenemende zorg over ongelijkheid en class conflict speelt een rol. Meer dan de helft van de ondervraagden denkt dat het economisch systeem de rijken bevoordeelt, tweederde van hen denkt dat er conflicten zijn tussen rijk en arm. (21% groei sinds 2009; dat zegt iets over het succes van “socialist” Obama.)
ACHTERGROND - Het gaat om banen, in Amerika (en waar niet, eigenlijk?). Daarom worden grote bedrijven gepaaid met geld, zodat ze niet naar het buitenland vluchten? Maar worden de VS sowieso niet veel aantrekkelijker voor bedrijven om zich te vestigen?
Wat doe je als gemeente of staat in Amerika als de werkgelegenheid maar niet aan wil trekken en grote bedrijven in de regio dreigen hun werk naar het buitenland te outsourcen? Dan bied je een flinke som geld als incentive om het bedrijf maar in jouw omgeving te houden. Want: een fabriek staat gelijk aan werk.
Maar hoe veel incentives geven Amerikaanse overheden eigenlijk aan commerciële bedrijven? En hebben die zin? The New York Times zocht het uit en creëerde een database met de gegevens. Een paar schokkende getallen: alle staten en federale overheden samen gaven 170 miljard dollar aan incentives. Lokale overheden geven 9.1 miljoen dollar per uur uit aan bedrijven.
En levert het wat op? Dat valt te betwijfelen, zegt The New York Times.
Is het geven van incentives typisch Amerikaans? Daar geeft het artikel geen antwoord op, maar er wordt wel een klassiek Amerikaans beschreven als voorbeeld: General Motors. Het bedrijf kreeg in tenminste zestien staten incentives en moest alsnog bij de overheid aankloppen voor een bail out.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Zij wel!
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
NIEUWS - Chinezen zijn in shock
Heeft China een goede voedingsbodem voor nationaal-socialisme?
Sfeerbeelden en cityscapes van Hong Kong met aangenaam niets-aan-de-hand muziekje voor de zondagmiddag.
In de afgelopen 24 uur hebben minstens vier Tibetanen zichzelf in brand gestoken. Dit twitter account bericht hierover en toont de schokkende foto’s.
Werklieden monteren bewegwijzering ondersteboven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.