Fraai protestbord tijdens Olympische fakkel-estafette in San Francisco
, door
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Nederland en de Tibetkwestie
, door
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag voor Frans-Paul van der Putten, gepromoveerd op de geschiedenis van buitenlandse invloed in China. Hij is momenteel als onderzoeker verbonden aan Clingendael. Deze opinie verscheen eerder in het NRC.
De druk op Westerse regeringen om actie te ondernemen tegen China’s Tibetbeleid neemt toe. In Westerse media wordt gepleit voor het boycotten van de openingsceremonie van de Olympische Spelen door vertegenwoordigers van buitenlandse regeringen. Hiermee zou een signaal worden afgegeven dat men het niet eens is met de manier waarop Beijing de crisis in Tibet aanpakt. Gehoopt wordt dat de Chinese overheid, die graag wil dat de Spelen een succes worden, hierdoor de druk van de internationale gemeenschap voelt.
Aan de ene kant is de bevordering van mensenrechten een centraal punt in het beleid van Minister Verhagen. Aan de andere kant heeft de Nederlandse economie baat bij goede betrekkingen met China. Moet Nederland oproepen tot een internationale boycot van de openingsceremonie? Of is een oproep wat te hoog gegrepen en moet de regering zich beperken tot het niet sturen van vertegenwoordigers naar de ceremonie? En hoe moet het dan met Prins Willem-Alexander, die lid is van het IOC?
De kern van het probleem
Laten we kijken naar wat de kern van het probleem in China is, en hoe zich dat verhoudt tot de Westerse wereld. De kern van het mensenrechtenprobleem in China is dat de Chinese staat te sterk is. Anders gezegd, de Chinese burger heeft onvoldoende politieke vrijheden. De overmatig sterke staat in China is het product van een verleden waarin de Chinese staat zelf juist weer te zwak was. Dat was het geval tussen circa 1850 en 1950. In die periode van honderd jaar was de centrale staat in China onvoldoende in staat de bevolking te beschermen tegen hongersnoden, criminaliteit, burgeroorlogen en buitenlandse invasies. Vele miljoenen doden zouden niet gevallen zijn als de Chinese staat in deze periode normaal had gefunctioneerd. Sinds de Communistische machtsovername in 1949 streven China’s leiders naar een sterke staat, om een herhaling van de misère uit het verleden te voorkomen. Het China van vandaag is daarom een krachtige staat, waarin de politieke rechten van individuele burgers ondergeschikt zijn aan de veiligheid en stabiliteit van het land als geheel.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto des Tages – Peep Show
, door
Met het risico met terugwerkende kracht alsnog in een 1 april grap te trappen presenteer ik u een opmerkelijk fotoserie uit China. De miljoenen Chinese migrant-arbeiders die uw onderbroeken en Xenos-rommel produceren zijn vaak jaren van huis. Voor veel mannen betekent dit dat ze hun echtgenotes jarenlang niet zien en verstoken zijn van seks in de breedste zin des woords. Om deze nood te lenigen verschijnt er op de markt van vraag en aanbod in het kapitalistische China een oeroude dienst in nieuwe vorm. In de grote steden bieden vrouwen (met op hun beurt financiële nood) zich aan de migrant-arbeiders aan. Voor 10 cent mogen de mannen even gluren, ze staan er voor in de rij: The saddest peep show in the world (Safe For Work)
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Quote du Jour – De lange actiemars
, door
“Ga massaal naar Peking tijdens de Spelen en schopt daar zoveel rotzooi mogelijk.“
Ephimenco, meestal niet berucht om zijn linkse standpunten, quote oud-studentenleider Cohn Bendit, wel berucht om zijn linkse standpunten.
De protesten in London en Parijs zetten hem aan het denken. De lange mars met de fakkel wordt langzamerhand een publiciteitsramp voor de Chinezen, maar vooral ook voor het IOC.
En zelfs de burgemeester van Parijs, Bertrand Delanoë, deed mee door een spandoek op het stadhuis op te hangen met: “Parijs verdedigt de mensenrechten overal in de wereld“. Als out-of-the-closet homofiel is hij mogelijk nog meer gebrand op erkenning van rechten voor iedereen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Chinezen willen hardere aanpak Tibet
, door
Ook Chinezen zijn ontevreden over het optreden van hun regering bij de ongeregeldheden in Tibet van afgelopen week. Veel te slap. ‘We konden niet geloven dat onze regering zo zwak en laf was’, tekende de New York Times op uit de mond van brave burger mevrouw Meng.
Het is niet de eerste keer dat eenzijdige propaganda de Chinese regering tussen twee vuren doet belanden. Twee jaar geleden leidde anti-Japanse retoriek van de regering tot demonstraties en rellen bij Japanse consulaten in het land. Aanleiding was toen een schoolboek dat op de Japanse markt was toegelaten, waarin Japanse oorlogsmisdrijven werden verzwegen of goedgepraat.
Indertijd waren de motieven van de Chinese regering al raadselachtig. Er waren aanwijzingen dat de regering demonstraties bewust uit de hand liet lopen, maar de nationale pers zweeg ze dood. De demonstraties kwamen handig van pas bij het blokkeren van de Japanse wens een permanente zetel in de Veiligheidsraad te verwerven.
Deze keer zijn de ongeregeldheden wel uitgebreid op televisie geweest, maar het is onduidelijk wat de regering wil bereiken met het aanwakkeren van anti-Tibetaanse gevoelens onder de bevolking. Converteerbaar in internationale druk lijkt deze woede niet. Tenzij Beijing daadwerkelijk gelooft dat Tibetaanse autonomie net zo’n gotspe is als een revisionistisch schoolboek.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Weekendquote – Terrorisme in China
, door
“She has fully confessed to the accusations”
Aldus het ministerie van publieke veiligheid in China gisteren. Hoewel alle aandacht momenteel op Tibet gericht is, heeft China last van nog een “autonome” staat, Xinjiang. Daar leven de Uyghurs en die willen eigenlijk gewoon een echt onafhankelijke staat hebben. En dat leidt in dit geval tot een poging tot aanslag op een vliegtuig.
Nu is de quote natuurlijk op zich al een studie waard. Want in hoeverre is hier sprake van een echte bekentenis en wat was er voor nodig. Maar interessanter is het feit dat het überhaupt in een Chinese krant staat, al is het de Engelse uitgave.
Naast dit nieuws stond er ook een stukje in over Tibet. Hoewel beide stukjes natuurlijk sterk de visie van de regering weergeven, is het wel zo dat er aandacht aan besteed wordt. Zaken worden niet meer volledig in een doofpot gestopt. En dat geeft de ruimte om op termijn anders met die kwesties om te gaan. Belangrijk voor de diplomatie hierbij is om rekening te houden met de termijnen waarin Chinese machthebbers denken. Dat gaat niet over jaren, maar over decennia of zelfs eeuwen.
Verder is het apart om te lezen dat ze in China, als gevolg van deze poging tot aanslag, nu ook schoenen en flesjes gaan controleren. Waar hebben we dat eerder gehoord.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol