Links in Ierland

Voor mensen die groene, sociale en progressieve politiek nastreven is het in Ierland moeilijk kiezen. Er zijn wel groene, linkse en progressieve partijen maar dat komt niet mooi samen in een partij. De voornaamste reden daarvoor is dat de belangrijkste politieke scheidslijn niet over het sociaal-economisch beleid gaat, maar over buitenlandse politiek. De twee grootste partijen, Fianna Fáil en Fine Gael, zijn onstaan als twee verschillende kampen in de Ierse bevrijdingsbeweging, die gescheiden werden door hun visie op de relatie met het Verenigd Koninkrijk. Fianna Fáil hechtte net iets meer aan onafhankelijkheid dan Fine Gael. De partijen splitsten over een vredesverdrag met het Verenigd Koninkrijk, dat uiteindelijk tot burgeroorlog in Ierland leidde. Fianna Fáil was principieel Republikeins en Fine Gael was veel pragmatischer. Beide partijen groeiden uit tot populistische centrum/centrum-rechtse partijen, die geen klassieke ideologie hadden. De een was net iets meer gebrand op het beschermen van de Ierse autonomie dan de andere.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eén Afghanistan, drie oorlogen

Om de situatie in Afghanistan goed te kunnen begrijpen, moet je weten dat er verschillende oorlogen aan de gang zijn. Daarbij zijn geen van alle nuttig voor wat eigenlijk het belangrijkste zou moeten zijn: Het wederopbouwen van Afghanistan.

Intern wordt de oorlog in Afghanistan gezien als een burgeroorlog tussen verschillende grote groepen en clans. Deze clans bestaan weer uit subclans en hebben ook onderling vaak generaties lange vetes. Het is niet voor niks dat het Nederlandse leger er jaren over gedaan heeft om die organisatiestructuur in Uruzgan te begrijpen. Er zijn wel een aantal hoofdgroepen te zien. De belangrijkste daarvan zijn de Oezbeken, de Tadzjieken, de Hazara?s en de Pashtun. De huidige regering wordt voor het overgrote deel gevormd door de eerste drie (Karzai is overigens een Pashtun, maar wordt eigenlijk amper meer zo gezien. Hij was tenslotte degene onder wiens bevoegdheid de NAVO de macht uit handen van de Pashtun nam).

De oorlog wordt intern dan ook gezien als een opstand van de Pashtun gemeenschap tegen het regime van de drie andere groepen. Even voor de duidelijkheid, de Taliban wordt gevormd uit de verschillende groepen van de Pashtun. De Taliban waren eigenlijk de eerste die de Pashtun echt konden verenigingen. Op die manier konden zij ook ergens in de jaren ?90 het land overnemen, tot ze in 2001 weer werden verjaagd. De Pashtun zitten voor het overgrote deel in het zuiden, voor een deel in het oosten van Afghanistan en deels in West-Pakistan. De medressen (Islamitische scholen) van Pakistan zijn van oudsher een bron geweest van jonge strijders bij de Taliban (Taliban betekent ook zoiets als ?iemand die zoekt naar religieuze kennis?).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een stem voor de PVV is een stem tegen Arjan????

Op Sargasso bieden we regelmatig ruimte voor gastbijdragen. Bovendien houden we wel van een stevige discussie. Daarom hier als gastbijdrage een stuk van Gijs van Meeteren in reactie op het eerdere stuk van Arjan.

Daar hebben we er weer zo eentje. Zo maar op een site gevonden, Sargasso geheten.
Een zekere Arjan, verder anoniem en gepresenteerd als gastredacteur, moet zo nodig en in voetsporen van al die principiële bekende Nederlanders, dominees, cabaretiers, politici, vakbondsleiders, kunstdirecteuren en ga zo maar door, op pathetische wijze de scherpslijper uithangen en iedereen de rug toekeren die voor Wilders is. Stellig zegt hij besloten te hebben “alle contacten met PVV-stemmers die hij kent te verbreken.” En waarom? Nou, deze apostel van het heilige principe vindt dat een PVV-stemmer “simplistisch” en “onrealistisch” is. Hij of zij komt immers, hoe durven ze, “met ongrondwettelijke oplossingen.”
Hij heeft tot slot nog een extra zwaarwegend argument om zijn PVV-vrinden en –kennissen de bons te geven. Zijn laatste troefkaart luidt dreigend: “Anderhalf miljoen stemmers zetten de verhoudingen in de samenleving op scherp.”

Anderhalf miljoen? Toe maar, dat komt hard aan. Dat is een dreun. Na een beetje bekomen te zijn van deze schrik vraag ik mij af: pardon, maar waarom gooit hij de deur voor anderhalf miljoen medeburgers eigenlijk pal voor hen dicht? En waarom mag Arjan wel discrimineren? Mogelijk antwoord: Omdat niet hìj, maar omdat de ànderen juist de verhoudingen op scherp zetten? Is het dan toch een wij tegen een zij? Een hunnie tegen een zunnie? Een Hoeksche tegen een Kabeljauwsche. Hart tegen hart? En hoe staat dat dan in verhouding met de grondwet?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Machtige Spaanse fascisten

Onderzoeksrechter Gárzon is geschorst. Gárzon werd wereldberoemd door het aanklagen van internationale politici zoals de Chileense oud-dictator Pinochet. Voor zijn werk ontvangt hij vandaag in Frankrijk een belangrijke prijs voor ‘Vrijheid en Democratie’. De schorsing van Gárzon is te wijten aan een onderzoek dat hij wilde uitvoeren naar 113.000 ‘verdwenen’ personen tijden de Spaanse Burgeroorlog. Door een amnestiewet uit 1977 had Gárzon volgens de aanklagers nooit een onderzoek naar die misdaden mogen beginnen. Volgens Gárzon zijn de verdwijningen misdaden tegen de menselijkheid en vallen die misdaden onder geen enkele amnestiewet.

Wie beschuldigde Gárzon eigenlijk? De beschuldiging kwam van het adres van de ultraconservatieve organisatie Manos Limpias (Schone Handen) en de fascistische Falange. Hoe kregen deze kleine organisaties de schorsing van de superrechter voor elkaar? Het antwoord ligt in het onverwerkte Spaanse verleden: de historische, innige band tussen conservatieven en fascisten. De oorsprong van die band gaat terug tot de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). De antidemocratische en oerconservatieve Franco maakte gretig gebruik van externe en interne fascistische steun. Dankzij de fascistische steun (en de intern verdeelde tegenstanders) kon hij de Spaanse Burgeroorlog winnen en tot aan zijn dood in 1975 als dictator aan de macht blijven.

Tijden zijn veranderd, maar de schimmige banden tussen conservatieven en fascisten in Spanje zijn gebleven. Nadat Gárzon een groot corruptieschandaal had blootgelegd tussen de conservatieve oppositiepartij PP en een Spaanse zakenman (Trama Gürtel) begonnen de problemen voor Gárzon. Het legt de achilleshiel bloot van de Spaanse democratie: de onbestrafte misdaden uit het Franco tijdperk. Gárzon is een onafhankelijke rechter die in het verleden misstanden van zowel ‘links’ als ‘rechts’ aan de kaak heeft gesteld. In een land waar fascisten hun voormalig leider in een mausoleum kunnen eren, schorst men een rechter omdat hij zijn werk doet.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Falende hulpverlening

Gin is associated blogger bij Sargasso en blogt vanuit Sierra Leone. Dit is deel 1 van de serie Falende Hulpverlening.

‘Hulp’ moet helpen, maar helaas gaat er in de internationale humanitaire hulpverlening en ontwikkelingssamenwerking ontzettend veel mis. Sierra Leone is één van de landen waar al meer dan tien jaar veel geld en moeite geïnvesteerd wordt in humanitaire hulpverlening. Toch is het land nog altijd het armste land ter wereld, en bleek uit onderzoek van de VN vorig jaar dat Sierra Leone nog altijd de slechtste plek op aarde is. In Sierra Leone is nauwelijks schoon drinkwater, er is geen regelmatige elektriciteitsvoorziening, de gemiddelde leeftijd schommelt tussen de 37 en 42, de kindersterfte is torenhoog, een schrikbarend aantal vrouwen overlijdt tijdens de bevalling, 60% van de bevolking is nog steeds analfabeet, en meer dan de helft van de bevolking leeft van minder dan een dollar per dag. Uit de harde cijfers blijkt dat hulpverlening aan Sierra Leone al vele jaren grandioos faalt. Hoe komt het, en wat zou er aan gedaan moeten worden? In de White Man’s Burden beschrijft voormalig World Bank medewerker uitgebreid hoe westerse instituties door verkeerde hulpverlening enorm veel geld verspillen. De Nederlandse journaliste Linda Polman beschreef in haar boek ‘De Krisiskaravaan’ hoe noodhulpverlening soms haatregimes ondersteunt, of oorlogen in stand kan houden. In deze serie geven Sierra Leonezen hun eigen kijk op de hulp die zij ontvangen.

Vorige