Het is op dit moment goed mis in Kenia. Hoewel de rust in de hoofdstad wedergekeerd lijkt te zijn vreest men in de rest van het land nog steeds voor een burgeroorlog, en mogelijk zelfs etnische zuiveringen. Kenia werd echter lange tijd juist gezien als het voorbeeld voor de regio. Het meest stabiele land in Afrika, met een opkomende economie en sterk groeiende middenklasse. Het geweld kwam dan ook als een verrassing voor de Westerse wereld. Maar was dit wel zo'n plotselinge omslag die niemand had kunnen zien aankomen? Voordat de onrust in Kenia begon las ik een theorie die door de recente gebeurtenissen in Kenia kracht wordt bijgezet. Waar wij westerlingen denken dat democratie overal ter wereld op dezelfde manier wordt ervaren is dit waarschijnlijk juist regiogebonden. Zo zou men in Afrika het democratische proces fundamenteel anders ervaren, veel meer langs de traditionele stam-lijnen. Een politicus komt vooral op voor de welvaart en rechten van zijn stam.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Volgens een laatste peiling in Iowa loopt Barack Obama weg van zijn Democratische opponenten. Als daar op 3 januari de eerste voorverkiezing achter de rug is, zal blijken of zijn strategie om nieuwe kiezers aan hem te binden is geslaagd. Verandering en mensen bijelkaar brengen zijn de twee belangrijkste thema´s die hij aanroert. Het is dan ook slecht nieuws voor Hillary Clinton dat ervaring en bewezen leiderschap als minder belangrijk worden ervaren door Democratische kiezers.
De belangrijkste karakteristieken van een Democratische presidentskandidaat ligt, volgens ABC News, enerzijds in de mogelijkheid voor verandering in het politieke systeem in Washington en anderzijds in het vermogen om het land te verenigen na jaren van politieke polarisatie.
Obama mikt in zijn strategie op nieuwe kiezers en dat lijkt te werken.
Nieuwe kiezers onder de loep
De senator uit Illinois probeert twee groepen kiezers het verschil te laten maken in de voorverkiezing in Iowa. Ten eerste zijn dit jonge kiezers die voor het eerst mogen stemmen. Volgens de Desmoins Register, een toonaangevende krant in Iowa, scoort Obama bijvoorbeeld een stuk beter onder jonge vrouwen onder de 35 jaar dan Hillary Clinton (57 tegen 15 procent). Zoals de GC-redactie al eerder schreef, mikt de eerste serieuze zwarte presidentskandidaat op jonge kiezers via een speciale campagne. Dit lijkt zijn vruchten af te werpen.
Terugkijken, vooruitkijken, in de toekomst kijken, terugblikken met de degene die het jaar daarvoor nog in de toekomst keek, muzieklijsten, striplijsten… Zo aan het eind van het jaar lijkt het erop dat Nederland en masse de tijd neemt om eens stil te staan bij het afgelopen jaar en daarmee automatisch het jaar dat komen gaat.
Nieuwjaar is dan ook bij uitstek de periode om de goede voornemens weer eens naar boven te halen. Eigenlijk weten we dondersgoed dat dit het gehele jaar kan, toch lijkt de Nederlander een magische kracht te ontlenen aan die dag en nacht die ons naar 1 januari brengt. Een nieuwe liefde, stoppen met roken, sporten, toch nog ff die laatste maand van je abonnement bij de sportschool volmaken, een nieuwe carrière, je opgeven voor die cursus die je al tijden wil volgen, minder bij de Mac eten, die loempia-kraam in de stad voortaan voorbij lopen, enfin.. you get the picture.
Ook al valt er te twisten over de laatste dagen van een jaar, een jaaroverzicht zou eigenlijk pas plaats moeten vinden nadat het jaar daadwerkelijk is afgelopen. Niet dat ik niet snap waarom die jaaroverzichten vóór een wisseling plaatsvindt, grote kans immers dat als je in de gelukkige omstandigheid bent om dit kwaliteitslog te bezoeken je met een behoorlijke kater achter je scherm zit te staren. Nog een grotere kans dat op deze dag de bank, lekker hangen en Garmisch-Partenkirchen aantrekkelijker is. En nóg een grotere kans overigens dat deze dag vooral in het teken staat van ?de beste wensen? aan de buren, vrienden, verre neven, je minnares en/of je familie. Aan degene die het vandaag tot hier hebben gered: laten we toch nog eens één keer terugkijken naar 2007.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“My mother always said democracy is the best revenge”
Bilawal Bhutto Zardari, de 19-jarige zoon van de vermoorde politica Bhutto, nadat hij (symbolisch) gekozen is als leider van de PPK, de partij van zijn moeder.
Wie ligt er aan kop bij de Amerikaanse presidentsverkiezingen? Zowel bij de Democraten als bij de Republikeinen gaat het erom spannen in de Iowa-caucus. In recente peilingen liggen aan de Democratisch kant Hillary Clinton, Barack Obama en John Edwards nek-aan-nek. Hetzelfde geldt voor Mitt Romney en Mike Huckabee aan de Republikeinse zijde. De grap is dat de échte winnaar waarschijnlijk degene is die de morele overwinning behaalt. Als je het beter doet dan verwacht, ben je pas echt spekkoper.
De geschiedenis van de voorverkiezing in Iowa leert dat de winnaar van de voorverkiezing zelf niet bepaald de garantie krijgt voor de rode loper richting nominatie van zijn eigen partij, laat staan het presidentschap. En het slechte nieuws voor de kandidaten a.s. donderdag is dat dit geldt voor beide partijen…
Wat betekent Iowa voor je kansen?
Aan de Democratische kant is de spanning het hoogst op 3 januari. De laatste twee presidentskandidaten die in Iowa de voorverkiezing wonnen, werden ook uiteindelijk als Democratische nominatie aanvaard. Heel veel reden tot juichen is er dan nog niet overigens. De laatste Democraat die zowel in Iowa de voorverkiezing won én president werd, was Jimmy Carter. Bill Clinton verloor in Iowa.
Ook voor Republikeinen is een zege in Iowa geen automatische zegen. In de kringen van conservatieven is een zege in South-Carolina de beste voorspeller van de nominatie. Dus of Huckabee of Romney wint in Iowa, maakt vooralsnog niet uit. Niet zolang Huckabee ver voor ligt in die andere staat.
Sommige mietjes doen voorspellingen voor het komende jaar, al dan niet met behulp van een suffe ‘magische’ pool-bal. Niet een zekere John Elfreth Watkins Jr. Nee, hij ging er eens goed voor zitten en voorspelde 100 jaar vooruit. Dat deed hij in 1900 in het onvolprezen ‘Ladies Home Journal’. 29 voorspellingen deed hij, waarvan ik er hieronder een paar pak.
De gemiddelde Amerikaan zou 2 inch langer zijn na 100 jaar.
Daar heeft hij gelijk in gekregen. Echter sinds jaren neemt de gemiddelde lengte in de VS door slechte voeding weer af.
Treinen zullen electrisch zijn en 150 mijl per uur (240 km/uur) gaan.
Gedeeltelijk gelijk. Sommige treinen kunnen dat (en harder), maar door concurrentie van het vliegtuig zijn zulke snelheden eigenlijk niet nodig.
Foto’s zullen per telegraaf verzonden worden. Nieuwsfoto’s staan een uur later al aan de andere kant van de wereld in de krant.
Valt weinig op aan te merken, lijkt me, hoewel het nu zelfs sneller gaat.
De mens zal rond de wereld kunnen kijken, door middel van camera’s aan de ene kant en beeldschermen aan de andere kant. En dit systeem zal wereldomvattend zijn
Het kost weinig moeite om hier de televisie en onze infrastructuur in te zien lijkt me. Uiteraard zit hij er ook een aantal keer flink naast. Zo denkt hij niet dat de luchtvaart groot gaat worden, voorspelt hij gratis universiteiten en aardbeien zo groot als appels.
Maar vermakelijk leesvoer is het wel, zo op het eind van het jaar. Hoe zal Europa er over 100 jaar uitzien?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
GeenCommentaar heeft altijd ruimte voor interessante gastlogs, deze maal voor een stuk dat eerder verscheen op het weblog Zeitgeisty.
LA Times-journalist David Lazarus ziet met lede ogen aan hoe veel berichten gratis te lezen zijn op de website van zijn krant.
Everyone says the Net represents the future of journalism, and that?s probably true. But at this point, no one knows how to make much money at it.
Informatie is geld waard, dus kranten moeten stoppen het gratis weg te geven, is de conclusie. Hoe moet de LA Times zijn 890-koppige redactie anders betalen?
Lazarus confronteert in zijn artikel een aantal jongeren met het feit dat zij wel betalen voor muziek op iTunes, maar niet voor nieuws. Hij krijgt het ontnuchterende antwoord waar hij waarschijnlijk al voor vreesde:
?If I want to read a newspaper, I go online, but I wouldn?t pay for it. Our generation doesn?t pay for things on the Internet.?
Kortom, Lazarus en wellicht velen met hem vrezen voor de toekomst van de krant. Maar snijden kranten zichzelf echt in de vingers door artikelen gratis aan te bieden? Of boren ze juist potentiële abonnees aan?
Misschien, of hopelijk, is de relatie tussen een papieren krant en zijn digitale evenknie er een van toegevoegde waarde en niet het kannibalisme waar Lazarus voor vreest.
Met deze woorden in de Spits van 20 december (pagina 21) introduceert beroepsfilosoof Will Smith een compleet nieuwe tak van het humanisme. Hij heeft het hier uiteraard over zijn nieuwe film, I am Legend. Hoewel aantoonbaar onjuist kon ik nergens op het internet ook maar een onvertogen woord van boze humanisten zien over deze verkrachting van hun levensfilosofie!
Recentelijk ging Will opnieuw in de fout. Hoewel, de fout? Hij zei:
“Even Hitler didn’t wake up going, ‘let me do the most evil thing I can do today’,” said Will. “I think he woke up in the morning and using a twisted, backwards logic, he set out to do what he thought was ‘good’.”
Ik zou zo zeggen, met deze uitspraak kun je je geen buil vallen, toch? Het lijkt me niet meer dan logisch dat Hitler deed wat hij deed omdat hij dacht dat het tot iets goeds zou leiden, hoe ziek dat doel ons ook in de oren klinkt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Time magazine roept elk jaar iemand uit tot ‘man van het jaar’. Dit jaar viel Poetin de eer te beurt, waarbij hij een plaats krijgt in een rijtje van indrukwekkende en illustere namen uit het verleden. Om niet direct een Godwin te maken zal ik die namen niet opnoemen.
Laten we maar even kijken naar het juryrapport. Time zegt dat Poetin “het land dat dreigde te mislukken terug heeft geplaatst op de wereldkaart”.
Verder schrijft het blad op zijn site:
In [dit jaar] doemde één land op, dat al van onze geestelijke kaart was gevallen, geleid door een stalen en vastbesloten man, als belangrijke hoeksteen van de 21ste eeuw.
Rusland is het grootste land ter wereld, heeft een grote islamitische bevolking, het beschikt over ?s werelds grootste voorraad van massavernietigingswapens, is de grootste olieproducent na Saoedi-Arabië en een onmisbare partner bij de ontwikkelingen in het Midden Oosten. Dus als Rusland faalt, is er voor de komende eeuw weinig goeds te voorspellen. En als Rusland slaagt, is dat voor een groot deel te danken aan één man.
Ben ik de enige die zijn wenkbrauwen optrekt bij deze kwalificaties? Rusland een belangrijke hoeksteen in de 21ste eeuw? Ja, waarschijnlijk. Maar een hoeksteen met Poetin aan het hoofd? Nee, liever niet. En als Rusland slaagt, dan is dat grotendeels te danken aan Poetin? Het zal wel aan mijn definitie van ‘slagen’ liggen, maar in mijn ogen glijdt Rusland op dit moment juist af naar een totalitaire staat, totaal niet ‘geslaagd’ te noemen. Het democratisch experiment daar is zelfs grotendeels mislukt. Wat mij betreft draagt een Rusland met Poetin aan het hoofd zelfs meer bij aan een instabiele wereld dan een stabiele.