[qvdd] I don’t write much about the ins and outs of the various parties right now, even though there will be a Presidential election next year, and a very important governor’s race in the State of Mexico in a couple of months. We should be arguing over the future of the oil industry, new taxation plans, energy use, climate change legislation, gay rights, transportation, the cost of corn (and everything else) … not about a foreign imposed “war”. Historicus, schrijver en blogger Richard Grabman van The Mex Files Gelijk heeft hij. Hoewel de veiligheidssituatie de binnen- en buitenlandse media volledig domineert, zijn er een aantal urgentere onderwerpen in Mexico en Centraal-Amerika die op de lange termijn een veel dramatischer gevolgen voor de regio kunnen hebben dan het drugs- en veilgheidsprobleem. Zo hoor ik de laatste tijd dreigende geluiden over de gevolgen van voedselschaarse en de daardoor sterk stijgende voedselprijzen in Guatemala. Sommige bronnen vrezen zelfs voor een mogelijke burgeroorlog, als de straatarme bevolking van Guatemala de basisbehoeften niet meer kan betalen. Analist Boz heeft recentelijk uitgebreid geschreven over het thema voedsel en instabiliteit, met een zijdelingse blik naar de gebeurtenissen in de Arabische wereld. [jan-albert]
[qvdd]
Wij doen het niet, en de Britten voor zover ik weet evenmin. Maar dat betekent niet dat wij het oneens zijn met degenen die het wel doen.
Een bron in het Franse presidentiële paleis zegt dat Frankrijk geen wapens aan de opstandelingen gaat leveren, maar impliceert dat ze er ook niet zoveel aan zullen doen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Er wordt mij vanuit Nederland wel eens gevraagd wat er eigenlijk moet gebeuren om de drugsoorlog in Mexico te stoppen. Ik heb daar geen eenvoudig antwoord op, niet in de laatste plaats omdat ik bij lange na niet voldoende ben ingevoerd in de machinaties van zowel de Amerikaanse als Mexicaanse decision makers. Toch worden er door media en analisten regelmatig suggesties aangevoerd waar ik wel iets over te zeggen en heb, en die me nuttig en effectief lijken. Hieronder een langer opiniestuk met enkele basismaatregelen die in mijn optiek genomen zouden moeten worden om de drugscrisis in dit land effectiever te kunnen bestrijden.
Trek de militairen terug uit de drugsbestrijding
Tanks in de straten en zwaargewapende soldaten die bloeddorstige criminelen met militaire discipline te lijf gaan bekt politiek heel lekker, maar in de praktijk moet ik het eerste scenario nog zien waarbij het leger probleemloos politietaken op zich kan nemen. Soldaten worden opgeleid voor de landsverdediging en rampenbestrijding. Ze worden klaargestoomd om snel en effectief in te kunnen grijpen in niet-civiele conflicten. Respect voor de wet en voor burgerrechten is (in ieder geval in Mexico) minder belangrijk dat het verdedigen van het landsbelang en gehoorzaamheid in de militaire pikorde.
In tijden van oorlog dank je als burgers deze ijzervreters op je knieën dat ze voor je land vechten, maar in een criminaliteitsgolf ligt dat anders. Criminaliteitsbestrijding is een kwestie van hard maar rechtvaardig optreden in de geest van de wet, en daarvoor wordt bij uitstek de politie opgeleid, niet het leger. Gevolg: duizenden klachten over marteling, ontvoeringen en zelfs executies door het leger. Intern onderzoek naar wangedrag door militairen wordt bovendien niet door de civiele rechtbank behandeld, maar door het leger zelf. Zie pikorde en gebrek aan respect voor burgerrechter: all is fair in (love and) war, maar dit is geen oorlog. Dit is een criminaliteitsgolf. Een civiele kwestie, die door een civiel instituut (de politie) moet worden bestreden.
Onlangs nam ik hem al op in het lijstje the Bad in deze opsomming van het goede/slechte/lelijke van Mexico in 2010. Maar Julían Leyzaola, voormalig politiechef van Tijuana en sinds kort bekleder van dezelfde functie in Ciudad Juárez, leert het blijkbaar nooit. Nu wordt zijn politiekorps amper een maand na zijn aantreden beschuldigd van het doen verdwijnen van 4 personen in Juárez.
Niet dat het als een hele grote verrassing komt. Leyzaola is een van de meest omstreden politiefunctionarissen van Mexico. Tijdens zijn korte periode aan het roer in Tijuana werd hij talloze malen beschuldigd van mensenrechtenschendingen. Hij zou leger en politie opdracht hebben gegeven op arbitraire wijze mensen te laten oppakken op basis van vage ‘aanwijzingen’ dat ze iets met de drugshandel te maken zouden hebben. Tientallen ‘verdachten’ zouden in opdracht van Leyzaola vervolgens zijn gemarteld in de militaire basis van Tijuana.
Compromisloos
Maar Leyzaola kreeg ook positieve kritiek. Zijn keiharde optreden in Tijuana (hij hanteerde een zero tolerance beleid tegen drugscriminelen) zou de stad na de geweldsexplosie van 2008 weer veilig hebben gemaakt. Vanuit de Verenigde Staten werd hij zelfs geprezen als het soort politieman dat Mexico nodig heeft: compromisloos, hard, confronterend.
Oh ja? Cijfervreter en topblogger Diego Valle denkt daar heel anders over. Hij deed zijn gebruikelijke duik in de statistieken en kwam met hele andere cijfers: 2009 was juist gewelddadiger dan de voorgaande jaren. Ook ontvoeringen, bankovervallen en gewelddadige berovingen namen toe.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
[qvdd]
We have completed our mission with the brother leader, and the brother leader’s delegation has accepted the road map as presented by us.
Broeder Zuma zegt het, dus deze keer gaat broeder Khadaffi zich wel houden aan het staakt het vuren. Toch?
illustir's photostream, Flickr.com
Alexandr Loekasjenko, president van Wit-Rusland, is een overblijfsel van de oude Sovjet-dictatuur. Vorig jaar december is hij opnieuw gekozen met 80% van de stemmen in verkiezingen die door de OSCE niet eerlijk werden genoemd. Een demonstratie van dertigduizend mensen in Minsk tegen de stembusfraude op de avond van de verkiezingen werd in elkaar geslagen. Honderden mensen werden gearresteerd onder wie de kandidaten van de oppositie. Naar goed sovjet-gebruik noemt Loekasjenko zijn tegenstanders ‘infiltranten’. Zij zijn aangeklaagd vanwege massale verstoring van de openbare orde. Een van de oppositiekandidaten, Ales Michelevich, vertelde na zijn vrijlating dat hij door de KGB gemarteld was. Hij is inmiddels uitgeweken naar de Tsjechische Republiek.
Vier mensen hebben inmiddels elk vier jaar gevangenisstraf gekregen voor deelname aan de demonstratie. Dertig anderen staan nog terecht. De aanklacht verwijst voor de ernst van de misdaad naar enkele gesneuvelde ruiten. Volgens de Russische mensenrechtenactivist Andrey Yurov waren ingehuurde provocateurs hiervoor verantwoordelijk en was het verder een vreedzame demonstratie. Yurov maakt deel uit van een monitor-missie van mensenrechtenorganisaties bij de processen, maar werd onlangs door de Wit-Russische regering uitgewezen en voor twee jaar verbannen. Hij deed zijn verhaal afgelopen weekend op een bijeenkomst van de Europese Groenen in Budapest. Volgens Yurov is de situatie in Wit-Rusland erger dan ooit. Tot de verkiezingen van vorig jaar was er een lichte dooi waarmee Loekasjenko een opening probeerde te maken naar de EU die eerder sancties had opgelegd. Sinds 19 december neemt de repressie verhevigde vormen aan. Dat werd ook bevestigd door de vertegenwoordiger van de Wit-Russische Groenen, een partij die nauwelijks van de grond kan komen omdat het hen onmogelijk wordt gemaakt als partij te opereren. Openbare vergaderingen worden niet toegestaan. Voor besloten vergaderingen kan nergens een ruimte worden gevonden. Iedereen is bang om mee te werken aan iets waar de regering geen officiële toestemming voor heeft gegeven. De staat is in handen van een bijzondere militaire politie die namens het ministerie van Binnenlandse Zaken alles wat met politiek te maken heeft met harde hand onderdrukt. Er is geen vrije pers. Vorige week werd een correspondent van een Poolse krant gearresteerd vanwege kritiek op Loekasjenko. De OSCE-delegatie, die tot vorig jaar nog pogingen kon doen om de Wit-Russische autoriteiten te bewegen zich te houden aan de afspraken in het samenwerkingsverband op het gebied van mensenrechten is nu definitief het land uit gezet.
[qvdd]
This is not a G-20 world. Over the past several months, the expanded group of leading economies has gone from a would-be concert of nations to a cacophony of competing voices as the urgency of the financial crisis has waned and the diversity of political and economic values within the group has asserted itself.
[…] We are now living in a G-Zero world, one in which no single country or bloc of countries has the political and economic leverage — or the will — to drive a truly international agenda. The result will be intensified conflict on the international stage over vitally important issues, such as international macroeconomic coordination, financial regulatory reform, trade policy, and climate change. This new order has far-reaching implications for the global economy, as companies around the world sit on enormous stockpiles of cash, waiting for the current era of political and economic uncertainty to pass. Many of them can expect an extended wait.
Foreign Affairs, Maart/April 2011 Vol 90, No.2 (alleen abon), maar ook op dode bomen te lezen in de openbare bibliotheek, of te koop in de betere kiosk.
De tijden van de Washington Consensus zijn voorbij. Ondanks vrome perscommuniqués van de G20 en de EU dat waarin wordt betoogd dat we moeten leren van fouten van het verleden en moeten samenwerken op economisch gebied, zo betogen Ian Bremmer en Nouriel Roubini, is elk land bezig met het oplossen van zijn eigen problemen en is samenwerking ver te zoeken. Wat een zwartkijkers zult u misschien zeggen, maar dat werd van Nouriel “Dr. Doom” Roubini in 2006 ook gezegd toen hij de Kredietcrisis en de daarop volgende Grote Recessie van 2008 voorspelde. Ondertussen in Nederland maakt men zich vooral druk over de hoogte van het lidmaatschapsgeld voor de EU.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
[qvdd]
We hopen dat de overheidsdiensten niet dichtgaan. Als het toch gebeurt, sluiten al onze 394 locaties.
Aldus de woordvoerder van de Park Service, de organisatie die alle nationale parken beheert. De overheidsdiensten worden misschien gesloten omdat er geen overeenstemming is over de overheidsbegroting.