Op 26 en 27 mei komt de Ronde Tafel voor Verantwoorde Soja (RTRS) bijeen in het Braziliaanse Campinas voor een cruciaal overleg. Het is de bedoeling dat tijdens deze bijeenkomst de principes en criteria voor duurzame soja productie worden vastgesteld. De RTRS waarin zowel producenten, handelaren, afnemers en ngo's zitten is echter nog nooit zo verdeeld geweest. Niet in de laatste plaats doordat de RTRS van buitenaf onder vuur ligt van ngo's die niks willen weten van polderen met grote sojaproducenten. Kleinere radicale organisaties hebben de een weinig fijngevoelige campagne Gifsoja.nl gelanceerd en stellen dat de RTRS schadelijke genetisch gemanipuleerde soja greenwasht.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De Braziliaanse president Luiz Inácio Lula da Silva heeft op het strand van Copacabana waarschijnlijk iets te lang in zijn kanariegele tanga in de brandende zon gelegen. Want deze -zich doorgaans genuanceerd uitdrukkende- staatsman leek gisteren wel bevangen door een zonnesteek?! Op een persconferentie met de Britse premier Gordon Brown beweerde Lula dat de huidige economische crisis is veroorzaakt door “blanken met blauwe ogen”.
Was de vorige economische depressie nog de schuld van “donkerharige mensen met haakneuzen” deze keer krijgt het arische ras de zwarte piet toegespeeld. “This crisis was caused by the irrational behaviour of white people with blue eyes, who before the crisis appeared to know everything and now demonstrate that they know nothing” (FT.com). Lula heeft zeker een punt als hij de onkunde van de deskundologen aankaart, maar door nu de raciale kaart te spelen begeeft deze Boy from Brazil zich op glad ijs. Lula ging nog even door want vervolgens zei hij: “I do not know any black or indigenous bankers so I can only say [it is wrong] that this part of mankind which is victimised more than any other should pay for the crisis”. Wederom correct van Lula om te benadrukken dat momenteel de echte klappen van de crisis vallen in ontwikkelingslanden, zoals de Wereldbank onlangs aangaf. Maar in een tijd dat de Verenigde Staten een zwarte president van Keniaans-Hawaiiaanse afkomst hebben geeft het geen pas om zo verwilderd langs raciale lijnen te redeneren.
Wat Fitna is voor de moslims dat is Hakani voor de Amazone indianen. De korte film Fitna werd gemaakt met het doel de islam en haar volgelingen af te schilderen als een moordzuchtige immorele beweging. Hakani poogt hetzelfde te doen met de Amazone indianen. Net als Fitna circuleert deze korte film op het internet en is ze gemaakt door iemand die belang heeft bij het beschadigen de geportreteerde groep. Hakani is geregisseerd door David Cunningham, zoon van de oprichter van de Amerikaanse missionarissenorganisatie Youth with a Mission, welke ook een tak heeft in Brazilië, Jocum. De organisatie heeft er belang bij dat de cultuur van de Amazone indianen wordt gezien als barbaars en immoreel, dit helpt namelijk bij de bekering van ‘deze wilden’. En Hakani heeft ‘succes’: de film leidt waar ze te zien is tot afgunst en doodsverwensingen richting de Amazone indianen. Hakani gaat over kindermoord in de Amazone en is te bekijken op Youtube (niet voor de weekhartigen). Kindermoord zou volgens de missionarissen een wijdverbreid fenomeen zijn onder de Amazone indianen: het is een manier om van zieke en invalide kinderen af te komen. De Braziliaanse overheid spreekt dit echter tegen en verwijt de missionarissen incidenten uit te buiten t.b.v. de bekering van indianen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Van 27 januari t/m 1 februari vindt in Belem (Brazilië) de negende editie van het Wereld Sociaal Forum (WSF) plaats. Honderden maatschappelijke organisaties, bewegingen en NGO’s zullen via workshops en debatten hun analyse geven over de mondiale krediet-, voedsel-, energie- en klimaatcrisis en tegelijkertijd pragmatische oplossingen aanreiken om de problemen tot een halt te roepen. In samenwerking met Noticias en OnzeWereld bericht Sargasso de komende dagen over het WSF. Hieronder volgt de laatste bijdrage van John Verhoeven, hoofdredacteur van OnzeWereld.
Antoine Bonsorte maakt al twintig jaar foto’s in de Amazone, hij is volgens zijn kaartje ‘arts ambassador’ voor Amazon Watch, wat betekent dat hij mediaprojecten doet die de aandacht vestigen op het milieu en de inheemse bewoners. Hij ziet er uit als de man die je bij zoiets voorstelt: tanig, gebruind, rustig, kort grijzend haar. Hij draagt zijn camera en statief zo ontspannen en vanzelfsprekend als een schooljongen zijn boekentas.
“De tijd van de indianen is gekomen”, zegt hij beslist. Decennia, eeuwenlang, stonden de bewoners alleen in hun zaak, niemand kende hen, niemand wist waar ze woonden, wat ze willen en wat hen bedreigt. Dat is allemaal veranderd door internet, zegt hij. De wereld heeft zich over hen ontfermd, het zal nooit meer zijn zoals in het verleden, toen ze het moesten ze het opnemen tegen de lokale houthakkers, of verkopers, en hun enige klankbord een lokale overheidscommissie voor inheemse zaken was, bevolkt door lokale politici.
Op het Wereld Sociaal Forum hebben ze kunnen ervaren, na een boottocht van vele dagen, vrijwel berooid en met alleen elkaar tot steun, hoeveel mensen werkelijk aan hun kant staan. Ze zijn niet langer alleen. Ik weet niet wat het forum nou eigenlijk concreet oplevert, die vraag wordt mij vaker gesteld door Nederlandse media. Wat is concreet? Ik zie wel dat hier, net als vaker in het verleden van het forum, inheemse groepen een stem krijgen en een platform, geld en steun krijgen van niet-gouvernementele organisaties, vaak buitenlandse. Ze worden opgenomen in het mondiale netwerk van belangengroepen, en krijgen daar vervolgens jarenlang steun van, materieel en humaan. Wat is dat waard?
Een andere vraag is de mondiale oriëntatie van het forum. In Nairobi, vorig jaar, waren er al weinig westerse en relatief veel Afrikaanse partijen (NGO’s, actiegroepen) aanwezig. Dat is het hele idee achter het verplaatsen van het forum, telkens krijgen nieuwe groepen de kans een hoofdrol te spelen. De westerse professionals komen toch wel, dure tickets en dito hotels zal hen niet tegenhouden. Gebrek aan belangstelling wel. Maar meestal zijn ze vooral druk met hun eigen workshops, heb ik gemerkt, en kijken ze nauwelijks om zich heen, daar kan zelfs een locatie in de Amazone niks aan veranderen. Misschien zijn daarom veel Nederlandse organisaties vrijwel niet meer aanwezig hier? OxfamNovib, nota bene een van de aanjagers van het forum toen dat in 2001 van start ging, is hier niet meer zichtbaar voor de schermen. Wat erachter gebeurt weet ik niet.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.