WW: Het wetenschappelijke klimaat in Nederland

Vandaag een wat alternatievere WW. Eens een keertje niet over de nieuwste snufjes op wetenschapsgebied, maar óver de wetenschap, en dan met name de Nederlandse. Afgelopen zaterdag verscheen er in de Volkskrant namelijk een brandbrief van twee Nederlandse postdocs die zijn uitgeweken naar de VS. Zij vragen zich openlijk af waarom zij ooit naar Nederland zouden terugkeren nu zij zich gewenteld hebben in het wetenschappelijke walhalla dat de VS heet. En waarom? Beide postdocs, Nadine Vastenhouw en Tim van Opijnen, geven aan dat ze geld van Nederland en de EU hebben gekregen, met het idee dat ze na deze periode de door hun opgedane kennis weer in Nederland (en de EU) gaan verspreiden. Een nobel streven, dat de Nederlandse kenniseconomie een zo broodnodige impuls zou kunnen geven. Maar zo simpel is het allemaal niet, volgens deze twee postdocs. Het Nederlandse wetenschappelijke klimaat is verstikkend voor ambitieuze onderzoekers. Waar je in de VS door jezelf te bewijzen snel kan klimmen op de academische ladder, is het in Nederland maar afwachten of er ergens een professor omvalt of er mee stopt, zodat iedereen, ongeacht competenties, weer een treetje kan opklimmen op de ladder. En als je, zoals Vastenhouw en van Opijnen, naar het buitenland vertrekt vergroot je je kansen niet, maar verklein je ze juist, doordat je een achterstand opbouwt ten opzichte van de thuisblijvers die eerder achteraan aanschuiven. De postdocs pleiten dan ook voor een wat Amerikaanser manier van het opvullen van vacatures. En daar kan ik het alleen maar mee eens zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.