KRAS | Bombarderen

Wanneer je met F16's wilt voorkomen dat Syrische vluchtelingen en in hun kielzog een handjevol terroristen Europa bereiken, is het uiteraard het meest effectief om bommen te gooien op die bootjes die op de Griekse kust aankoersen. Maar goed, dat is een beetje cru, dus gooien we de bommen op een plek waar we de meeste potentiële vluchtelingen en bomgordels vermoeden. Raqqa. We zijn tenslotte een beschaafd land, dus liever ineffectieve actie dan effectieve actie die moreel verwerpelijk is en bovendien nogal in de gaten loopt. Vanuit Raqqa weet je zeker dat er teruggeschoten wordt, dus dan mag het. Zelfs om die verantwoording te verzinnen is de paniek te groot. Natuurlijk, met Daesh valt niet te praten en het gaat ook niet vanzelf weg, maar bombarderen is slechts een uiting van de Wet van Sir Humphrey: we moeten iets doen, dit is iets, dus dit moeten we doen.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Westerse Wapens, Oosterse Despoten

We weten het. Al jaren. Vrijwel geen oorlog op aarde wordt gevoerd zonder wapens die gemaakt zijn in de verlichte Westerse democratieën, en in het transport en de handel van al dat mooie speelgoed spelen westerse handelaren en doorvoerhavens een sleutelrol. Wapenembargo’s (tijdelijk, en selectief) en deals over leveranties spelen een sleutelrol in het diplomatieke verkeer tussen westerse mogendheden en hun arabische, afrikaanse en aziatische bondgenoten – hoe breekbaar die bondgenootschappen ook zijn. Denkt u zich eens in hoeveel ellende het het laatste decennium had gescheeld als al die boeven, bandieten en assen van het kwaad niet de beschikking hadden gehad over (weliswaar verouderd, maar toch) ‘onze’ bommen en granaten.

En daar staan we dan weer, in deze verzengende Arabische lente, met onze mooie principes. We staan te kijken. En we staan te kijk. De universele verklaring van de rechten van de mens. De geneefse conventie. De democratische idealen. Het idee dat mensen gelijkwaardig zijn en recht hebben op ongestoorde en vrije expressie. Onze superieure Joods-Christelijk-Humanistische wortels. Onze renaissance. Onze wetenschappelijke revolutie. Onze moreel superieure waarden en normen. En dat die daar in het Nabije Oosten nog in de Middeleeuwen leven. Dat ze geen verlichting kennen. Dat ze daar de sharia hebben. Dat ze geen wetenschap kennen. Geen mensenrechten. Dat democratie niet samengaat met hunnie religie. Dat hunnie een achterlijke cultuur hebben.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor discussie rond beveiliging vliegen

Vliegtuig (Foto: Flickr/davipt)

“I don’t feel good,” said Mee Hyun Koo. “It’s uncomfortable, scary.”

Hoe ver gaan we in het beveiligen van vluchten en vliegvelden? De mislukte aanslag op eerste kerstdag resulteert in een scala aan nieuwe veiligheidsmaatregelen. Zichtbaar en onzichtbaar. Uiteraard zullen de passagierslijsten nog weer beter onder de loep genomen worden en gaan de veiligheidsdiensten ‘intensiever’ samenwerken. Tevens wordt er meer gefouilleerd, mag er één stuk handbagage mee in de kist en mogen mensen vanaf een uur voor de landing niet meer van hun plek en mogen ze helemaal niets – niet eens een deken – meer op schoot hebben in die tijdspanne. Onder begeleiding naar het toilet, dat soort praktijken dus.

Het is een standaardreactie, de aangescherpte veiligheidsmaatregelen. Na 11 september volgde er een serie van maatregelen en na de shoebomber moeten passagiers zelfs hun schoenen uit doen als ze door de check gaan. Sommige maatregelen worden na een tijdje terug gedraaid, maar de meeste zijn nog steeds intact. Ze zullen ook niet snel verdwijnen, met om de zoveel tijd een mislukte aanslag. Het moet de veiligheid van passagiers, personeel, vliegtuig en mensen op de grond garanderen, maar het maakt een vlucht naar New York er niet prettiger op.

Daarom vind ik de vraag gerechtigd: hoe ver gaan we in de beveiliging? Mee Hyun Koo reageert hierboven namelijk niet op terrorisme, maar op de daaropvolgende maatregelen. Daar is ze bang voor en ik kan haar gelijk geven. Ik voel niet zozeer angst bij al die maatregelen, maar wel vernedering. En ongemak. Hinder. Als ik vlieg, maak ik me vele malen drukker om het fouilleren en de gegevens die overheden en instanties van me hebben, dan om een mogelijke aanslag. Sterker, dat laatste komt niet eens in me op.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.