Vrouwen op het Binnenhof – recensie
Na een lange periode als politiek journalist voor Den Haag Vandaag heeft Wouke van Scherrenburg na haar afscheid een boek met interviews samengesteld getiteld Vrouwen op het Binnenhof. Interviews met zestien politica’s van dit moment. Ze geeft zelf aan dat het niet puur om emancipatoire redenen was. Ze wilde ook graag een beeld geven vanuit een vrouwelijk perspectief over hoe het is om het hoofd boven water te houden in een wereld vol grote ego’s en zeurende achterbannen. En hoe politica’s werk en privé combineren.
De zestien interviews volgen allemaal min of meer hetzelfde stramien. De persoon zelf is aan het woord en vertelt achtereenvolgens over haar jeugd, hoe ze in de politiek beland zijn, hoe het is om politica te zijn in deze tijd en hoe het leven als politica zich verhoudt tot de privé situatie. Om dan af te sluiten met een korte blik vooruit.
De interviews komen heel erg ongedwongen over. Dit is waarschijnlijk mede te danken aan de lang lopende relaties die Wouke heeft kunnen opbouwen met veel van de geïnterviewden. Het leest alsof ze een verhaal vertellen aan vrienden. Emoties en teleurstellingen worden openlijk besproken.
Door deze manier van presenteren krijg je voornamelijk meer inzicht in de persoon. De politieke standpunten komen op de tweede plaats.
Het boek leest erg vlot. Het kostte me niet meer dan 5 uur om de 166 bladzijden te verorberen, inclusief het maken van aantekeningen.

Op Sargasso is plaats voor gastloggers. Vorige week hadden we een bijdrage van Akufu.
Alle superbonussen ten spijt gaan veel mensen, waaronder ikzelf, er nog steeds van uit dat het bedrijfsleven wordt geleid door verstandige mensen. Een mens zou tenslotte wel gek zijn om te spelen met de banen van soms tienduizenden mensen. Maar er is maar één Cees van der Hoeven nodig om ons op de feiten te wijzen: het is vaak pure mazzel dat het zo lang goed gaat. Jeroen Smit schreef twee jaar geleden