Antwerpen ontsluierd

Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Europese zaken, Belgische zaken, duurzaamheid en MVO. Even leek het goed te gaan. Het hoofddoekverbod op een aantal Vlaamse scholen dat per 1 september van kracht is zorgde wel voor protest, maar echt lelijk werd het niet. Tot dit weekend. In de nacht van zondag op maandag werd er ingebroken in het atheneum van Hoboken, vlak bij Antwerpen. De vandalen gooiden boeken uit ramen en spoten slogans op de poort als ‘Geen hoofddoek, geen school’. Het is het voorlopige dieptepunt in een langerslepend conflict. Vlak na de aankondiging eind juni gingen honderden leerlingen de straat op om te protesteren tegen het verbod, dat discriminerend zou zijn. De Antwerpse Imam Nordin Taouil riep ouders op hun dochters liever thuis te laten. Gedreigd werd met massale uitschrijvingen. Het protest begon vrij rustig bij het begin van het nieuwe schooljaar vorige week. Het actiecomité Baas Over Eigen Hoofd (BOEH!) kwam opdraven met piratenpetten en vergieten op het hoofd, ‘om de onzinnigheid van het verbod te benadrukken’. Maar de sfeer wordt met de dag grimmiger. Meisjes die wél naar school gingen worden uitgejoeld en directieleden krijgen bedreigingen toegeslingerd. Sinds maandag heerst er een protestverbod aan de schooldeur. Negen jongeren zijn al opgepakt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.