Het weblog als genre: vier karakteristieken

Het wordt een jubileum dat vermoedelijk niemand viert: het Nederlandse weblog viert deze zomer zijn twintigjarig bestaan. Ik schreef in 2003 op Neder-L (de voorloper van Neerlandistiek, maar indertijd nog geen blog) dat in dat jaar het blog was doorgebroken, en toen was het genre nog bijzonder hip. Vijf jaar geleden vierde ik hier het vijftienjarig bestaan en was de glans er al een beetje vanaf. Wie staat er nu nog stil bij deze heuglijke gebeurtenis? Het Wikipedia-artikel over het weblog ziet er hopeloos verouderd uit, en lijkt sinds ongeveer 2009 nauwelijks meer inhoudelijk bijgewerkt. Vorig jaar plaatste iemand nog een waarschuwing dat het artikel als het zo verwaarloosd was eigenlijk niet meer in de encyclopedie paste, maar het belangrijkste dat sindsdien lijkt te zijn gebeurd is dat die waarschuwing weer is weggehaald. We mogen dus wel stellen dat de hype voorbij is.

Door: Foto: © Sargasso Battle of the blogs 2014
Foto: copyright ok. Gecheckt 02-11-2022

11/11/11: kijk daar vliegt een reiger!

Vandaag vloog er een reiger op in Amsterdam-West, hier om precies te zijn. Om vrijwel 11 seconden na 11 minuten over 11 spreidde het dier zijn vleugels en liet zich van de brugleuning vallen om vervolgens in een sierlijke glijvlucht over de sloot exact 111 meter verderop te landen. Burgerjournalist Ronnie van Tigelestijn was er getuige van.

Toch heeft van Tigelestijn de unieke gebeurtenis nèt niet kunnen vastleggen op zijn iPhone. “Het was nogal guur weer, weet u? ..bepaald geen rokjesdag” legt hij behulpzaam uit. “Mijn vingers waren verstijfd van de kou en ik kon zodoende het touchscreen niet vliegensvlug bedienen zoals ik doorgaans doe”. Toch is van Tigelestijn blij dat hij het heeft meegemaakt. “Zoiets is uniek en komt nooit meer terug” stelt hij euforisch. “In de christen-democratische jaartelling is het maar één keer 11/11/11, als dan ook nog eens op exact 11.11’11” een reiger opvliegt is dat een bescheiden wonder”. Waar van Tigelestijn op 12/12/12 zal zijn om een wonder te spotten wilde hij nog niet kwijt.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Conservatieve bloggers verlaten Republikeinse kamp

lgf-main-logo_lOpvallende ontwikkelingen deze week in de blogosfeer in de VS. Twee zeer bekende en populaire conservatieve bloggers nemen openlijk afstand van het huidige “rechts” in de VS.
Als eerste stapte Charles Johnson van Little Green Footballs uit. Hij is onder andere bekend van Rathergate.
Hij vatte de redenen van zijn vertrek samen in een top 10 van pijnpunten. Hier punt 4:
4. Support for anti-science bad craziness (see: creationism, climate change denialism, Sarah Palin, Michele Bachmann, James Inhofe, etc.)
Om vervolgens af te sluiten met:
And much, much more. The American right wing has gone off the rails, into the bushes, and off the cliff.
I won’t be going over the cliff with them.

Duidelijke taal.

De volgende die vertrok was eergisteren Andrew Sullivan van the Atlantic / The Daily Dish.
Hij is welliswaar altijd al een kritische aanhanger van de Republikeinen geweest, maar nu distantieert hij zich toch heel stevig met net als Johnson een lijst met aantijgingen. Hier een paar van de sappige:
I cannot support a movement that exploded spending and borrowing and blames its successor for the debt.
I cannot support a movement that holds torture as a core value.
I cannot support a movement that regards gay people as threats to their own families.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Internetrevolutierevolte

red_rooster_by_domnx-1

Het begon allemaal met Francisco van Jole. Nu bij de VARA de leugen niet langer regeert gaat de columnist op Internet verder want van internet weet Van Jole veel. In de Varagids lichtte scheidend voorzitter Vera Keur een tipje van de sluier op: de naam van het project waaraan Van Jole reeds een jaar zou werken: De Joop. Gelet op de commercialisering van de omroep die zich onder Keur heeft voltrokken kan dit niet anders dan een vette knipoog zijn naar het arbeidersverleden waar de VARA van tegenwoordig weinig maar dan lippendienst aan bewijst.

Naast Van Jole is ook Jeroen Mirck betrokken bij wat een “progressieve nieuws-, opinie- en debatsite” moet worden, in de woorden van Keur. Mirck zelf ageert al vrolijk tegen de “rechtse schreeuwerds” die volgens hem de Nederlandse blogosfeer verzieken maar de boze roze olifant wordt natuurlijk niet bij naam genoemd. De Joop wordt meer dan een anti-site, begrijpt U? “Het zijn de naargeestige kinderen van [Theo] van Gogh die alles wat riekt naar intelligentie desastreus met de grond gelijkmaken,” sprak Van Jole. Daar hebben ze bij de VARA geen boodschap aan.

Prompt kwam Bert Brussen in het verweer, ongetwijfeld gedreven door enige genegenheid die hij nog altijd koestert voor zijn voormalige werkgever. “Een weblog beginnen met door belastingbetalers omroepgeld is sowieso al BAH maar een [weblog] laten leiden door Francisco van Jole is ronduit smerig,” aldus de pleitbezorger van weblogs bij uitstek. Van Jole is “gemeen”, “achterbaks” en “ronduit gevaarlijk,” schrijft Brussen. Voor De Joop heeft hij dan ook geen goed woord over. “De VARA grossiert in rare namen.” Als tegenactie kwam er: De Jaap. “Hoe DeJaap er uitgaat zien? Geen idee. Wat de exacte inhoud wordt? Geen idee? Toekomstdroom, businessplan, beleidslijn? Welnee.” Dergelijke capriolen zijn “gedoemd om te mislukken.” De Jaap daarentegen is helemaal Web 2.0 en klaar voor de strijd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Nederlandse politieke blogosfeer

politiekeweblogs_op_krouwelspace_470

Zo vlak voor het zomerreces van de politiek is het wel aardig om de huidige Nederlandse politieke blogosfeer eens in kaart te brengen. Er is veel veranderd dit seizoen. Er zijn met name een paar grote, semi-professionele, spelers bijgekomen.
We hebben dit als volgt aangepakt. Een korte enquête onder de redactie van wat men zag als een “politieke weblog”. Daar hebben we vervolgens de weblogs van partijgebonden individuen uit weggelaten.
Daarna hebben we ze gescoord op vier aspecten:
– Links / Rechts (-5 tot 5)
– Conservatief / Progressief (-5 tot 5)
– Schreeuwen / Argumenten (-5 tot 5)
– Relevantie in blogosfeer (0 tot 5)
Daarop hebben zes redactieleden gescoord.
Dat leverde de volgende uitslag op (zoals hierboven gevisualiseerd door Ad van der Stok analoog aan de Krouwelspace):

Blog Links / rechts (-5 tot 5) Conservatief / Progressief (-5 tot 5) Schreeuwen / Argumentatie (-5 tot 5) Relevantie in blogosfeer (1 tot 5) Sargasso -3,5 3,5 3,3 3,8 GeenCommentaar -3,2 2,7 2,3 2,3 Het Vrije Volk 2,8 -1,2 -0,7 1,8 Pluspost -1,0 0,7 2,8 1,2 De Dagelijksestandaard 3,3 -3,7 -1,0 1,8 Retecool 0,2 -0,2 -1,8 2,0 Geenstijl 2,0 -0,8 -3,7 4,2 Verspers -2,5 2,8 3,8 1,6 Tomas Beerthuis -1,3 1,3 2,3 1,2 Gregoriusnekschot 2,0 -1,7 -3,5 1,5 Vrijspreker 0,5 0,3 -1,0 1,5 The Real Showstopper 2,2 -0,2 -1,8 1,2 Libertarian.nl 0,3 1,8 0,8 1,5 Welingelichtekringen 0,2 0,3 1,7 2,5

Uiteraard is dit extreem subjectief (zie maar de relatie tussen rechts en schreeuwerigheid). Daarom vragen we bij deze de reaguurders om hun eigen scores aan te geven. Er kunnen uiteraard ook nieuwe blogs aangedragen worden die wij gemist hebben.
Leuker nog is het natuurlijk als de genoemde blogs zelf ook deze indeling onder de loep gaan nemen en hun visie geven. Misschien dat er na de zomer dan een plaat ligt waar iedereen zich in kan vinden.