In het ovenverse milieu-jaarverslag 2007 [.pdf] van de firma GeenStijl wordt gesteld dat het (witte) broodblog uit Amsterdam-Noord meer postjes over het milieu heeft gepubliceerd dan het "linksradicale Sargasso". Dat zullen 'Mensen met Verstand van Tellen' maar eens moeten natellen en laat dan gelijk een commissie van wijze mannen (m/v) bepalen of stijlloze postjes als "Duyvendak is een ayatollah" ook onder het thema milieu vallen? In ieder geval hebben Mensen met Verstand van Tellen het op Sargasso vanaf vandaag een stuk makkelijker na het openen van het dossier "Crisis". Hier staan alle postjes aangaande het milieu van het afgelopen jaar handig gesorteerd op thema: energie, grondstoffen, klimaatverandering, ecosystemen, biodiversiteit en voedselvoorziening.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Met Sarah Palin als vice-president van de Verenigde Staten loopt de natuur van Alaska groot gevaar. De Britse krant Independent zette gouverneur Palin’s bedenkelijke track record op het gebied van natuur- en milieubeleid op een rij en daarbij slaat zelfs George Bush nog groen uit. Palin: the real scandal (Independent). Kort samengevat is Toxic Sarah totaal toegewijd aan de olieindustrie, een rabiate ‘climate change ontkenner’ en houdt ze er wat betreft wildbeheer negentiende eeuwse Normen en Waarden op na.
Onder haar bewind mocht de oliemaatschappij Chevron drie maal zoveel chemisch afval lozen in Cook Inlet met als gevolg dat de beluga populatie kelderde van 1300 naar 350 en nu op uitsterven staat. Petroleum Palin is voornemens om de olieproductie in Alaska fors te verhogen. Om dit te bereiken wil ze o.a. beschermingsmaatregelen van de regering Bush: die de ijsbeer aanmerkte als bedreigde diersoort, terugdraaien. De streng gelovige Palin gelooft niet dat de huidige opwarming van de aarde man-made is en terwijl McCain zich eerder nog bezorgd toonde over de klimaatverandering is hij de laatste weken gaan draaien op dit onderwerp. Zien wij hier de greep van een fossiel energieke hockeymoeder op een energiek fossiele oorlogsveteraan? Als gouverneur van Alaska stond ze toe dat jagers beren en wolven opjagen vanuit helikopters, uitputten en vervolgens afschieten. Verder loofde ze 150 dollar uit voor een iedere wolvenvoorpoot én spendeerde 400.000 dollar aan de campagne tegen een verbod op deze gesubsidieerde slachting. Niet alleen natuurbeschermers, maar ook veel ‘gewone’ inwoners van Alaska wijzen deze praktijken af als barbaars.
De Groninger gedeputeerde Douwe Hollenga (CDA) vindt dat Greenpeace onmiddelijk moet stoppen met het activistisch dumpen van granieten blokken op de bodem van de Noordzee. Tevens dienen de rotsblokken die ten noordoosten van Groningen bij het Duitse eiland Sylt van actieschepen zijn geworpen weer worden verwijderd, aldus de CDA-er namens het Bestuurlijk Platform Visserij in een open brief aan Greenpeace (DvhN).
Greenpeace gooit deze rotsblokken in zee om het vissen met destructieve sleepnetten te verhinderen. Destructief? Oordeel zelf. Volgens Greenpeace moet het Sylt Buiten Rif ten noordoosten van Groningen vanwege haar grote biodiversiteit een beschermde status krijgen. De milieuorganisatie roept op tot het aanleggen van zeereservaten, net als het Wereldnatuurfonds dat een rapport [.pdf] uitbracht over noodzakelijke beschermde gebieden in de Noordzee en het IUCN dat al langer pleit voor een mondiaal netwerk van marine protected areas. Ja zelfs de Europese Unie stelt in haar Habitatrichtlijn dat zeegebieden ten behoeve van de Ecologische Hoofdstructuur beschermd moeten worden. Alleen de vissers zelf denken daar (tot nu toe) anders over.
In zeereservaten kunnen vispopulaties zich herstellen en de overloop uit het reservaat kan duurzaam bevist worden. De aanleg van een mondiaal netwerk van zeereservaten kost tussen de 5 en 19 miljard dollar en schept ongeveer 1 miljoen nieuwe banen. Dat is een stuk meer dan er nu werkzaam zijn in de huidige overgesubsidieerde Westerse visserijsector, die zichzelf ten gronde richt met destructieve vismethoden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
‘Haai vijand van ijsbeer’ koppen vandaag diverse nieuwsbronnen. Wat wil het geval: in Noorwegen is een Groenlandse haai opengesneden en in de maag vond men resten van een ijsbeer. “De vondst vormt mogelijk het eerste tegenbewijs voor de stelling dat ijsberen geen natuurlijke vijanden hebben” zo wordt ons op Spits!vondige wijze meegedeeld in het gelinkte artikel. Als we de Inuït [update] en de orca even buiten beschouwing laten heeft de ijsbeer inderdaad geen natuurlijke vijanden, deze vondst in de maag van een Groenlandse haai brengt daar geen verandering in.
De Groenlandse haai is een (bijna) alleseter, een opportunist die in water zwemt zodra het vloeibaar is: vanaf -1°C tot 12°C. Zijn ogen zijn zwak en de hoornvliezen zijn vaak aangetast door een parasitair kreeftje (bron), half blind glijdt het koudbloedige dier door het ijskoude water. De Groenlandse haai is erg langzaam en heeft nog nooit mensen aangevallen, deze twee duikers kunnen hem dan ook gerust plagen. Zijn vlees is giftig tenzij je het eerst een paar weken laat rotten in de buitenlucht. Maar dan nog smaakt het alsof je een brok ammonia naar binnen werkt (bron). De Inuït hebben geen hoge dunk van de Groenlandse haai, ze beschouwen hem als een schrokkende schobbejak, een aaseter geen heroïsche jager. Er bestaat een legende dat een Inuït vrouw haar haren waste met urine, ze droogde met een dweil en die in de zee gooide: hieruit ontstond de Groenlandse haai (bron). Ga er maar aanstaan als er zo in de overlevering over je gesproken wordt! Dan ben je wellicht wel blij met de stoere krantenkop “(Groenlandse) Haai vijand van ijsbeer”?
Ecce homo europeanis. Op 2 augustus jl. filmde de Noorse kustwacht hoe een Britse vissersboot 5 ton vis overboord gooide (artikel / filmpje). De beelden tonen weer eens het morele failliet van het Europese quota-systeem en hebben tot woedende reacties in Noorwegen geleid.
Vanwege het EU visquota-systeem zit er voor vissers echter niets anders op dan om vis die niet gevangen had mogen worden weer overboord te kieperen. Gezonde koolvis wordt op deze manier weer dood de zee in gekieperd. In Noorwegen is het dumpen van vis op zee al sinds de jaren ’80 verboden en geldt een zogenaamde aanlandingsplicht, zo krijgt men inzicht in wat er precies gevangen wordt. De Noren zijn dan ook bijzonder gepikeerd dat vis die (overigens legaal) in hun wateren gevangen is vervolgens in Britse wateren weer overboord wordt gegooid omdat het niet past in het Europese quota-systeem.
De Noorse minister van Visserij en Kustzaken Helga Pedersen reageert scherp: “Discard is a terrible practice. In addition to the moral aspects of this sheer waste of food, discards lead to unrecorded catches, which lead to incorrect fisheries statistics, which again disrupt the basis for scientific assessments of stocks and scientific advice on management.” Zo die zit. De Noren bepleiten dat vis die in hun wateren wordt gevangen altijd wordt aangeland ongeacht de voor de boot geldende regels. Wellicht kan de EU nog wat leren van dit eigenwijze Europese land?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.