Welke doden zijn het waard herdacht te worden?

Marjan Schwegman, directeur van het NIOD, vindt dat de Tweede Wereldoorlog zelf weer meer centraal moet staan bij de verschillende herdenkingen, en speciaal die op de Dam. Die herdenking zou 'veel krachtiger' kunnen zijn dan nu het geval is. Nivellering dreigt, volgens haar. De Tweede Wereldoorlog is niet met iets anders te vergelijken, dus moet je dat ook niet doen. Helaas is dat ook meteen het enige argument dat ze, in een stuk of wat voorbeelden, keer op keer herhaalt. En natuurlijk, er zijn weinig of misschien wel geen gebeurtenissen die zoveel doden hebben gekost als die grote oorlog. Maar betekent dat dan ook dat die doden het meer waard zijn om herdacht te worden dan de doden die tijdens de politionele acties, in Korea of Afghanistan vielen? Totale onzin natuurlijk. Elke onnodige dode is het waard om herdacht te worden, zonder dat we etiketten gaan plakken als 'belangrijk' en 'minder belangrijk'. Dat is een belediging voor alle mensen die wereldwijd in een conflict zijn omgekomen. Volgens Schwegman had je maar dood moeten gaan in de Tweede Wereldoorlog om recht te hebben op een nationale herdenking. Zeker nu de Tweede Wereldoorlog steeds meer iets wordt uit een ver verleden of een computerspel en tegelijkertijd blijkt dat die oorlog niet - zoals gehoopt - een incident was, maar onderdeel van een treurig menselijk patroon, moet de herdenking relevant blijven. En daar horen de miljoenen oorlogsslachtoffers van na 1945 ook bij.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Agent wordt uitzendkracht

[qvdd]

We hebben meer mensen in dienst dan we middelen ontvangen. We zijn dus op zoek naar slimme methodes om tot een betaalbare formatie te komen. We denken er vooral over om de wat oudere collega’s bij gemeenten te detacheren.

De politie in Friesland heeft financiële problemen, legt woordvoerder Robert Rambonnet uit. Dus ontstond het plan om agenten te verhuren aan gemeenten, die zo via een omweg hun eigen politie krijgen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De rechte rug van Wouter Bos

Laatste nieuws: ook een topambtenaar van premier Jan-Peter Balkenende (CDA) heeft geprobeerd de Amerikanen aan te zetten om druk uit te oefenen op Wouter Bos (PvdA) inzake Afghanistan. Eerder had WikiLeaks al een vergelijkbare actie onthuld van een topambtenaar van Maxime Verhagen (CDA). Hun bazen slaagden er niet in de vice-premier van gedachten te doen veranderen.

Bos zal in die tijd nog wel eens teruggedacht hebben aan zijn confrontatie met Balkenende tijdens de verkiezingscampagne van 2006, toen de laatste scoorde met de beschuldiging “u draait en u bent niet eerlijk“. Deze keer zou hij zich niet nogmaals in de luren laten leggen. Hij draaide niet en hij zei eerlijk wat hij ervan vond. De rechte rug van Wouter Bos krijgt nog meer glans nu blijkt hoe wanhopig de CDA-ers waren in hun poging hem om te krijgen.

Job Cohen heeft weinig keus: zijn PvdA kan het niet maken om toch te draaien over Afghanistan, al heeft de Kunduz-missie een andere verpakking dan die in Uruzgan. En dus richt de huidige premier Mark Rutte zich met dezelfde Verhagen op coalitiegenoot Geert Wilders. Benieuwd hoeveel topambtenaren en Amerikaanse ambassadeurs daaraan te pas komen. En Wilders zal ook nooit gedacht hebben dat hij nog eens een voorbeeld ging nemen aan Wouter Bos.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Politie in Kunduz en Hollands Provincialisme

Je kan het debat binnen GroenLinks over Afghanistan niet begrijpen zonder een verkenning van het politieke landschap. Want het zou toch eigenlijk heel simpel moeten zijn: de VVD en het CDA hebben zich zelf in een ongelofelijk dom parket gewerkt door in een kabinet te stappen met de PVV. Die partij vindt wel dat we in oorlog zijn met de Islam, maar die nadat we Afghanistan plat gebombardeerd hebben om de Taliban te verjagen, geen politietrainers wil sturen om de vrede, veiligheid en recht terug te laten keren.

In een tijd van sterke polarisatie tussen links en rechts, waarbij de VVD en CDA elkaar tevreden schouderklopjes geven omdat de kunsten, het hoger onderwijs, de milieubescherming en vele andere linkse hobby’s vakkundig de nek zijn omgedraaid, zou Links natuurlijk kunnen zeggen: “Stik er maar in. Als jullie kabinet alles wat wij waardevol vinden wil opdoeken, waarom zouden jullie dan op onze hulp rekenen voor jullie politiemissie.” De PvdA, de SP en de PvdD doen dat ook.

GroenLinks, de ChristenUnie en D66 hebben een andere overweging: ze overwegen de politiemissie te steunen. Daarbij vallen woorden als ‘verantwoordelijkheid nemen’, ‘internationale solidariteit’, ‘Afghaanse schoolmeisjes’ en ‘civiele opbouwmissie’.

Maar is dat echt alles? Ik denk het niet. Je kan de eventuele steun van GroenLinks en D66 niet begrijpen zonder een inschatting te maken van het politieke speelveld. Er is een minderheidskabinet van CDA en VVD dat over wel meer onderwerpen van mening verschilt met gedoogpartner PVV. Steun op het dossier Afghanistan kan de productieve samenwerkingsrelatie versterken tussen de progressieven in de Tweede Kamer en de centrum-rechtse partijen in het kabinet. Sterker nog: als er over vier jaar nieuwe verkiezingen zijn kan de samenwerkingsrelatie tussen CDA, VVD, D66, CU en GroenLinks worden omgezet in een regeringscoalitie. Femke Halsema heeft eerder al aangegeven dat een coalitie van progressieven en centrum-rechts, de zogeheten Roti variant, a measure of last resort is voor de progressieven. Maar alles liever dan dit rancunekabinet.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (3): Lokale lasten

Deze week was premier Rutte te gast bij Buitenhof. Hij sprak onder meer over bestuurlijke drukte, zoals het feit dat de jeugdzorg zowel door gemeenten, provincies als Rijksoverheid wordt geregeld. Rutte vertelde dat dit gaat veranderen op een groot aantal terreinen. Zo gaat jeugdzorg helemaal naar de gemeenten, en natuur helemaal naar de provincies. Dit moest de indruk wekken dat overheden efficiënter gaan werken, en dat het beleid beter, effectiever en goedkoper wordt. Bij de bijstand had dit volgens Rutte ook heel goed gewerkt. Tot zover de theorie. Nu de praktijk.

Jeugdzorg in crisis
Wat gebeurt er als het Rijk taken afstoot aan lagere overheden? Een aardig voorbeeld is de jeugdzorg, die nog maar een paar jaar geleden voor een aanzienlijk deel de taak werd van de provincies. Heeft dat minder inhoudelijke bemoeienis van de landelijke politiek opgeleverd? De jeugdzorg was in crisis, er waren diverse schandalen en dus vergaderde de Tweede Kamer zich suf over een taak waar de provincies inmiddels een belangrijke stem in hadden. De bemoeienis bleef. Zal dit nu gaan veranderen? Kamervragen van deze week suggereren van niet.

Deze week stelden drie PvdA-Kamerleden vragen aan de regering over lokale lasten. Een nieuwsbericht suggereert dat de lokale lasten voor ondernemers omhoog gaan. De Kamerleden vragen zich af hoe dit zich verhoudt met een toespraak van Rutte, die stelde dat de gemeenten “de lokale lasten niet gaan gebruiken om bezuinigingen ‘over de rug van ondernemers op te vangen'”. Vervolgens willen de Kamerleden dat er maatregelen komen om de belofte van Rutte aan ondernemers alsnog na te komen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Amerikaanse bemoeienis met Nederlandse besluitvorming

Amerikaanse en Afghaane soldaten in Afghanistan (Foto: Flickr/The U.S. Army)

De fractie van GroenLinks worstelt nog met een passende reactie op het regeringsvoorstel voor een nieuwe missie naar Afghanistan. De partij is er wel min of meer uit. Peilingen geven aan dat een meerderheid van de achterban tegen is, op een informatiebijeenkomst afgelopen woensdag waren nauwelijks instemmende geluiden te horen en zaterdag sprak de partijraad zich tegen het voorstel uit. Voor de fractie gaat het om een afweging tussen de intentie om daadwerkelijk hulp te bieden in conflictgebieden zoals Afghanistan en de mogelijkheden die de nieuwe missie in de praktijk zal bieden. Eerder sprak GroenLinks zich uit voor een civiele missie in het kader van EUPOL, de Europese bijdrage aan het opleiden van politiemensen in Afghanistan. In het plan van de regering valt de EUPOL bijdrage in het niet bij de hoofdtaak: een zeer basale militaire training van jonge, analfabete en deels drugsverslaafde mannen. Daarnaast blijven er vier Nederlandse F16 bommenwerpers actief in Afghanistan.

De verwachting is dat de regering er een harde dobber aan zal hebben om de fractie van GroenLinks over te halen in te stemmen met deze missie.  Daar komt nu ook nog de informatie bij die via Wikileaks is uitgelekt over de voorgeschiedenis van deze nieuwe Afghanistan-missie in de zomer van 2009.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Politiek onhandig

[qvdd]

Het besluit op zich al, maar dan ook nog eens zes weken voor de verkiezingen voor de Provinciale Staten. Niemand wil het. Een meerderheid van de Nederlanders wijst het af. Het is niet alleen een slecht besluit, maar politiek ook heel onhandig. Het is een cadeautje voor Job Cohen. En een probleem voor het CDA.

Geert Wilders is weer eens zijn botte zelf. Maar wat je ook vindt van de missie, hij heeft wel gelijk dat het politiek gezien niet erg slim is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat nu voor de VVD?

Rutte viert feest na verkiezingsoverwinning (Foto: Flickr/Maarten Dirkse)

De confetti is opgeveegd, de feestmuts verzamelt stof op de archiefkast: de wittebroodsweken voor premier Mark Rutte en zijn partij zijn voorbij. Het is weer knokken geblazen. De volgende horde wordt het verkrijgen van een meerderheid in de Senaat op 2 maart. Maar daarna komt misschien wel Rutte’s grootste uitdaging: de doorbraak van de VVD bestendigen. Het probleem is dat hij dat alleen maar kan bereiken door naar links op te schuiven.

Fier als een pauw lopen de VVD-Kamerleden door het parlement. Na de kenmerkende uitgelatenheid wennen ze aan het idee dat hun Mark in het Torentje zit. Een VVD-premier! Ze hebben er veel voor moeten opgeven tijdens de onderhandelingen met CDA en PVV, maar het is gelukt.

Natuurlijk schuurt het hier en daar. De VVD heeft wel veel moeten laten liggen. Een enkeling durft zelfs wel toe te geven dat men qua sociaal-economische hervormingen net zo goed een meerderheidsregering had kunnen hebben in de vorm van Paars-Plus. Maar ja, samenwerken met de PvdA, dat had een flink deel van de VVD-achterban nooit gepikt. Dus is het goed zo, al wordt het nog verdomd lastig om die meerderheid in de Senaat voor elkaar te boksen. Maar, en dat volgt altijd na de twijfels: wij hebben de premier. Wij zijn nu de grootste partij van het land.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende