Verbijsterende regels voor bijstand

Klijnsma wil extra maatregelen treffen tegen het "misbruik" van de bijstand en ze vindt een tegenprestatie nodig. Je krijgt pas uitkering als je een maand solliciteert, je krijgt alleen bijstand als je opgelegd maatschappelijk werk doet, krijgt korting op je uitkering als je niet voldoende doet om een baan te krijgen en ook korting als je "slordig" gekleed gaat of "onaangepast" gedrag vertoont. Zelden maakte iets me zo boos. Het kostte me twee dagen om voldoende van de woede af te koelen voor ik dit in een leesbare reactie kon verwerken. Eerst even over het nu bij de PvdA kennelijk ook heel hippe "voor wat hoort wat". De mensen in de bijstand worden tegenwoordig geacht een tegenprestatie te leveren voor het geld dat ze van de staat ontvangen. Een dag in de week straatvegen of bejaarden rondrijden. Even afgezien van het feit dat dit werkverdringing is, is het uitgangspunt van "voor wat hoort wat" absurd in deze. Om te beginnen kan je in Nederland niet buiten het systeem leven. Er is geen mogelijkheid om ergens in de natuur een hutje neer te zetten en te leven van de vruchten van het bos. Je moet binnen de staat leven. En je moet binnen het economische systeem leven, er is geen keuze. En als je dan niet helemaal past, vette pech. Je moet, je zal.

Door: Foto: Pascal Maramis (cc)

Crisis? Bijstandsgerechtigden de duimschroeven aandraaien!

Gaat vast helpen tegen het begrotingstekort:

Bijstandsgerechtigden die met meerdere mensen een woning delen, krijgen straks een lagere uitkering. Zij delen hun kosten, waardoor die per persoon lager zijn. Dat staat in een wetsvoorstel dat staatssecretaris Jetta Klijnsma van Sociale Zaken dinsdag naar de Tweede Kamer heeft gestuurd.

Bovendien: wie niet werkt, zal ook niet eten:

Volgens het wetsvoorstel komen er strengere regels voor bijstandsgerechtigden die niet genoeg hun best doen aan de slag te komen. Ook mogen bijstandsgerechtigden hun sollicitaties niet belemmeren door onaangepaste kleding of gedrag. Iedereen die een bijstandsuitkering aanvraagt, moet kunnen aantonen dat hij de voorgaande vier weken er alles aan heeft gedaan om werk te vinden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek Kwartier | Wachten op de bijstand

COLUMN - Jetta Klijnsma wil de wachttijd voor de bijstand invoeren… terwijl ze geen flauw idee heeft van de gevolgen.

De media-aandacht was minimaal, maar vlak voor het reces stuurde Jetta Klijnsma nog een plan over de bijstand naar de Tweede Kamer: als het aan haar ligt moet voortaan iedereen die een bijstandsuitkering aanvraagt eerst vier weken wachten, en zelf zoeken naar werk.

Voor jongeren is dit sinds januari 2012 al praktijk. In elf gemeenten is geëxperimenteerd met de invoering van deze maatregel voor andere groepen. De resultaten zijn volgens Klijnsma veelbelovend. Tussen de dertig en vijftig procent van de mensen die bij de sociale diensten kwamen vroeg uiteindelijk geen uitkering aan. De helft van hen had zelf al werk gevonden. Dit schrijft Klijnsma in haar brief.

Maar dit roept bij mij enkel meer vragen op, waarop helaas geen antwoorden blijken te zijn.

Ten eerste de vraag of de uitkering bij die dertig tot veertig procent uiteindelijk ook zou zijn toegekend. Een aanvraag doen betekent immers nog niet dat die aanvraag uiteindelijk wordt ingewilligd. Een rondje googelen leert mij dat afwijzingspercentages van dertig tot veertig procent niet ongewoon zijn. Rekent Klijnsma zich niet ten onrechte rijk?

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek kwartier | Zinloos trekken aan werklozen

COLUMN - Waarin Klokwerk zich andermaal verbaast over de inefficiënte manier waarop wordt omgegaan met werkloosheid.

Crisis? In de VS en in landen als Turkije lijkt de crisis wel voorbij. Daar koos men ervoor de crisis te bestrijden met investeringen in infrastructuur en sociale zekerheid  om werkgelegenheid te stimuleren.

De EU koos voor de omgekeerde strategie: die van saneren en bezuinigen, inclusief een opgelegde radicale uitverkoop van de collectieve goederen van de zuidelijke landen.

Je hoeft geen topeconoom te zijn om te bedenken dat hierdoor de werkloosheidscijfers verder oplopen en de crisis zich verdiept. Wie daar anders over dacht ziet zijn ongelijk nu hopelijk wel bevestigd.

Kwaad naar Europa wijzen is echter onterecht. Want juist Nederland is bij uitstek medeverantwoordelijk voor deze Europese strategie. Daarbij doet de landelijke politiek er schijnbaar alles aan de werkloosheidscijfers verder te laten groeien.

Het nieuws is al meer dan een week oud maar wordt nog volop gedeeld in de sociale media: een weggesaneerde straatveger moet voor zijn uitkering… straten vegen. Zogenaamd om werkritme en werkervaring op te doen.

De absurditeit van hoe we met werkloosheid omgaan in één treffend voorbeeld samengevat. Officieel mag het niet leiden tot verdringing, maar iedereen kan snappen dat wanneer werklozen gedwongen worden afgestoten taken alsnog uit te voeren de behoefte nooit meer zal ontstaan er ooit nog iemand voor aan te nemen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

De donkere kant van het Duitse ‘Jobwunder’

De Duitsers hebben het minimumloon afgeschaft voor de onderkant van de arbeidsmarkt. Wie te weinig verdient om van rond te komen, krijgt van de overheid een aanvulling tot bijstandsniveau.

Het gevolg? Werkende armen.

Geen wonder dat die schoenen van Zalando zo goedkoop zijn.

Foto: Peter Eimon (cc)

Kunst op Zondag | Werkloos

Sluiten beeldende kunstenaars zich aan bij de groeiende rijen werklozen? Conform de Cultuurnota 2012-2016 is per 1 januari de nieuwe basisinfrastructuur in werking getreden. De aangekondigde slachting, goed weergeven in het door Kunsten ’92 opgestelde overzicht ‘Beeld van de sector’, is een feit.

Hoeveel nieuwe werklozen dat de komende tijd gaat opleveren moeten we afwachten. Er is echter heuglijk nieuws. Het aantal werkloze kunstenaars zal de burelen van de Sociale Dienst niet overspoelen.

George Segal – Depression Bread Line.
cc Flickr Vilseskogen's photostream George Segal Depression Bread Line

Zeer actuele cijfers zijn er (nog) niet, maar gegevens uit de Evaluatie van de Wet werk en inkomen kunstenaars (pdf – januari 2010) en van het CBS (werkzame beroepsbevolking in de kunsten) geven dit beeld:
Kunstenaars met uitkering

In 2011 telde het CBS nog 61.000 mensen in de categorie kunstzinnige beroepsbevolking.

Stel dat er sindsdien door crisis en bezuinigingen zo’n 4000 kunstenaars uit de boot zijn gevallen, dan zijn er, ruw geschat, 57.000 kunstenaars. Daarvan zal maximaal zo’n 6 tot 7% werkloos zijn. Er zijn dus waarschijnlijk tussen de 3.500 tot 4.500 werkloze kunstenaars.

Feit is dat een beeldend kunstenaar die nu werkloos wordt, geen kunstenaar meer is. Van 1956 tot 1 janauri 2012 behield een werkloze kunstenaar nog zijn status. Eerst dankzij de BKR (Beeldende Kunst Regeling), die achtereenvolgens werd vervangen door de WIK (Wet inkomensvoorziening kunstenaars, 1987) en de WWIK (Wet werk en inkomen kunstenaars, 2005).

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Politiek Kwartier | Een neoliberale planeconomie

Vandaag verwondert Klokwerk zich erover hoe liberaal beleid kan leiden tot communistische praktijken.

Wie bijstand ontvangt, mag daar best wat voor terugdoen. Kinderopvang is goed, zodat mensen economisch zelfstandig kunnen worden.

Twee politieke dogma’s die tot rare praktijken leiden. Want wie de regelingen voor kinderopvang en de bijstand naast elkaar legt en een beetje gaat rekenen komt op rare uitkomsten.

Stel, een alleenstaande moeder met één kind maakt gebruik van de kinderopvang. Het is crisis, zij verliest haar baan en belandt in de bijstand. Thuis beslist zij dat zij het makkelijkst kan bezuinigen op de opvang.

Dit kost weer werkgelegenheid. Laten we zeggen dat dit ook bij de kinderopvang een baan scheelt. Gezien een maand kinderopvang al snel een netto modaal inkomen kost is dat goed mogelijk.

Een mogelijke oplossing voor dit economisch probleem is het volgende: de moeder gaat werken bij de kinderopvang. Dan betaalt ze dus eigenlijk haar eigen baan

Dit lijkt een beetje vreemd, maar het is mogelijk, want werkende mensen kunnen kinderopvangtoeslag krijgen, en die kan bij één kind al oplopen tot ruim 1300 euro netto per maand.

Het vervelende van deze banenmachine is echter dat onze dame dan 400 euro meer gemeenschapsgeld kost dan de totale bijstand waar ze als alleenstaande ouder recht op zou hebben.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Weggesaneerde straatveger moet voor uitkering… straten vegen

De gemeente Den Haag presteert het om gemeentepersoneel eerst op straat te zetten en vervolgens via zogenaamde reïntegratietrajecten exact hetzelfde werk te laten doen voor minder dan het minimumloon.

Straatveger Harry van 53 klaagt dat hij nu vierhonderd euro minder krijgt dan voorheen, maar het is natuurlijk veel kwalijker: hij bouwt geen pensioen op, heeft geen secundaire arbeidsvoorwaarden, en hij moet zijn handel en wandel (zoals vakantie) verantwoorden jegens derden die hem beschouwen als uitvreter en fraudeur.

PostNL spant sociale werkplaatsen voor karretje

Strak plan: dure postbodes en distributiemedewerkers met CAO’s er uit, gehandicapten en bijstandgerechtigden erin. En je kan nog goede sier maken met je ‘sociale beleid’ ook!

Kan iemand mij uitleggen waarom de Nederlandse overheid een commerciële mammoetonderneming subsidieert met grotendeels door haar betaalde arbeidskrachten, zodat PostNL haar aandeelhouders nog hogere dividenden uit kan keren?

Want het beleid van PostNL is er nu niet bepaald op gericht om personeel in vaste dienst aan te nemen. Die ‘arbeidsbeperkten’ vervangen gewoon reguliere arbeidskrachten die PostNL bij bosjes loost.

Bijstandsgezin houdt maandelijks vijf euro over voor sport en uitgaan

Een bijstandsgezin met twee kinderen houdt maandelijks vijf euro over voor cadeautjes, sport en uitgaan. […] In 2008 hield een gezin met twee kinderen volgens het [Nibud] maandelijks nog 121 euro over om deel te nemen aan sociale activiteiten. Nu dat vijf euro is, betekent dat volgens het Nibud dat kinderen niet naar verjaardagen van vriendjes kunnen, geen geld hebben om te sporten en geen bijdragen voor schooluitstapjes kunnen betalen.

Vorige Volgende