Belastingvrijstelling voor liefdadigheid is immoreel en onrechtvaardig

In Nederland kan je giften die je doet aan een goed doel aftrekken van je inkomen. Op die manier betaalt de overheid 36 tot 52% van je gift. De aftrekbaarheid is ooit ingesteld om mensen te stimuleren geld aan goede doelen te geven. Dat klinkt als een goede maatregel die moreel gedrag bevoordeelt. Maar vanuit bepaalde filosofische perspectieven, is het juist onrechtvaardig of zelfs immoreel om bepaald gedrag te bevorderen. Consequentialisten en deontologen De moraliteit van een handeling kan je op verschillende manieren beoordelen: op basis van de gevolgen die de handeling heeft of op basis van intentie van de actor. Volgens de eerste doctrine, het consequentialisme, is het bevorderen van het doen van giften heel wenselijk. Immers meer mensen geven aan goede doelen! Daarmee krijgen die goede doelen meer geld om hun goede werk te doen. Iedereen wint!

Door: Foto: Sarah (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat gebeurt er met de chronisch zieken?

Merry sickness (Foto: Flickr/James Ashburn)

Ik hoor journalisten vaak zeggen dat ze er niet alleen zijn om verslag te doen van het nieuws, maar het ook te duiden. Met andere woorden van een context te voorzien, een kop en een staart en wat dies meer zij. Allemaal zodat wij, argeloze consumenten, een beter beeld krijgen van wat in de wereld om ons heen gebeurt. Dat vind ik best OK, dat duiden, maar als dat het er toe leidt dat je geen idee meer hebt wat het probleem nou precies is, gaat het natuurlijk wel mis. Bijvoorbeeld vanochtend bij radio 1.

Nieuw plan voor financiering

Er schijnt een nieuw plan te zijn om chronisch zieken tegemoet te komen in hun ziektekosten. Nu kunnen ze nog bepaalde kosten aftrekken van de belasting, en het idee is ze vanaf volgend jaar in plaats van een aftrekpost een toeslag uit te keren van tussen de 250 en 450 euro. Van die aftrekpost werd vaak ook misbruik gemaakt van mensen die niet echt chronisch ziek waren en die toeslag krijgen straks alleen de echte zieken. So far, so good. Het probleem is nu dat grote groepen chronisch zieken en dan vooral die met een laag inkomen er zwaar op achteruit gaan. Dit leek mij persoonlijk wat merkwaardig. Immers, mensen met en laag inkomen betalen in het algemeen weinig belasting, dus daar valt weinig af te trekken. Die zouden logischerwijs gebaat zijn bij een toeslag. Bovendien wordt misbruik aangepakt, dus als het verder budgetneutraal uitgevoerd wordt, moet er juist per chronisch zieke meer geld beschikbaar zijn!

Maar nee, zieken met een laag inkomen gingen er soms wel 9% op achteruit, volgens een onderzoek van het Nibud, zonder dat dit verder toegelicht werd. Het was om een of andere onopgehelderde reden het ergste als ze als verstandelijk gehandicapte in een verzorgingstehuis zaten. Dat je niet de wellicht wat politiek incorrecte vraag wil stellen waarom een verstandelijk gehandicapte uberhaupt inkomen nodig heeft als hij of zij toch al all inclusive zit, OK. Maar je kan toch wel even uitleggen waarom het bij hen er echt inhakt?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.