Don’t lead us back to war

De kop boven dit artikel stond afgelopen vrijdag op de voorpagina van het grootste dagblad van Kenia, de Daily Nation. De twee partijen die na bloedige verkiezingen van anderhalf jaar geleden de macht deelden, zitten formeel nog samen in de regering, maar spreken niet meer met elkaar, stelt de krant. De politici stellen hun onderlinge machtsstrijd boven de belangen van het land. Ook de invloedrijke kerken hebben tegen nieuw geweld gewaarschuwd, net als de moslimleiders. Terwijl president Mwai Kibaki (die de verkiezingen vermoedelijk verloor) bekvecht met premier Raila Odinga (die vindt dat hij eigenlijk president moet zijn), zijn er tekenen dat de partijen hun milities weer aan het bewapenen zijn. Een voormalig parlementariër uit Odinga's kamp heeft het Internationaal Strafhof in Den Haag gevraagd een onderzoek naar Mwai Kibaki te beginnen wegens betrokkenheid bij doodseskaders. De staat van de mensenrechten in het land ligt sowieso onder vuur van de Verenigde Naties. Ondertussen komt de internationale diplomatie, die het vorige conflict oploste, op gang. 's Werelds beroemdste half-Keniaan, Barack Obama, riep beide leiders op om tafel te gaan zitten. Het zal vermoedelijk niet de laatste oproep zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Obama is een fascist

“All of this economic intervention and expansion of the government, all of this use of collectivist language and goals, combined with the first big steps towards Obama’s goal of “a civilian national security force that’s just as powerful, just as strong, just as well-funded” as the American military, is straight out of Mussolini’s playbook.”

Columnist Quin Hillyer legt uit waarom Obama een fascist is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weekendquote | Kernwapenvrije wereld

“In Prague, I will lay out an agenda to seek the goal of a world without nuclear weapons.. ..We can’t reduce the threat of a nuclear weapon going off unless those that possess the most nuclear weapons, the United States and Russia, take serious steps to reduce our stockpiles” (Guardian)

Yes We Can? Or Can’t We? Barack Obama pleitte vrijdag tijdens een ontmoeting met jongeren in Straatsburg voor een kernwapenvrije wereld. Nu hebben staatslieden wel vaker de neiging om tegenover een publiek van jongeren meer bevlogen en ambitieuzere stellingen in te nemen dan tegenover een publiek dat werkelijk wat te zeggen heeft. Toch gaat Obama aanstaande zondag bij een beraad met EU-landen in Praag een vergaand voorstel uiteen zetten om te komen tot een wereld zonder kernwapens (Telegraf). Maar is het wel reëel om te denken dat de mensheid ooit nog afkomt van kernwapens? Chemische wapens, landmijnen en clusterbommen willen we ook niet meer, maar wie heeft daarvan nog steeds de grootste voorraden? Juist, They Can and They Just Do It.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Yes, we can’t…

obama_cant1In Bonn, ten huize van het UNFCCC, proberen de delegaties die later dit jaar een klus te klaren hebben in Kopenhagen vast vrienden te worden. Het leverde een quote op die, lucky Obama, nog niet is opgepikt door de wereldmedia:

‘We can’t.’ Nauwelijks uit zijn context getrokken en een letterlijke uitspraak van Todd Stern, de klimaatgezant van Obama, bij de opening van de conferentie. Om uit te leggen waarom dit misschien wel het meest schokkende stukje wereldnieuws van 2009-tot-nog-toe is, moeten we even bij het begin beginnen:

Het is 2004, de wereld weet al ruim een eeuw, dankzij opper-Zweed Svante Arrhenius, dat klimaatverandering naakt. Amerika, onder Kyoto-abstinent Bush, heeft weinig meegekregen van de extreme hitte die het jaar ervoor 50.000 (bejaarde) Europeanen omlegde. Katrina zou pas een jaar later landfall maken – heel convenient voor de film van Gore.

In datzelfde jaar was het IPCC (lees de diplomatieke afvaardiging van de voltalige klimaatwetenschappelijke wereld) zo ver dat de huidige klimaatverandering is begonnen, alleen maar erger zal worden en van antropogene maak is. Het ijs van de Noordpool zou uiteindelijk zelfs volledig smelten, rond het jaar 2100.

Drie jaar later wees het gecombineerde werk van alle KNMI’s van de wereld een aanzienlijk grotere urgentie aan. Het nieuwe, Nobelprijswinnende IPCC-rapport werd gepubliceerd en de Noordpool zou al één grote binnenzee zijn, in september 2030, 70 jaar sneller dan kort te voren gedacht.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het gevaar van Pakistan

Dit is een gastbijdrage van Nick Ottens.

pakistanethnolinguisticmap_klOnder de nieuwe regering Obama staat Afghanistan weer centraal in de Amerikaanse Midden-Oosten strategie. Waar de afgelopen jaren de aandacht vooral door Irak werd opgeëist benadrukte Barack Obama gedurende de verkiezingscampagne keer op keer dat in Afghanistan de werkelijk oorlog tegen de terreur werd gevochten en daarom heeft hij toegezegd de troepenmacht in het land te verdubbelen. Maar zelfs 60.000 Amerikaanse soldaten zijn misschien niet genoeg.

Op het hoogtepunt van de oorlog in Irak bevonden zich maar liefst 140.000 coalitietroepen in een land dat eenderde kleiner is dan Afghanistan en vijf miljoen minder inwoners telt. Daarbovenop komt dat het verzet in Afghanistan wijdverbreider is dan in Irak: de Taliban kan nog steeds rekenen op steun onder aanzienlijke delen van de bevolking. Echter het grootste probleem is dat diezelfde Taliban zich overwegend teruggetrokken heeft in de bergachtige grensstreek met Pakistan. Geen buitenlandse veroveraar, noch de Britten, noch de Sovjets, is er in de recente geschiedenis in geslaagd dit gebied te overheersen. “De Obama regering voorziet dilemma’s gekend door sommigen van haar voorgangers,” weet Henry Kissinger. “Amerika kan zich nu niet terugtrekken, noch kan het de strategie volhouden die ons tot op dit punt gebracht heeft.”

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Quote du Jour | Castro helpt Obama

“How can we help President Obama?” (LA Times)

Fidel Castro, steekt de helpende hand uit naar Barack Obama. Naar verwachting zal Obama binnenkort de bijna vijftig jaar oude sancties tegen Cuba gedeeltelijk verlichten. Hierop heeft de oude Cubaanse roerganger Castro positief gereageerd. Tijdens een bezoek van drie Amerikaanse congresleden opperde hij de vraag hoe Cuba Obama kan helpen met het verbeteren van de bilaterale relatie.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende