Vandaag ontmoet President Barack Obama zijn Russische ambtsgenoot Dmitri Medvedev in Moskou. De twee wereldleiders zullen met name praten over het terugdringen van het aantal kernwapens waarover hun landen beschikken. De zogenaamde START en SORT verdragen reduceerden al sedert de jaren tachtig het aantal kernkoppen alsmede hun leveringssystemen als langeafstandsraketten en bommenwerpers, echter tot op de dag van vandaag behouden zowel de V.S. als Rusland een arsenaal van duizenden atoombommen. Zo wordt de totale voorraad kernkoppen van de Verenigde Staten op zo een tienduizend geschat, waarvan, in 2007, er 3696 operationeel waren, oftewel op langeafstandsraketten, onderzeeërs of bommenwerpers uitgerust. De omvang van het Russische kernarsenaal is minder duidelijk. In 2007 zei Rusland 4237 kernkoppen operationeel te hebben, echter dit zou enigszins overdreven kunnen zijn. Zeker is dat het land verder tussen de acht- en tienduizend kernwapens in opslag heeft. De huidige onderhandelingen betreffen echter slechts de operationele kernwapens: deze willen Obama en Medvedev verder terugdringen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sinds Barack Obama zich afgelopen april in Praag uitspraak ten gunste van een kernwapenvrije wereld hebben voor- en tegenstanders van nucleaire ontwapening zeker niet stilgezeten. Een kamercommissie waarschuwde laatst dat het hoog tijd is dat Amerika haar kernwapenarsenaal moderniseert maar dat de huidige regering hier geen geld voor vrijmaakt. Het Witte Huis probeert tegelijkertijd Rusland ertoe te bewegen afstand te doen van een aanzienlijk aantal van haar kernwapens. Echter op het gevaar dat minder vriendelijke landen als Iran en Noord-Korea ook kernwapens ontwikkelen heeft de regering Obama nog altijd geen antwoord gevonden
De president droomt niet slechts van een wereld zonder kernwapens; hij wil dat de V.S. het kernstopverdrag van 1996 eindelijk ondertekent waarmee het zichzelf verbied in de toekomst nog kernwapentesten uit te voeren. Op deze manier zou Amerika een voorbeeldfunctie vervullen opdat ook onder meer China, India, Iran, Israël en Pakistan zich aan het verdrag binden. Verder moeten landen met kernwapenamibites aldus worden ontmoedigd. Critici stellen echter dat dergelijk eenzijdig optreden maar weinig voordeel oplevert. Zo trekt Noord-Korea zich doodleuk niets aan van wat Amerika zegt en doet en is de dreigende kernwapenwedloop in het Midden-Oosten aan Iran te wijten, niet aan de Verenigde Staten. De V.S. zou zichzelf dan op de borst mogen kloppen dat het geen kernwapens meer test (iets dat het sowieso al nauwelijks meer doet) echter er is geen enkele reden om aan te nemen dat hiermee de proliferatie ervan een halt wordt toegeroepen.
“Sometimes it is to gum up the works for an administration of the other party, sometimes it is for serious questions or legitimate policy reasons, sometimes it is to hold innocent nominees hostage for completely extraneous reasons or for leverage over a policy position or guarantees from a Cabinet officer or from the president. In general ? and in this case, specifically about the mass delays ? it is simply wrong and also insensitive, while damaging the fabric of governance.”
Norman Ornstein maakt zich kwaad dat Obama’s voordrachten voor belangrijke posten vaak om triviale redenen geblokkeerd worden door Republikeinen. Van de ongeveer 1100 mensen die door het Congres goedgekeurd moeten worden, zijn er nu ruim 150 benoemd.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.