Dat het merendeel van de tonijnsoorten nu bijna is uitgestorven mag bekend zijn. De populatie southern bluefin tuna uit de Stille Oceaan, die door tomeloze Japanners gretig tot sushi wordt verwerkt, is door overbevissing al voor 92% uitgedund. Een tweede probleem met het vangen van tonijn is de bijvangst: dolfijnen, zeeschilpadden, albatrossen en haaien maken een substantieel deel uit van de vangst. Ongeacht of er nu met omsingelingsnetten of met longliners wordt gevist het blijft verdomd lastig om enkel die smakelijke snelle roofvis uit het water te vissen. Internationale afspraken t.b.v. de regulering van de tonijnvangst in de Atlantische Oceaan via de ICCAT: "International Conspiracy to Catch All Tuna" mogen ook niet baten. The tuna is going down... going down... Maar in Down Under heeft men misschien nu een doorbraak bereikt die het uitsterven van de tonijn kan afremmen. Een Australisch bedrijf meent dat kweek én voorplanting in gevangenschap binnen handbereik ligt (EnvironmentalGraffiti). Tot op heden leek het namelijk onmogelijk om tonijn in gevangenschap te laten voortplanten. Kweek van tonijn vindt tot nog toe enkel plaats met uit het wild gevangen exemplaren. In de Middellandse Zee staat bijvoorbeeld de blauwvintonijn onder druk doordat jong volwassen tonijn voordat ze zich heeft kunnen voortplanten wordt gevangen en vetgemest in drijvende kooien. Maar als tonijn zich nu in gevangenschap kan voorplanten dan is in theorie geen wildvangst meer nodig. Nu zijn viskwekerijen an sich nog niet zaligmakend: een roofvis als tonijn heeft nog steeds een grote hoeveelheid dierlijke eiwitten nodig (=andere vis) en ziektes en ontsnappingen brengen schade toe aan de lokale marine ecosystemen, toch betekent dit nieuws een sprankje hoop voor deze unieke vis.
Op miraculeuze wijze is de gehele redactie vandaag van het internet verstoken gebleven. Opzich was dat niet zo erg want afgezien van het feit dat sinds vandaag de Koude Oorlog weer terug is is er deze dag enkel een koala door kraaien aangevallen (foto’s).
..en zijn dierenfoto’s naast pr0n niet gewoon de essentie van het internot?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
