Quote du Jour | Recht spreken, krom denken

"Op de eerste vraag: ja. Op de tweede vraag: ja." En zo eindigt alweer een proces wat helpt noch oplost, maar integendeel alles weer in vertwijfeling doet belanden. Els Clottemans heeft waarschijnlijk de parachute van een medeminnares van ene Marcel Somers gesaboteerd. Waarschijnlijk. Zoals het waarschijnlijk hoort in deze emocratische tijden, zwalkt de publieke opinie heen en weer in haar oordeel. En alweer staat 'de rol van de media' in de schijnwerpers, vooral in die van de media. Het is een over elkaar heen buitelen om toch maar als verstandig, beheerst of vervuld van rede de zaak te becommentariëren - door de andere actoren als emotioneel, hysterisch of verblind te benoemen. Iets wat ik in een Esherperspectief natuurlijk ook weer op mijn beurt doe. Die existentiële vertwijfeling zet zich venzelfsprekend ook door via klassieke kritiek op de assisenjury: hoe kunnen 12 volksmensen oordelen, en zeker als er geen rokende revolver te vinden is? Niemand van de brulkuddes der onlinekranten die toegeeft dat ze haar netzogoed schuldig zouden verklaren daar op de jurybank. Feit blijft, en dat heb ik nog niet veel gelezen in de analyses, dat de belangrijkste persoon op het proces er nooit bij was. Zij die een drietal minuten heel emotioneel, hysterisch en verblind heeft geprobeerd om haar parachute open te krijgen. Zou zij beseft hebben wie het gedaan heeft?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.