Dat afgunst een evolutionair voordeel kan bieden, hebben de experimenten met kapucijnaapjes door het team van Frans de Waal overtuigend aangetoond. Ook aapjes reageren jaloers en verontwaardigd als de een voor hetzelfde werk beter beloond wordt dan de ander. Het laat zich gemakkelijk inzien hoe afgunst er - ook bij ons - evolutionair ingesleten is: wie protesteert en in staking gaat zoals de aapjes in het experiment, maakt eerder kan op een betere beloning. Primaten die zo voor zichzelf opkomen, worden groter en sterker en lopen zo meer kans hun genen door te geven aan hun nageslacht. Jengelende kinderen Hetzelfde gedrag zien we ook bij mensenkinderen. Als Pietje een chocoladereep van mamma krijgt, wil Jantje er ook een. Sterker nog, zelfs als kinderen van volstrekt andere ouders regelmatig merkschoenen dragen, luidt het argument van Jantje nog: "Ja, maar die-en-die hebben ook Nikes!"
2500 euro schadevergoeding, en de omroep moet proberen de reportage via Google van het internet te krijgen. Lees vooral de uitspraak even door. Een mooi inkijkje in de keuken van Powned
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Bij Nader Inzien is een blog waar zo’n 23 academische filosofen op publiceren. Deze bijdrage is van Helen de Cruz, cognitiefilosoof aan de Vrije Universiteit te Amsterdam.
In de jaren 1970 had Maleisië nog geen economische welvaart bereikt, en leefden veel mensen er in relatieve armoede. Mijn vader was zo iemand – zijn vader was gestorven toen hij twaalf was, en zijn moeder was nauwelijks in staat om voor hem en zijn zes jongere broers en zussen te zorgen. Zijn familie werd ondersteund door een Amerikaanse non-profit (ik weet niet dewelke) om te kunnen overleven. De dagelijkse kost was rijst met sambal. Vlees was ongekende een luxe. Mijn grootmoeder kon de schoolbijdrages voor haar kinderen niet betalen.
Mijn vader wou de extreme armoede van zijn jeugd achterlaten, en reisde toen hij midden de twintig was naar Duitsland, waar hij hoorde dat er veel kansen waren op werk en het uitbouwen van een goede levensstandaard. Het was een avontuurlijke reis als verstekeling op een boot, liftend, en veel te voet, doorheen landen als Iran en Afghanistan.
Helaas, in de 2de helft van de jaren 1970 plaatste Europa, als gevolg van een vertragende economie, een rem op economische migratie. Aangezien mijn vaders leven niet in gevaar was, maar hij enkel maar armoede wou ontvluchten, werd besloten dat hij geen recht had om in Europa te blijven. Hij reisde van Duitsland naar Groot-Brittannië naar België, telkens hetzelfde verhaal: je bent “maar” een economische migrant, dus je moet terug.
OPINIE - Fred Teeven is aangeschoten wild na de zelfmoord van Russische asielzoeker Dolmatov.
Zichtbaarheid is in het politieke domein niet altijd wenselijk. Of handig. Merkt nu ook staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Fred Teeven. Zijn ambtenaren stapelden de fouten in casu Dolmatov zo hoog op, dat de crime fighter van de VVD voor het daadwerkelijke debat over alle missers al aankondigde niet van plan te zijn om af te treden. De NOS ontlokte zijn standvastigheid vandaag, het NRC, die de zaak-Dolmatov ‘brak’, nam het keurig over. Zijn principiële houding is bewonderenswaardig, maar Teeven is aangeschoten wild. Politiek en moreel.
Ombudsman Brenninkmeijer is kritisch, de Inspectie voor Veiligheid en Justitie is zeer kritisch, de familie Dolmatov is kritisch en zeer verdrietig. Niet vreemd: het rapport van Teevens eigen keurmeesters klinkt streng: ’(…) Dolmatov [is] ten onrechte in vreemdelingenbewaring (…) gesteld, (…) er [is] ten aanzien van de verleende rechtsbijstand niet conform wet- en regelgeving gehandeld en (…) de verstrekte medische zorg [is] tekort geschoten.’ Dit moet Teeven pijn doen; zo’n grote hekel als hij heeft aan mensen die het met de regels niet zo nauw nemen. De vraag rijst of je van zo’n organisatie, met aanrommelende mensen, wel de baas wilt zijn.
Ja dus.
Die stelligheid tekent de voormalig Officier van Justitie-zeer-zware-misdaad. Een kwaliteit als je met zware jongens te maken hebt. Die stelligheid zou tegelijkertijd tot de nodige averij kunnen leiden. Want: politiek voor Teeven belangrijker dan het persoonlijk drama-Dolmatov is een ander, groter dossier waarin hij lijnrecht tegenover het CDA staat: de afslanking en privatisering van de gevangenissen (zie dossier en de Facebook-pagina tegen het Masterplan). En juist het CDA was gisteren in de opmaat naar het debat zeer streng over de Stas.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Aldus het NRC:
Een Armeense asielzoeker heeft zelfmoord gepleegd, terwijl hij onder toezicht van de Nederlandse overheid stond. De man had een zware psychiatrische stoornis. Toch had hij sinds zijn aankomst in Nederland, half december vorig jaar, geen psychiatrische begeleiding gekregen.
ACHTERGROND - Er is de laatste maanden veel rumoer rondom uitgeprocedeerde asielzoekers in Nederland. Maar wanneer is iemand uitgeprocedeerd?
De uitgeprocedeerde asielzoekers die nu nog in de Vluchtkerk in Amsterdam-West verblijven, staan binnenkort weer op straat. Vandaag voeren ze actie om aandacht te vragen voor de situatie van uitgeprocedeerden, die in hun eigen woorden ‘onmenselijk’ is.
Het gaat om mensen die al jaren in Nederland zijn en talloze procedures hebben doorlopen. Maar wat is dat eigenlijk, uitgeprocedeerd? Hoeveel asielaanvragen worden er jaarlijks eigenlijk ingewilligd door het IND, en hoeveel aanvragers gaan in beroep tegen een negatieve uitspraak?
De vernieuwde asielprocedure
In 2001 werd de Vreemdelingenwet 2000 van kracht, die een afschrikkende werking had op asielzoekers. Sindsdien zijn er veel minder asielaanvragen ingediend in Nederland. Toch was er nogal wat kritiek op de wet die Job Cohen eind jaren ’90 in elkaar zette. De korte AC-procedure, die in de Aanmeldcentra in Ter Apel, Den Bosch, Zevenaar en Schiphol werd gevoerd, was vaak te snel en onzorgvuldig om complexe zaken te behandelen, maar de Verlengde procedure duurde juist te lang, waardoor asielaanvragers te lang moesten wachten op een besluit van het IND. Het beleid werd daarom als hollen-of-stilstaan (pdf) gekarakteriseerd. Daarnaast hadden aanvragers vaak met meerdere rechtsbijstandverleners te maken tijdens de procedure.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Spoiler alert: nee, dat mag niet.
Ismael uit Sierra Leone groette een meisje in Lage Zwaluwe. Daar was ze niet van gediend.
“Nee wij zijn niet hetzelfde. Jij bent een Zwarte Piet.”
Nadat hij door vrienden van het meisje werd mishandeld, zocht de vader van het meisje Ismael op straat op, en zette diens foto op Facebook.
“Ik dacht: rijdt die jongen nog steeds rond? Ik wilde de mensen waarschuwen.”
De zwarte asielzoeker als griezel en potentiële verkrachter: onze Nederlandse versie van de mythe van de ‘zwarte bruut‘?
NIEUWS - ‘Met dit onderzoek wil ik nagaan in hoeverre het recht op (zorg voor de) gezondheid door de Nederlandse overheid in de praktijk wordt gewaarborgd voor in Nederland verblijvende vreemdelingen’, schrijft ombudsman Alex Brenninkmeijer in een brief aan minister Schippers (VVD, volksgezondheid).
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.