Hulspas weet het | Een god met een stekker

God is dood, zei Nietzsche. En we hebben hem zelf vermoord. Christenen maken zich graag kwaad om deze uitspraak. Merkwaardig. Want Nietzsche drukte daarmee precies uit wat christenen juist zo goed aanvoelen en diep betreuren: dat het geloof in God niet langer vanzelfsprekend is. Een levensgevaarlijke ontwikkeling, vond Nietzsche, maar niks aan te doen. Dus moeten de mens voortaan zélf maar bepalen wat goed en kwaad is. Maar gelukkig zou deze ‘godloze fase’ wel eens van tijdelijke aard kunnen zijn. Er staat een nieuwe God aan te komen. Krachtiger én praktischer dan al zijn voorgangers. ‘Way of the future’, zo heet de nieuwe religie van Anthony Levandowski (en zijn apostelen). Levandowski is een high tech profeet uit Silicon Valley met excellente papieren. Hij werkte ooit voor Google en nu voor Uber aan de zelfrijdende auto. En hij ziet geen einde aan die ontwikkeling.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Foto: Alex Eylar (cc)

Kunst op Zondag | Lerende robots

Zolang het een robot is, kun je een nazi uitzetten. Je kunt een robot ook leren zich anders te gedragen. En hoewel nazi’s zeker roboteske trekken hebben, zolang het mensen zijn kun je ze niet uitzetten. Hoogstens onder dwang herprogrammeren.

Gelukkig hoort Microsoft nog tot de meerderheid die nazisme verwerpelijk vindt en dus schakelde het bedrijf, onder publieke excuses, de twitterbot Tay uit. Volgens Microsoft leerde de software de kwalijke trekken omdat mensen, al dan niet voor de grap, de twitterbot bestookten met fascistische taal. Microsoft had vergeten bescherming te programmeren tegen dat soort onzin.

Wat kunnen wij daar van leren? Dat het tegendeel van een foute Tay ook te maken moet zijn. Anti-fascistische twitterbots. Er is nog hoop.

Wat kunnen Microsoft én Twitter er van leren? Helemaal geen bots inzetten. Kan er niets mis gaan en wij zij eindelijk af van vreemde gasten onder onze volgers op Twitter.

Robots, of eigenlijk softwareprogramma’s, die in staat zijn bijna menselijk te handelen of te reageren, zijn allang geen sciencefiction meer. Idealisten zien er potentiële wereldverbeteraars in. Critici vrezen artificiële intelligentie die niet in de pas, maar uit de hand loopt.

Robots zijn vooralsnog erg handige hulpjes. Niet alleen om vervelend werk uit handen te nemen, ook om op tal van andere manieren behulpzaam te zijn. Het De Young Museum in San Fransisco heeft twee robotgidsen. Lig je verlamd in bed, waar ook ter wereld, via een internetverbinding wandel je, dankzij deze robots, toch door een museum.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige