Closing Time | Ane Brun

https://www.youtube.com/watch?v=1lI30Qw69AQ Ane Brun is een Noorse singer/songwriter met een kraakheldere stem, die haar de uitnodiging van Peter Gabriel opleverde om de partij van Kate Bush over te nemen in een nieuwe opname van Don't give up. Bruns album It al starts with One gaat vergezeld van een viertal intrigerende clipjes, waarvan bovenstaande het derde is (in volgorde van vertelling: Words, One, Do you remember, Worship - of bekijk het totaal, vanwege de talloze details liefst op een groot scherm).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Closing Time | Big in Japan

Als we het dan toch over Alphaville-covers hebben, mag deze verstilde versie van ‘Big in Japan’ niet onvernoemd blijven. Was het origineel getoonzet als oppervlakkige, up-tempo meebruller, de Noorse singer-songwriter Ane Brun weet de tekst terug te brengen tot al haar breekbare troosteloosheid.

Want je kunt wel cynisch zeggen dat je dermate megagroot bent in Japan dat ze je geld toegeven om met je te mogen slapen, als je hart op een nare manier gebroken wordt, blijf je natuurlijk achter in een daas van mistroostige leegte.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Spotlight: Ane Brun; Changing of the Seasons

Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.

Ane Brun (Bron: last.fm)

Komende maandag (17 maart) komt eindelijk het nieuwe album van Ane Brun ‘Changing of the Seasons’ uit in Nederland. Ter gelegenheid hiervan staat ze de dag daarvoor in de Amstelkerk te Amsterdam (kaarten waren niet te koop, maar enkel te winnen via o.a. de OOR of pre-order van het nieuwe album). Dit is haar eerste studio-album sinds 2005, en ook het eerste album dat op haar eigen label verschijnt. Ondanks tussendoortjes als ‘Duets’ en ‘Live in Scandinavia’ was het lang wachten op nieuw werk, maar het wachten wordt dubbel en dwars beloond. Het album, dat inmiddels uit is in Noorwegen, Zweden en op iTunes (link opent iTunes), steeg terecht op iTunes Noorwegen & Zweden direct naar de eerste plek.

(Clip: The Puzzle / Changing of the seasons)

Changing of the seasons
Als een artiest een aantal jaren geen nieuw materiaal uitbrengt begin ik me vaak af te vragen hoe dat nieuwe album uit zal uitpakken als het dan eindelijk verschijnt. Zeker als je je realiseert dat het laatste studio album (‘A Temporary Dive’) van buitengewone kwaliteit is. Je vraagt je af of de inspiratie misschien verdwenen is, of dat de stijl drastisch is gewijzigd. Over dat laatste kan ik kort zijn, Ane Brun is nog steeds Ane Brun. En het eerste? Ook daar kunnen de fans opgelucht over ademhalen. Het nieuwe album is zonder twijfel prachtig.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.