“Hallo?” “Anatoly Vitalievitsj – goede-avond!” “Dimitri, waarom bel je altijd zo laat?” “U spreekt met Olaf van Sargasso, Anatoly Vitalievitsj, ik stoor toch hopelijk niet?” “Het is de betweterige Hollander! Nee jongmens, jij stoort nooit.” “Hoe maakt u het?” “Afschuwlijk. Alles draait. Een paar dagen geleden was dat ook al zo.” “Heeft u misschien te veel gedronken, Anatoly Vitalievitsj?” “Niet meer dan anders.” “U nam gisteren de telefoon niet op.” “Is dat zo? Hoer! Dan doet de telefoon het dus toch niet. Ook dat nog, het is geen beste week geweest Hollander.”
Anatoly Vitalievitsj nam vandaag de telefoon niet op.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Hallo?”
“Anatoly Vitalievitjs – goede-avond”
“Dimitri, ben jij het?”
“Nee, hier spreekt die Hollander. Ik moest u vandaag maar weer eens terugbellen. Uw telefoon, die werkt inmiddels weer?”
“Ik heb vanmiddag toen ik opstond direct een monteur gebeld. Die zei dat er niets mis was met mijn telefoon.”
“Dat zei ik gisteren ook al.”
“Maar jij bent geen monteur.”
[…]
“Ik heb vandaag Poetin op televisie gezien. Wat een kerel is dat! Hij riep ons op om voor die kleine jongen van Gazprom te stemmen.”
“Dimitri Medvedev.”
“Precies. Dat ga ik dus maar doen op Zondag. Want je had weer scherp gezien dat er verkiezingen waren, Hollander. En jullie in het Weten maar klagen dat Rusland niet democratisch is. Er zijn hier zoveel verkiezingen dat zelfs Anatoly Vitalievitsj ze niet meer bij kan houden!”
“Op wie gaat u stemmen, als ik het vragen mag?”
“Op Dimitri Medvedev dus”
“Waarom?”
“Omdat Poetin dat vandaag duidelijk zei. Die kleine jongen van Gazprom heeft volgens hem alle kwaliteiten om het land in goede banen te leiden.”
“Ik dacht dat u kritisch was.”
“Dat ben ik ook, maar dit gaat nu eenmaal over politiek. Je mag een dichter niet het land laten besturen, om het zo te zeggen. Misschien is de President van dat Nederland van jou een dichter, maar Rusland is veel groter. Een groots land, en de toekomst ziet er rooskleurig uit!”
“Hoe dan?”
“Dat hoef ik niet uit te zoeken, daarvoor hoef ik alleen maar op die kleine jongen te stemmen.”
“Hallo?”
“Anatoly Vitalievitsj – een goede avond.”
“Dimitri, bel jij zo laat?”
“Nee, Olaf hier, de Hollander.”
“Ah, jij bent het. Zeg, je gaat me toch niet iedere avond bellen?”
“Dat was eigenlijk wel de bedoeling.”
“Dan mag je mij daar wel eens voor gaan betalen! Dollars! Of hoe heet dat geld bij jullie. Garken!”
“Guldens.”
“Ja, precies ja. ‘Wir Trinken Ein Schnapps!’. Ik spreek vloeiend Duits, jongmens. Hoe dan ook, vanavond kan ik je niet te woord staan want de telefoon doet het niet.”
“Ik hoor u anders prima.”
“Ja, jij wel! Ik hoor alles hier verdomd slecht.”
“En gisteravond dan? Toen verstond u mij prima”
“Gisteren is voorbij jongmens. Sterker nog, vandaag is alweer voorbij! Het leven gaat rap als je met pensioen bent. Daarom mogen we wel eens opschieten mijn telefoon te repareren!.”
“Volgens mij werkt uw telefoon prima.”
“Je belt me morgen maar terug.”
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“Hallo?”
“Goede-avond Anatoly Vitalievitsj”
“Dimitri, ben jij het?”
“Nee, dit is Olaf van Sargasso”.
“Ik dacht al, waar blijven die Hollanders! Hoe staat het leven jongmens?”
“Anatoly Vitalievitsj, ik mag niet klagen. Hoe maakt u het?”
“Slecht. Meer kan ik er niet van maken. Alles is naar de tering”
Op de achtergrond valt een fles
“Hoer!”, roept Anatoly Vitalietvitsj. Ook de hoorn valt.
[…]
“Sorry, het lijkt wel alsof alles in deze kleine kamer ergens omheen draait.”
“Dat lijkt me bijzonder lastig.”
“Zeg dat wel! Zeg – weet jij waarom het regent in Moskou, jongmens?”
“Nee.”
“Ik bedoel, het is Februari, en er is geen sneeuw. Dat weet jij niet, maar in Februari hoort hier een dik pak sneeuw te liggen. Mijn buurman zei vandaag nog ‘Vitalievitsj, binnenkort kweek je bananen op de datsja!”
“Ik hoop het, misschien geeft …”
“Zeg, versta jij mij eigenlijk wel?”
“Ik versta u prima.”
“Nee, ik bedoel in het Russisch.”
“Dat hoort u toch?”
“De laatste keer dat ik je zag kwam er anders geen fatsoenlijk Russisch woord je mond uit. Alleen maar dat gebrabbel met die rare ‘g’ van jullie.”
“Die taal heet Nederlands.”
“Maar jij woont toch in Belgie?”
“Ik woon in Moskou, maar in Belgie spreken ze ook Nederlands.”
“Geen Frans?”
“Ook.”
“Ja, wacht eens even! Je neemt mij toch niet in de maling, jongmens?”
“Ik zou niet durven. In ieder geval versta ik u prima, Anatoly Vitalievitsj.”
“Mooi. Dan weet je zeker ook al dat de Russische taal de mooiste aller talen is.”
“Het is zeker een …”
“Hoer!”