Gesprekken met Anatoly Vitalievitsj (4)
Anatoly Vitalievitsj nam vandaag de telefoon niet op.
“Hallo?” “Anatoly Vitalievitsj – goede-avond!” “Dimitri, waarom bel je altijd zo laat?” “U spreekt met Olaf van Sargasso, Anatoly Vitalievitsj, ik stoor toch hopelijk niet?” “Het is de betweterige Hollander! Nee jongmens, jij stoort nooit.” “Hoe maakt u het?” “Afschuwlijk. Alles draait. Een paar dagen geleden was dat ook al zo.” “Heeft u misschien te veel gedronken, Anatoly Vitalievitsj?” “Niet meer dan anders.” “U nam gisteren de telefoon niet op.” “Is dat zo? Hoer! Dan doet de telefoon het dus toch niet. Ook dat nog, het is geen beste week geweest Hollander.”
Anatoly Vitalievitsj nam vandaag de telefoon niet op.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
“Hallo?”
“Anatoly Vitalievitjs – goede-avond”
“Dimitri, ben jij het?”
“Nee, hier spreekt die Hollander. Ik moest u vandaag maar weer eens terugbellen. Uw telefoon, die werkt inmiddels weer?”
“Ik heb vanmiddag toen ik opstond direct een monteur gebeld. Die zei dat er niets mis was met mijn telefoon.”
“Dat zei ik gisteren ook al.”
“Maar jij bent geen monteur.”
[…]
“Ik heb vandaag Poetin op televisie gezien. Wat een kerel is dat! Hij riep ons op om voor die kleine jongen van Gazprom te stemmen.”
“Dimitri Medvedev.”
“Precies. Dat ga ik dus maar doen op Zondag. Want je had weer scherp gezien dat er verkiezingen waren, Hollander. En jullie in het Weten maar klagen dat Rusland niet democratisch is. Er zijn hier zoveel verkiezingen dat zelfs Anatoly Vitalievitsj ze niet meer bij kan houden!”
“Op wie gaat u stemmen, als ik het vragen mag?”
“Op Dimitri Medvedev dus”
“Waarom?”
“Omdat Poetin dat vandaag duidelijk zei. Die kleine jongen van Gazprom heeft volgens hem alle kwaliteiten om het land in goede banen te leiden.”
“Ik dacht dat u kritisch was.”
“Dat ben ik ook, maar dit gaat nu eenmaal over politiek. Je mag een dichter niet het land laten besturen, om het zo te zeggen. Misschien is de President van dat Nederland van jou een dichter, maar Rusland is veel groter. Een groots land, en de toekomst ziet er rooskleurig uit!”
“Hoe dan?”
“Dat hoef ik niet uit te zoeken, daarvoor hoef ik alleen maar op die kleine jongen te stemmen.”
“Hallo?”
“Anatoly Vitalievitsj – een goede avond.”
“Dimitri, bel jij zo laat?”
“Nee, Olaf hier, de Hollander.”
“Ah, jij bent het. Zeg, je gaat me toch niet iedere avond bellen?”
“Dat was eigenlijk wel de bedoeling.”
“Dan mag je mij daar wel eens voor gaan betalen! Dollars! Of hoe heet dat geld bij jullie. Garken!”
“Guldens.”
“Ja, precies ja. ‘Wir Trinken Ein Schnapps!’. Ik spreek vloeiend Duits, jongmens. Hoe dan ook, vanavond kan ik je niet te woord staan want de telefoon doet het niet.”
“Ik hoor u anders prima.”
“Ja, jij wel! Ik hoor alles hier verdomd slecht.”
“En gisteravond dan? Toen verstond u mij prima”
“Gisteren is voorbij jongmens. Sterker nog, vandaag is alweer voorbij! Het leven gaat rap als je met pensioen bent. Daarom mogen we wel eens opschieten mijn telefoon te repareren!.”
“Volgens mij werkt uw telefoon prima.”
“Je belt me morgen maar terug.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“Hallo?”
“Goede-avond Anatoly Vitalievitsj”
“Dimitri, ben jij het?”
“Nee, dit is Olaf van Sargasso”.
“Ik dacht al, waar blijven die Hollanders! Hoe staat het leven jongmens?”
“Anatoly Vitalievitsj, ik mag niet klagen. Hoe maakt u het?”
“Slecht. Meer kan ik er niet van maken. Alles is naar de tering”
Op de achtergrond valt een fles
“Hoer!”, roept Anatoly Vitalietvitsj. Ook de hoorn valt.
[…]
“Sorry, het lijkt wel alsof alles in deze kleine kamer ergens omheen draait.”
“Dat lijkt me bijzonder lastig.”
“Zeg dat wel! Zeg – weet jij waarom het regent in Moskou, jongmens?”
“Nee.”
“Ik bedoel, het is Februari, en er is geen sneeuw. Dat weet jij niet, maar in Februari hoort hier een dik pak sneeuw te liggen. Mijn buurman zei vandaag nog ‘Vitalievitsj, binnenkort kweek je bananen op de datsja!”
“Ik hoop het, misschien geeft …”
“Zeg, versta jij mij eigenlijk wel?”
“Ik versta u prima.”
“Nee, ik bedoel in het Russisch.”
“Dat hoort u toch?”
“De laatste keer dat ik je zag kwam er anders geen fatsoenlijk Russisch woord je mond uit. Alleen maar dat gebrabbel met die rare ‘g’ van jullie.”
“Die taal heet Nederlands.”
“Maar jij woont toch in Belgie?”
“Ik woon in Moskou, maar in Belgie spreken ze ook Nederlands.”
“Geen Frans?”
“Ook.”
“Ja, wacht eens even! Je neemt mij toch niet in de maling, jongmens?”
“Ik zou niet durven. In ieder geval versta ik u prima, Anatoly Vitalievitsj.”
“Mooi. Dan weet je zeker ook al dat de Russische taal de mooiste aller talen is.”
“Het is zeker een …”
“Hoer!”