Het verval van Amerika. Geweren zonder geweten

In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Amerika nadert het einde van zijn allesbepalende rol in de wereld. De Verenigde Staten van Amerika. Land of the free, home of the brave. Het land van onbegrensde mogelijkheden. Het land dat Europa verloste van de Duitsers. Dat het Rode Gevaar overwon. Dat een man op de maan zette. Dat het internet en talloze andere innovaties voortbracht. Iedereen die dit leest, leeft al sinds zijn geboorte in een wereld waarin de VS toonaangevend zijn. Maar die wereld is aan het veranderen. Amerika is in politiek, economisch en moreel verval. De bewijzen daarvan zien we dagelijks in het nieuws. Een optelsom van deze berichten leidt tot een moeilijk te bevatten, maar onvermijdelijke conclusie: de komende decennia gaan we meemaken dat Amerika gaat worden afgelost als wereldmacht. Here's why.

Foto: Prachatai (cc)

NSA-affaire niet eenduidig, en mening Amerikanen erover ook niet

ACHTERGROND - Wat vindt u van de NSA-afluisterpraktijken? Lastige vraag? Dat is niet zo gek – ‘de’ NSA-affaire is niet zo eenduidig, maar eerder een bord spaghetti. Het Pew Center for People and the Press bedacht daarom in juli dit jaar een experiment. Daarin onderscheidden de onderzoekers vier dimensies van ‘de’ affaire en stelden daar vervolgens bij 2.002 volwassen Amerikanen vragen over. Die vier dimensies waren: 1) bent u voor of tegen het verzamelen van metadata/inhoud (van mails, gesprekken, etc) door de overheid; 2) bent u voor of tegen het monitoren van e-mails of van telefoongesprekken, 3) bent u voor of tegen als de NSA een gerechtelijke goedkeuring voor het vergaren van informatie heeft en, ten slotte 4) bent u voor of tegen als het programma van de NSA als het onderdeel uitmaakt van anti-terrorismebeleid?

Wat bleek?

Met de name de verwijzing naar de gerechtelijke goedkeuring en als onderdeel van anti-terrorisme beleid hadden grote effecten op de goed-/afkeuring van ‘de’ NSA-affaire door ondervraagde Amerikanen. ‘Among the roughly 1.000 respondents who heard the government surveillance program described as occuring “with court approval” support was 12 points higher than among the other 1,000 who heard no mention of the courts.’ En als ondervraagden hoorden dat het NSA-programma onderdeel was van anti-terrorisme beleid, kreeg het negen punten meer steun dan als ondervraagden dat niet hoorden. Met deze statistieken in de hand, onderscheidt PEW zestien verschillende manieren om ‘de’ NSA-affaire te omschrijven en dus (minimaal) zestien verschillende beelden van die affaire waarmee burgers een antwoord geven.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Boys will be boys

Een verkrachting trekt levenslange sporen door het leven van het slachtoffer. Maar CNN heeft vooral medelijden met de daders.

Het betrof hier immers ‘all American boys’, leden van een gevierd voetbalteam in Steubenville, Ohio, die een zestienjarig meisje dronken hadden gevoerd en vervolgens op Facebook en Twitter in filmpjes opschepten hoe ze haar hadden verkracht.

Ware het niet voor de inspanningen van een lokale blogger die belastend materiaal bewaarde en publiceerde, en hackerscollectief Anonymous, dat nog meer belastend materiaal wist op te diepen van de computers van de betrokkenen, dan was de zaak ongetwijfeld in de vergetelheid geraakt. Het slachtoffer was namelijk te dronken om zich nog wat te herinneren.

Aangezien het lokale voetbalteam haar lokale trots is, had de gemeenschap in Steubenville dat ook liever gezien. Vandaar dat de kwestie een nationaal debat heeft ontlokt over de Amerikaanse mentaliteit waarin date-rape en frat-rape niet beschouwd wordt als echte verkrachting.

Dit fragment, vol sympathie voor de daders, die nu hun glansrijke toekomst in duigen zien vallen, is een tekenende illustratie van die ziekelijke mentaliteit.

Foto: Daniel Foster (cc)

Aardgasrevolutie in de VS stagneert

ANALYSE - De Amerikaanse aardgasproductie stagneert, zelfs met de zogenaamd onbegrensde schaliegasvoorraden.

Er zijn nog altijd mensen die denken dat Amerika het land van de onbegrensde mogelijkheden en van de onbegrensde schaliegasvoorraden is. Journalisten en mensen uit de olie- en gasindustrie proberen ons te verleiden om ook in Europa schaliegas uit de bodem te gaan trillen. (Het is geen complot, men probeert gewoon een graantje mee te pikken.)

Dat lijkt aardig te lukken: Europese leiders vinden dat er meer proefboringen gedaan moeten worden en dat de winning van schaliegas grote economische kansen biedt en niet bij voorbaat moet worden uitgesloten. Maar lidstaten van de EU mogen zelf bepalen of ze schaliegas uit de bodem gaan winnen.

Voordat we in Nederland een schaliegas-industrie gaan opzetten kunnen we nog even kijken of de gaswinning in de VS inderdaad de hooggespannen verwachting waarmaakt.

Hieronder de dagelijkse aardgasproductie in de VS over de periode januari 2010 tot april 2013.

vsaardgas2013
Bron: EIA

Sinds november 2011 produceert de aardgasindustrie in de VS tussen de 65 en 67 miljard cubic feet per dag. De groei is eruit: de revolutie stagneert.

De gasproduktie van conventionele Amerikaanse aardgasvelden daalt gestaag, net als in Europa en Rusland. De groei die in 2010 en 2011 optrad, is afkomstig uit schaliegasprojecten. Maar de levensduur van schaliegasbronnen is beperkt en de gasproductie kan alleen op peil blijven door voortdurend nieuwe bronnen te boren.

Foto: linda (cc)

Zwijgen over Newtown

OPINIE - Al dagenlang besteedt het Nederlandse nieuws aandacht aan het drama in Newtown. Maar wat hebben wij daar eigenlijk mee te maken?

Wat vindt u: moeten ze in Amerika het gebruik van wapens aan banden leggen, of niet? Wordt het niet eens tijd dat men daar de grondwet aanpast? In alle Nederlandse media komt er doorlopend slechts één kant van het debat aan de orde: dat van de tegenstanders van het wapenbezit. Volop kunnen we ons met ons allen verbazen over die rare Amerikanen die maar toe blijven staan dat iedereen een geweer aanschaft.

Maar we moeten die tegenstanders helemaal niet aan het woord laten. We kunnen beter zwijgen. Met het drama in Newtown hebben we heel weinig, en met de Amerikaanse grondwet helemaal niets uit te staan. We hoeven daar niet uitvoerig over geïnformeerd te worden en we hoeven zeker niet mee te discussiëren. Al is het maar omdat die ándere kant van het debat hier helemaal niet bestaat.

Alleen al dit jaar werden we in het Nederlandse journaal twee keer uitgebreid getrakteerd op dagenlange reportages over gek geworden Amerikanen die om zich heen waren gaan schieten op zo onschuldig mogelijke slachtoffers. In juli hadden we de Aurora shooting in een bioscoop. En afgelopen vrijdag kwam daar dan de schietpartij in Newtown bij, waar twintig jonge kinderen werden neergeknald.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Waarom vervolgt de Amerikaanse justitie illegale upload zwaarder dan poging tot moord?

Hacktivist Aaron Swartz heeft zelfmoord gepleegd, onder de enorme druk van een rechtzaak die de Amerikaanse justitie tegen hem had aangespannen.

Swartz gebruikte een zelfgeschreven programmaatje op zijn laptop (die hij inhaakte op het netwerk van MIT) om miljoenen academische artikelen van JSTOR te verzamelen. Hij wilde die artikelen in het publieke domein gratis toegankelijk maken, vanuit de overtuiging dat kennis vrij toegankelijk hoort te zijn, en niet achter een peperdure betaalmuur afgeschermd hoort te worden. Hij is daar echter nooit aan toegekomen.

Toen de Amerikaanse justitie daar lucht van kreeg, hebben ze hem gerechtelijk vervolgd, en vijftig jaar gevangenisstraf tegen hem geëist. Swartz raakte alleen al bankroet aan de gerechtelijke kosten, en de officier van justitie probeerde hem tot een plea deal te verleiden: zes maanden gevangenisstraf in ruil voor een schuldbekentenis.

Aaron Swartz is 26 jaar oud geworden. Na zijn dood hebben de openbaar aanklagers alle aanklachten ingetrokken.

Foto: Foto DonkeyHotey (cc)

De verdeeldheid onder Amerikanen is maar schijn

ACHTERGROND - Met de polarisatie in Amerika valt het nog wel mee. Diep van binnen zijn Republikeinen totalitaire socialisten. Ja, u leest het goed.

‘We are not as divided as our politics suggests,’ beweerde Obama vanochtend in zijn overwinningsspeech. Helaas is met zijn overwinning de verdeeldheid niet verdwenen. Het Huis van Afgevaardigden blijft in handen van de Republikeinen en John Boehner, de voorzitter van het Huis, ziet in de verkiezingsuitslag geen reden om belastingverhoging toe te staan. Daarmee komt de ‘fiscal cliff’ dichterbij. De toon van de Tea Party of Fox News is onveranderd, types als Donald Trump radicaliseren zelfs nog verder. Maar Obama heeft wel gelijk. Gewone Amerikanen zijn helemaal niet zo verdeeld, en zeker niet als het om herverdelen gaat. De overgrote meerderheid – ook van de Republikeinen – vindt eigenlijk dat de rijkdom veel eerlijker verdeeld mag worden.

Als je aan de gemiddelde Amerikaan vraagt hoeveel van de totale rijkdom de rijkste 20% van zijn landgenoten bezit, krijg je een antwoord in de buurt van 60%. Vraag je naar het bezit van de armste 40%, dan krijg je vaak 10% als antwoord. In werkelijkheid bezit de rijkste 20% maar liefst 85% van de rijkdom, en de onderste 40% slechts 0,3%. Nogal een verschil.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Vrijheid en frisdrank

Burgermeester Michael Bloomberg van New York kreeg iedereen, zelfs Jon Stewart, over zich heen toen hij onlangs met het plan kwam om bekers frisdrank groter dan 16 ounce (≈0,5 liter) te gaan verbieden in restaurants, bioscopen, stadions en deli’s. Het schijnt dat een kwart(!) van de New Yorkers echt obees is. Vooral de arme, laag opgeleide, oudere bewoner van the Bronx of Brooklyn is er slecht aan toe. En frisdranken van 20 ounce (met omgerekend zeventien suikerklontjes) of meer zijn daar deels verantwoordelijk voor. Maar het plan werd meteen ‘geframed’ als ‘De Verloochening van Amerika’s Oerprincipes’ en vooral ook als ‘De Aanval op de Vrijheid’. Helaas.

Bloomberg zelf verdedigde zijn plan door te zeggen dat ook met een verbod iedereen nog steeds de vrijheid heeft om zich met suiker geweld aan te doen. Een panel van economen denkt dat een ‘soda ban’ daarom ook geen zin heeft – Amerikanen komen op wat voor manier dan ook toch wel aan hun calorieën.

Maar het is de vraag of Amerikanen die vrijheid echt hebben, en daarmee of ze die ook ooit echt hebben gehad. Keuzes worden bepaald door de opties die je worden voorgeschoteld. James Surowiecki van The New Yorker wijst terecht op de ‘default bias’ die we als consument hebben: we ‘kiezen’ vaak voor de ‘standaard’-optie die ons gepresenteerd wordt. En wat we ‘willen’ wordt bepaald door wat en hoe er wordt aangeboden.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Slibt Nederland dicht?

Het CBS meldde gisteren dat meer dan 6,5 miljoen Nederlanders te zwaar zijn. In de afgelopen dertig jaar is het percentage gestegen van 27% naar 41%. Meer dan 1.5 miljoen Nederlanders torsen ‘ernstig overgewicht’ mee (BMI >30), een procentuele verdubbeling sinds de jaren tachtig. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is ook het wereldwijde percentage van obesen verdubbeld, dus Nederland doet eindelijk internationaal weer eens gewoon mee.

Aan de absolute wereldtop prijkt het piepkleine republiekje Nauru waar de 14.000 inwoners door een streng dieet van gefrituurde kip en cola een gemiddeld(!) BMI van 34 hebben weten te bereiken. 97% van de mannen is te zwaar of obees. Bijna 50% heeft diabetes. Wie Nauru googlet krijgt als eerste zoeksuggestie ‘Nauru obesity’. Mooie reclame is dat.

Maar meestal kijken we voor overgewicht toch naar de VS waar meer dan 35% van de volwassenen obees is (de cijfers wisselen iets per bron). Dit percentage lag tot aan de jaren tachtig rond de 15% en steeg daarna opeens rap. De aan obesitas gerelateerde medische kosten worden geschat op zo’n 150 miljard dollar per jaar. En zelfs de nationale veiligheid is in het geding: veel Amerikanen zijn te dik voor het leger, too fat to serve. Schokkend, zeker ook in het licht van het feit dat zo’n 50 miljoen Amerikanen te maken schijnt te hebben met honger.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waar economen het wél over eens zijn

Onlangs sloten de Willem Vermeend en Rick van der Ploeg een college over de mogelijke bezuinigingen af met ‘voor eens, en dat gebeurt nooit, zeggen twee economen hetzelfde!’. Het was een knipoog naar de wanhoopskreet van president Harry S. Truman, die om een ‘eenarmige econoom’ zou hebben gevraagd: ‘All my economists say, “on the one hand… and on the other hand…”, someone give me a one-handed economist!’. Voor elke econoom is er een ander te vinden die precies het tegenovergestelde zegt, en, zo luidt de bekende ‘economen-grap’, beiden hebben het mis. Toch zijn economen het over een aantal onderwerpen gewoon in grote meerderheid eens.

De Universiteit van Chicago stelde een panel samen van ongeveer 40 economen, allen arrivées van verschillende Ivy League universiteiten, en legt hen ongeveer elke week een stelling voor. Wat blijkt is dat zij over sommige controversiële onderwerpen zowat unaniem stemmen. Het weblog van Megan McArdle maakte een overzicht. Een greep:

Geen van de 40 is het (in meer of mindere mate) oneens met de stelling dat de voordelen van vrijhandel (keuzevrijheid, efficiëntie) de nadelen (e.g. werkloosheid) ruim overtreffen. Dit wordt ook in andere onderzoeken aangetoond. Vrijhandel kent winnaars en verliezers, maar waarom het publiek at large hier niet voor is, wordt door economen raar gevonden. Paul Krugman heeft er overigens nog wel een verklaring voor.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende