Quote du Jour – ‘Waarom zou je?’
“‘Waarom zou je een oorlog voeren op je eigen grondgebied, wanneer je dat ook kunt doen op het grondgebied van iemand anders?”
Zo legde een Syriër mij in een notendop uit waarom Syrië haar ‘natuurlijke invloed’ in Libanon blijft houden. In de Daily Star van vandaag een aardige analyse van de politieke ‘deadlock’.
“Syria wants to use Lebanon as a hostage to be used like money to be traded for political, security and economic favors, particularly the dismissal of the international tribunal” charged with probing Hariri’s death, Atallah charged. But Damascus’ allies within Lebanon reject such claims. “Without a Syrian presence Lebanon will be transformed into an American or Israeli base because of Siniora and his allies,” pro-Syrian former Minister Wiam Wahhab said. “Some Lebanese people portray themselves as hostile to Damascus on Saudi-American orders, but most want good relations with Syria,” he added.
Wie het ook wordt, ik benijd de nieuwe president van de VS niet. Hij (of eventueel zij, maar daar geloof ik eerlijk gezegd niet in, een vrouw aan het roer van een cowboy-natie) ziet zich geconfronteerd met ongekende bergen problemen, waarvan de staatsschuld misschien wel de hoogste is, maar waarschijnlijk niet het moeilijkst om te beklmmen. In commentaren wereldwijd lees je vaak over een dreigend bankroet van de VS. Dat is zwaar overdreven en doet ook geen recht aan de economische situatie, het is eerder wishful thinking. Wel zijn er een aantal zaken structureel mis.
Waarom ben ik toch afgehaakt het afgelopen jaar? Toen Hillary Clinton zich kandidaat stelde was ik net als vele anderen enthousiast. Dat zou wat zijn, een vrouw in het Witte Huis. Zij zou de ellende van acht jaar Bush doen vergeten. En Bill moest ook mee terug. Stiekeme heimwee naar die relatief onschuldige jaren negentig. Geen weapons of mass destruction, geen neocons aan het roer, smullen van het Lewinsky-schandaal maar wel vinden dat Bill mocht blijven natuurlijk.
