Corruptie en agenten met migratie-achtergrond

In onderzoek van het WODC naar corruptie binnen vier rechtshandhavingsorganisaties (politie, douane, marechaussee, FIOD) is naar voren gekomen dat ambtenaren met een migratie-achtergrond vaker dan hun autochtone collega’s betrokken zijn bij ernstige integriteitsschendingen in relatie tot georganiseerde misdaad. Het gaat vooral om politieagenten. Terwijl 7 procent van de agenten een migratie-achtergrond heeft, heeft 40 procent van de bij corruptiezaken betrokken agenten die achtergrond. Dat er in 2012-2016 256 signalen van corruptie en 80 ernstige zaken waren, en dat dat mede komt door de reorganisatie, is op zich al groot nieuws. De media leggen in hun berichtgeving de nadruk op de oververtegenwoordiging van ‘allochtone’ agenten. Ik bespreek hier enkele kanttekeningen bij de verklaring die hiervoor door de onderzoekers wordt gegeven.

Foto: Roel Wijnants (cc)

Imema’s, nabo’s of streepjes-Nederlanders?

De begrippen ‘allochtoon en autochtoon’ hebben hun beste tijd gehad. Wat zijn alternatieven en wat kunnen we zeggen in alledaagse gesprekken?

Is imema het nieuwe woord voor allochtoon? Freek de Jonge zal in zijn verkiezingsconference gedoeld hebben op het besluit van de WRR en het CBS om in hun publicaties voortaan te spreken over ‘inwoners met een migratieachtergrond’ (Freek: ‘driepoot’) en ‘inwoners met een Nederlandse achtergrond (imena, ’tweepoot’). De tweedelingen ‘allochtoon en autochtoon’ en ‘westers en niet-westers’ zijn aan vervanging toe omdat:

De migranten zijn inmiddels zo verschillend qua herkomstland en migratiemotief dat ze niet meer onder de overkoepelende termen ‘allochtonen’ of ‘westers’ en ‘niet-westers’ zijn te vangen. Deze labels hebben daarnaast een uitsluitende en onderschikkende werking. De term ‘allochtoon’ (‘van een ander land’) is bovendien onjuist voor de tweede generatie om­dat die in Nederland is geboren.

Nabo’s en fobo’s

In het maartnummer van Sociologie Magazine vraagt sociologe Leen Sterckx zich af of de nieuwe termen nu wezenlijk anders zijn: het voorstel om ‘allochtoon’ te vervangen door ‘inwoners met een migratieachtergrond’ miskent immers nog steeds dat veel kinderen van migranten wel degelijk een Nederlandse afkomst hebben.

Sterckx bespreekt vervolgens het voorstel van socioloog Arjen Leerkes voor een dynamisch perspectief waarbij de gekozen benamingen moeten weerspiegelen dat “het in Nederland geboren en getogen zijn zorgt voor overeenkomsten ongeacht de herkomst van ouders”. Leerkes stelt voor te spreken over ‘nabo’s’ (native born) van Nederlandse (of Marokkaanse/…) herkomst en ‘fobo’s’ (foreign born) van Marokkaanse (of Nederlandse/…) herkomst.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Etnisch profileren: een groot probleem

ACHTERGROND - Etnisch profileren door politieagenten is nog veel structureler dan gedacht. Dat blijkt uit een onderzoek van Brandpunt naar interne politierapporten. De korpsen hebben grote moeite het probleem aan te pakken: de agenten zelf willen niet. Toch is het ondanks de weerstand heel belangrijk dat dit voortvarend wordt aangepakt.

Geen probleem?

Etnisch profileren wordt door veel mensen als geen probleem gezien. Ook bij de politie. Bij de politie Oost-Brabant bijvoorbeeld blijkt dat de agenten er overwegend geen enkel probleem in zien om iemand staande te houden op basis van etniciteit. 64 procent vindt afkomst een goede reden om iemand staande te houden op straat.

Ook de korpsleiding lijkt het probleem niet serieus genoeg te nemen. Plaatsvervangend korpschef Ruud Bik geeft toe dat etnisch profileren ongewenst is, en geeft aan dat de corpsleiding hier fors op inzet. Maar hij heeft zelf geen vertrouwen dat de huidige aanpak uiteindelijk succesvol is. Hij wil ook niet spreken van een structureel probleem.

Ondertussen bleek eerder uit een onderzoek van Maurice de Hond dat twee derde van de Nederlanders geen probleem ziet in etnisch profileren. Criminaliteit komt toch zo vaak bij die groepen voor? Dan is het logisch dat de politie meer let op mensen met een kleurtje.

Foto: Duncan Hull (cc)

Die joods-christelijke samenleving bestaat al lang niet meer

OPINIE - Of Wilders en anderen het nu leuk vinden of niet: moslims zijn hier en zullen hier blijven. Ze zullen een minderheid vormen, maar wel een onlosmakelijk onderdeel van de Nederlandse samenleving worden en hun invloed op de Nederlandse cultuur gaan hebben. Dat geldt niet alleen voor moslims, maar voor alle religieuze en etnische groepen die de afgelopen decennia in Nederland zijn komen wonen en hier inmiddels al enkele generaties wonen, schrijft Ewoud Butter op Republiek Allochtonië.

“Ik ben geboren in Nederland en ik woon hier mijn hele leven. Ik heb veel van Nederland ontvangen en ik probeer, zeker sinds ik werk, veel terug te geven. Uiteindelijk zal ik in Nederland sterven. Ik voel me een Nederlander, maar ik word ‘allochtoon’ of ‘Turk’ genoemd. Niet alleen ik, ook mijn kinderen krijgen die labels.
En de laatste 15 jaar worden we ook steeds vaker aangesproken als ‘moslim’. Ook mijn kinderen, die nog nooit een moskee van binnen hebben gezien, wordt gevraagd afstand nemen van aanslagen in Verweggistan. Nederlanders willen niet accepteren dat wij Nederlanders zijn.
Turkse Nederlanders trouwens ook niet. Zij blijven me aanspreken in het Turks, ook publiekelijk of op facebook, ze vallen me lastig met de Turkse politiek en spreken mij en m’n kinderen vermanend toe wanneer we tijdens de ramadan op straat eten. (Aycig, 39 jaar).”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

‘Aantal allochtonen in Nederland te hoog’

Dat vindt althans een meerderheid van 55% van ondervraagden in een recente opiniepeiling:

Een meerderheid van de Nederlanders vindt dat het aantal inwoners van buitenlandse afkomst te hoog is.

Dat blijkt uit een peiling van Ipsos onder 1.136 Nederlanders van 18 jaar en ouder.

Van hen bleek 55 procent “te hoog” aan te kruisen bij de vraag of het aantal mensen van buitenlandse afkomst te hoog, te laag of precies goed is. Ruim een kwart vindt dit percentage precies goed en 2 procent te laag.

Foto: mystic_mabel (cc)

Uitkeringen: autochtonen hebben er meer

ANALYSE - Er wordt heel veel geroepen over allochtonen en uitkeringen. Vaak is het regelrechte onzin en op z’n minst is er sprake van halve leugens, belangrijke verzwijgingen of overdrijvingen.

Vooral voor de PVV is het aantal uitkeringen voor allochtonen een belangrijk punt: binnen die partij meent men dat er financieel voordeel valt te behalen door het stopzetten van de immigratie uit niet-westerse landen. Ten onrechte zoals zal blijken.

In dit stuk ga ik in op het aantal uitkeringen en hoe de ene groep daarin verschilt met de andere groep. Ook ga ik in op de bijstand aan mensen in de AOW-leeftijd.

Dit artikel maakt deel uit van een drieluik. Het tweede artikel gaat over de (beroeps)bevolking en werkloosheid. Verder laat ik de ontwikkelingen in de uitkeringen sinds het jaar 2008 zien. Het derde artikel gaat over uitkeringen in gemeenten en specifiek over de bijstand in Rotterdam.

Dit stuk is een actualisering van een veelgelezen artikel dat ik drieënhalf jaar geleden heb geschreven. Aanleiding voor de actualisering is een artikel in Elsevier van 25 september met als kop ‘In cijfers: allochtonen oververtegenwoordigd in de bijstand.’

Klopt dat en hoe zit het dan met de andere uitkeringen? Elsevier geeft geen antwoord op die laatste vraag.

Foto: Marieke IJsendoorn-Kuijpers (cc)

Nederland niet racistisch vanwege het grote aantal gemengde relaties? Martin Sommer laat zien dat hij niet kan rekenen

ANALYSE - Vaste columnist van de Volkskrant Martin Sommer voegde afgelopen weekend in een artikel weer veel onzin toe aan het toch al oververhitte zwartepietendebat.

Sommer meent te moeten concluderen dat er nauwelijks sprake is van racisme in Nederland vanwege het grote aantal huwelijken dat autochtonen sluiten met allochtonen. Dat percentage is namelijk volgens Sommer zodanig hoog dat daaruit blijkt dat er geen sprake kan zijn van racisme.

Maar Sommer kan niet rekenen of hij belazert de boel. Of allebei. Want het klopt in ieder geval van geen kant.

Sommer in de Volkskrant:

Trouwen

De moeilijkheid met deze denktrant is uiteraard dat je niet kunt aantonen wanneer Nederland níet racistisch zou zijn. En dat terwijl daarvoor een hard criterium bestaat, gehanteerd door een echte wetenschap: de demografie. Dat criterium luidt: trouwen mensen van verschillende herkomst en kleur met elkaar? De laatste CBS-cijfers leren dat een klein kwart van de allochtonen trouwt met een oorspronkelijke Nederlander. Dat is internationaal gezien hoog.

Ik heb de volgende tabel gemaakt van allerlei groepen allochtonen en hun trouwgedrag:

Trouwgedrag 1

Bron

De tabel is wat uitgebreid, maar het gaat vooral om het aantal gehuwden in 2013 en hoeveel daarvan met autochtonen. De tabel die Sommer laat zien in de link gaat over niet-westerse allochtonen (NWA) – dus niet over ‘de allochtonen’, zoals hij schrijft. We zien dat 21% van de NWA trouwt met iemand die autochtoon is. Bij alle allochtonen – dus inclusief de westerse – is dat 36%.

Quote du jour | Geen excuus

Ik zie geen excuus voor radicalisering. Nog niet de ergste vorm van racisme of ‘relatieve’ armoede. Hier, waar je als je in de bijstand terecht komt minstens vier keer zoveel geld ontvangt als dat je voltijds in een goede baan werkt elders ter wereld.

Volkskrantcolumniste Harriet Duurvoort wenst dankbaarheid en geen ISIS-vlaggen van ’tweede en derde generatie migrantenjongeren’.

Quote du jour | Allochtoon

Ik zie mijn toekomst hier, zij daar. Toch ben ik in theorie allochtoon, van elders afkomstig. Als kind van Marokkaanse ouders heb je zo per definitie een achterstand. En hoe werk je die weg? Door je te bewijzen. Dat is an sich al een gotspe.

De verwachtingen voor mij als hier geboren allochtoon zijn hooggespannen. Zo’n beetje iedere autochtoon denkt eisen te mogen stellen. Ik zou moeten integreren, en mij aanpassen aan de Nederlandse cultuur, normen en waarden. Voor de een betekent dat studeren en werken. Voor de ander moet ik daar mijn hoofddoek voor afdoen.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Volgende