Zo nu en dan vraag ik mij af of ik niet eens naar een van IS’ onthoofdingsvideo’s moet kijken. Niet kijken voelt namelijk een beetje als wegkijken. Aan de andere kant zou ik dan juist doen wat IS wil: mijn aandacht schenken aan hun gruweldaden (wat ik door dit stukje te schrijven trouwens ook doe). Daarnaast voelt het aan de ene kant alsof ik de onthoofde slachtoffers van IS verraad door ervoor te kiezen niet naar hun laatste minuten te kijken. En aan de andere kant denk ik juist dat ik meer respect betuig door geen getuige te zijn van hun vernedering. En tot slot is er nog mijn persoonlijke gevoel: aan de ene kant een perverse nieuwsgierigheid, aan de andere kant de walging en de angst een netvliestrauma op te lopen.
Er is een bestand tussen de sjiitische rebellen en de soennitische regering afgesloten. Elders in het land vecht Al Qaida door.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Deze week was het alweer een jaar geleden dat Amerikaanse navy seals Osama bin Laden ombrachten. Voor velen betekende het dat de wereld in één klap een stuk veiliger werd. Ook in landen met een moslimmeerderheid mist men Bin Laden niet, zo blijkt uit een opinie-onderzoek van het Pew Global Attitudes Project.
Het onderzoek is uitgevoerd onder moslims in Egypte, Jordanië, Pakistan, Turkije en Libanon tussen 19 maart en 13 april van dit jaar. De resultaten laten zien dat Al-Qaïda een jaar na het overlijden van haar leider weinig populair is onder moslims. In alle ondervraagde landen heeft een (soms ruime) meerderheid een ongunstig beeld van Al-Qaïda.
In Pakistan, waar Bin Laden werd omgebracht, heeft slechts 13% van de moslims een positief beeld van Al-Qaïda, bij 55% is dat beeld negatief, 31% heeft geen mening. In Libanon en Turkije heeft minder dan 10% van de ondervraagde moslims een gunstig beeld van Al-Qaïda. In Jordanië had slechts 15% een positief beeld, terwijl dat in 2010 nog 34% was. De hoogste score haalt Al-Qaïda in Egypte, waar 21% een gunstig beeld van de terreurorganisatie heeft.
Bin Laden’s populariteit was ook al voor zijn overlijden flink gedaald onder moslims. De meest opvallende daling in populariteit zien we in Jordanië. Daar gaf in 2005 nog 61% van de ondervraagden aan er vertrouwen in te hebben dan Bin Laden de wereldproblemen op een goede manier aanpakte. In 2005 voerde Al-Qaïda een drievoudige bomaanslag uit op drie hotels in Amman. Daarbij kwamen 63 mensen om het leven en raakten er 115 gewond, merendeels Jordaniërs want in één van de hotels was op het moment van de aanslag een bruiloft gaande. Die aanslag op 11/9 raakte de Jordaanse samenleving dan ook in haar hart. Het vertrouwen in Bin Laden daalde in 2006 dan ook naar 24% van de ondervraagden en in 2011 was het nog verder geslonken tot 13%.
De vluchtende ‘zoon van’: Saif al-Islam Gaddafi is niet de eerste vonk die overspringt vanuit een brandend Libië de Sahel in. Gedurende de afgelopen maanden zijn er dankzij de chaos in het Noord-Afrikaanse land grote hoeveelheden wapens gesmokkeld naar Al-Qaida milities in zuidelijke buurlanden. Militante salafisten beschikken zodoende nu over o.a. Amerikaanse Stinger raketten die vliegtuigen tot op 5 kilometer hoogte kunnen neerhalen.
De Al-Qaida milities in de Sahel vinden hun oorsprong in de Algerijns islamitische terroristische organisatie AQIM die in 2006 samenging met Groupe Salafiste pour la Prédication et le Combat (GSPC). Deze milities zijn tegenwoordig vooral actief in Mauritanië, Mali en Niger. Drugshandel, het kidnappen en doden van Westerse toeristen behoort tot de core business van deze milities, die ook banden onderhouden met de gewapende Touareg-stammen in de regio. Deze Tourareg-stammen voelen zich op hun beurt weer verbonden met de vermoorde dictator Gaddafi die zijn eigen woestijnroots maar al te graag romantiseerde. Gaddafi bemiddelde in een wapenstilstand toen de Touareg vier jaar geleden in opstand kwamen.
Nu de door het Internationaal Strafhof gezochte Saif al-Islam al-Gaddafi ieder moment in Niger kan aankomen, zal zijn ontvangst daar wel eens bepalend kunnen zijn voor de (on)rust in de Sahel-regio. Als hij hardhandig wordt opgepakt door de autoriteiten van Niger zullen de Touareg dat niet accepteren. Maar als de van oorlogsmisdaden verdachte dictatorszoon een schuilplaats vindt bij de Touareg volgt er misschien gewelddadige reactie van de autoriteiten. In het ‘ironische scenario’ verdwijnt Gadaffi-junior via de Touareg naar de Al-Qaida milities: de beweging waarvan zijn vader beweerde dat hij die bevocht in Libië.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Nee, de titel is geen slip-of-the-pen. Want ik heb het niet over de aanslag in New York, maar over die in Amman, in het hart van het Midden-Oosten. Geen wonder dus dat de mensen in Amman net als die in New York blij zijn met het nieuws dat Osama bin Laden dood is. Genoot Osama bin Laden er ooit aanzienlijke steun, in de afgelopen jaren is die gesmolten als sneeuw voor de zon. Hoe kan het ook anders…
Op 9 november 2005 werd Amman opgeschrikt door een driedubbele bomaanslag op drie gerenommeerde internationale hotels in Amman: het Grand Hyatt, het Radisson en het Days Inn Hotel. De aanslagen werden opgeëist door Al-Qaïda in Irak. Er kwamen 63 mensen om het leven, merendeels Jordaniërs, en 115 mensen raakten gewond. De hotels waren als doelwit gekozen vanwege hun populariteit bij Amerikaanse en Israëlische veiligheidsdiensten en Westeuropese regeringen. In die tijd konden de westerse diplomaten, bedrijven en journalisten nog niet rechtstreeks naar Irak konden vliegen. Ze gebruikten Jordanië, een belangrijke bondgenoot van de VS in het Midden-Oosten, als gateway naar Irak.
In het Radisson vond op het moment van de aanslag een bruiloft plaats met honderden gasten. De bom ontplofte midden in de banketzaal. Het bruidspaar verloor hun beider vaders, familie en vrienden kwamen ook. Zijzelf raakten gewond, net als veel van hun gasten.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
