Rector Islamitische Universiteit van Rotterdam vliegt weer eens uit de bocht

Nadat de rector, Ahmet Akgündüz, twee jaar geleden al eens voor steniging had gepleit, moest nu - in het kader van de recente Turkse verkiezingen - de linkse, pro-Koerdische partij HDP het ontgelden: Mijn moslimbroeders die willen stemmen op HDP! Uw stem is bestemd voor homo’s, voor Armeniërs, terroristen, vijanden van de Islam en anti-Turkse media uit Europa en Amerika. Allah, bescherm ons land tegen instabiliteit en waardeloosheid. Suna Floret schreef daar - terecht - over: Ik ben veel liever een Armeense homo dan een rector – op een universiteit nota bene – die haat zaait. En vervolgens de Koran pakt en zijn studenten vertelt dat het allemaal om vrede en saamhorigheid gaat. Floret schreef ook: De Turkse Nederlanders, de Turkse Rotterdammers, hebben massaal op de pro-islamitische partij van Erdoğan (AKP) gestemd. Turken die hier zijn geboren en getogen, waarvan ik dacht dat ze enigszins wereldwijs zijn, hebben gekozen voor de religie in plaats van voor vrijheid. [...] Al die Turken die hier leven maar alsnog voor een corrupte vorm van religie kiezen, voor een dictatuur, voor een paleis met meer dan duizend kamers, voor hoofddoekjes en lange baarden; ik snap eerlijk waar niet waarom jullie hier nog wonen. Wat kun je hier nog betekenen voor de maatschappij, wat kan de maatschappij nog voor jou betekenen? Hoewel ze hier wat kort door de bocht gaat, lijkt ze toch een punt te hebben: als je zo dol bent op Erdogans autoritarisme en islamisme, waarom zou je dan nog in Nederland willen blijven? Heb je dan überhaupt nog wel iets met de Nederlandse samenleving? Het doet me een beetje denken aan mijn tijd in de VS. Daar had je mede-expats die vonden dat waar zij vandaan kwamen zo'n beetje alles veel en veel beter was. En die vrijwel uitsluitend omgingen met (voormalige) landgenoten of andere ontheemden. 'Maar waarom ben je dan hier?' vroeg ik me dan altijd af. Misschien is het best mogelijk pro-Erdogan te zijn en tegelijkertijd de positieve kanten van de Nederlandse samenleving te zien (mijn stemgedrag zou bij veel Amerikanen ook bepaald niet in goede aarde zijn gevallen). Maar hoe dat in de praktijk dan zou moeten werken, kan ik me - voor wat dat waard is - ook niet echt voorstellen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.