GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Hieronder een stuk van Irene, dat eerder verscheen op Waterlog. De discussie over topsalarissen leek even uit te monden in nieuwe principes en nieuwe praktijken. Maar de beloning van de 'topman' van Aedes, Marc Calon, laat toch weer zien dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Calon zou voor drie dagen werk per week 200.000 euro ontvangen. In de Tweede Kamer ontstond hierover veel commotie. Vandaag wordt zijn benoeming vermoedelijk definitief. Pikant detail is dat alle spelers in dit spel van PvdA huize komen ? de grootste voorvechters van een helder beloningsbeleid in de publieke sector. Bovendien zijn het allemaal goede bekenden van elkaar: Hans Alders, die nu voorzitter van de Raad van Commissarissen van Aedes is, was Commissaris van de Koningin in Groningen, waar Calon gedeputeerde was.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Staat de beloning van de nieuwe baas van Aedes, 200.000 euro per jaar voor drie dagen in de week werk, in verhouding tot de prestaties die hij daarvoor moet leveren en de kwaliteiten die hij daarvoor in huis moet hebben?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.