De verhuurderheffing gaat er komen, maar daar gingen een heleboel akkoorden aan vooraf. De Eerste Kamer stemde vorige week in met een wetsvoorstel van minister Blok over een aantal belangrijke maatregelen aangaande de woningmarkt. Het voorstel gaat onder meer over de beperking van de hypotheekrenteaftrek, een langgekoesterde wens van de PvdA. Maar het voorstel regelt ook de zogenaamde verhuurderheffing, een door woningcorporaties aan de staat af te dragen belasting die de schatkist miljarden op moet leveren. Tegen deze heffing heeft de PvdA juist zeer lang, en in de persoon van senator Adri Duivesteijn zelfs tot vlak voor de stemming, te hoop gelopen. Want de corporaties kunnen zulke bedragen alleen ophoesten als ze hun huurders financieel uitkleden, en zelfs dan is het volgens de critici extreem waarschijnlijk dat nieuwbouw en renovaties tot stilstand zullen komen. In verband met de verhuurderheffing wordt regelmatig het Woonakkoord genoemd, de politieke afspraak van februari van dit jaar tussen VVD, PvdA, D66, CU en SGP over het woonbeleid. Het heet dan dat de Senaat nu het Woonakkoord heeft goedgekeurd. Helemaal zuiver is die bewering niet. Sommige wetgevende maatregelen uit het Woonakkoord zijn al eerder goedgekeurd, zoals de inkomensafhankelijke huurverhogingen. Die moeten niet alleen doorstroming bevorderen, maar ook de extra opbrengsten genereren waaruit de corporaties de verhuurderheffing kunnen voldoen. Anderzijds is de verhuurderheffing niet het geesteskind van het Woonakkoord. De heffing voor 2013 was eerder dit jaar al ingevoerd en deze vloeide voort uit eerdere akkoorden tussen deels andere partijen. Zo langzamerhand zien we door alle akkoorden het bos niet meer. Daarom een begeleide trektocht door het akkoordendoolhof, op zoek naar de wortels van de verhuurderheffing.
Aldus Adri Duivesteijn.
En Diederik Samsom is een zwakke leider:
Als je als partijleider in de fractie blijft zitten dan moet je het publieke debat substantieel aanzwengelen. Het is erg jammer dat dat niet of nauwelijks gebeurd is. Dat is ontegenzeggelijk een vacuüm.
No shit.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
OPINIE - De Eerste Kamer stemt vandaag over het Woonakkoord. Daarin staat ook de beruchte verhuurdersheffing: een belasting voor woningcorporaties. PvdA-senator Adri Duivesteijn ligt dwars.
Als de plannen doorgaan zullen de woningcorporaties jaarlijks bijna twee miljard euro moeten ophoesten. Deels kunnen de corporaties de lasten opvangen door het dit jaar ingevoerde systeem van (extra) huurverhogingen, deels zullen corporaties door onder andere besparingen en de verkoop van bezit voldoende middelen vrij moeten maken om deze belasting te betalen, aldus het kabinet.
Niet alleen van woningcorporaties en huurders organisaties is er veel kritiek gekomen op deze plannen. Ook de politiek laat zich niet onberoerd en niet alleen de oppositiepartijen maken bezwaren.
Zo heeft het Eerste Kamerlid Adri Duivesteijn te kennen gegeven grote moeite te hebben met het voorstel. Hij is van mening dat door deze belasting de corporaties problemen zullen krijgen bij de uitvoering van hun volkshuisvestingstaken.
Bij de corporaties zullen nieuwbouwprojecten en het beheer en woningonderhoud in de verdrukking komen. Duivesteijn vreest dat daardoor de lasten uiteindelijk steeds meer op de huurders zullen worden afgewenteld. Het is opvallend dat hij in zijn strijd schijnbaar alleen staat binnen de PvdA. Vanuit de partij,die decennia optrad als de kampioen ‘van geringe huurverhogingen, beschermheer van corporaties en pleitbezorger van de sociale woningbouw’ heeft de senator publiekelijk tot nog toe weinig steun ontvangen. Beseft de PvdA-achterban niet wat de gevolgen van het woonakkoord op termijn zullen zijn?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.