Een gastbijdrage van Arjo Klamer, hoogleraar Culturele Economie.
Deze week bleek dat de bezuinigingen op kunst en cultuur gewoon doorgaan. Daar zitten goede kanten aan. Een tuin bloeit als je zo nu en dan goed snoeit. De culturele sector is nu te afhankelijk van de overheid en wordt nu eindelijk gedwongen om zich veel zelfbewuster te richten op ons, potentiële liefhebbers. Maar snoeien op manier van staatssecretaris Zijlstra is onzorgvuldig en ronduit schadelijk voor de noodzakelijke aanwas. Ook het dedain waarmee de regering over de culturele sector spreekt, is schadelijk. Een goede tuinman heeft toch liefde voor zijn tuin?
In de podiumkunsten en in de beeldende kunsten is het aanbod te groot en de belangstelling te gering. De sector is ook te afhankelijk geworden van de financiering van de overheden. Typerend voor die afhankelijkheid zijn klagende reacties over een overheid die geen waardering heeft voor al het moois dat wordt gemaakt en die te weinig steun verleent. Dit zijn de reacties van het miskende kind. Ik wijzig de metafoor iets. De overheid wordt de ouder die moet zorgen voor het wel en wee van zijn kroost. De ouder moet zijn kroost waarderen, belonen en steunen. Maar de overheid is geen mens. De overheid kan niet waarderen. Als deze staatssecretaris zijn waardering uitspreekt, doet hij dat functioneel. Persoonlijk zal het hem een worst zijn wat de kunstensector doet. De overheid is een afstandelijk doorgeefluik. Je hoeft de overheid niet te bedanken voor haar steun. Voor een warme waardering is het beter om zelfbewust en zeker van het waardevolle van jouw kunsten af te stappen op ons, potentiële liefhebbers, om onze waardering te krijgen en om ons betrokken te maken. Onze waardering is per slot van rekening echt.
Deze noodzakelijk cultuuromslag is al bezig. In talloze bijeenkomsten brainstormen mensen van de kunstensector over een andere aanpak. Laatst ontdekte ik met de mensen van jeugdtheater Max dat ze veel te winnen hebben door ouders en grootouders bij hun werk te betrekken. We beseften dat het om een andere houding gaat en om een andere manier van werken. Je moet relaties ontwikkelen en weten hoe en aan wie wat te vragen. Dat kun je alleen goed doen als je dat zelfbewust en uit overtuiging doet en in het besef dat het bijdragen aan jouw werk voldoening geeft. Recent brachten collega Cees Langeveld en ik Pak Aan uit, een boek met nog veel meer vol ideeën en initiatieven van kunstenaars, intellingen en liefhebbers om de kunsten ‘waar’ én te gelde te maken. Er zijn tal van manieren om meer mensen bij de kunsten te betrekken, die daar vaak ook best geld voor over hebben.
Voor deze cultuurverandering is het stevig snoeien van deze regering dus een goede zaak. Maar het snoeien gaat niet met al te veel zorg. De grote struiken die al sterk stonden, worden ontzien–hoezo zouden musea niet met minder subsidie kunnen om aan een andere aanpak te werken? – waardoor ze de kwetsbare planten nog meer gaan overwoekeren dan ze dat al deden. Op sommige planten, zoals een aantal orkesten en dansgezelschappen, wordt zo ingehakt dat ze geen overlevingskans hebben. En het snoeien gaat te snel – daar wees de Raad voor Cultuur ook op. Maar het ergste is de kaalslag onder de kasplanten, die nodig zijn voor aangroei en vernieuwing. De staatssecretaris wil deze met wortel en al weghalen. Een productiehuis als de Toneelschuur voor aanstormend toneeltalent, de Rijksacademie en de Ateliers voor jonge, talentvolle kunstenaars, het Berlage Instituut voor veelbelovende architecten – ze worden allemaal geëlimineerd. Dat is kapitaalvernietiging en geen oog hebben voor de noodzakelijke aanwas.
Hoe dan ook – snoeien is goed, maar snoeien zoals deze regering wil, is onzorgvuldig en ronduit schadelijk voor de zo noodzakelijke aanwas. De manier waarop klopt ook niet. Een goede tuinman heeft liefde voor zijn tuin. Deze regering spreekt tot nu toe vooral badinerend en denigrerend over de culturele sector. Daardoor dragen ze bij aan een negatief klimaat waardoor het alleen maar moeilijker gaat worden kaarten te kopen en mecenassen te overtuigen. Rutte c.s. zouden het goede voorbeeld moeten geven door zich te laten zien bij premières, en door uit eigen zak bij te dragen, om zo duidelijk te maken dat de kunsten van levensbelang zijn voor een krachtige samenleving.
Arjo Klamer is hoogleraar Culturele Economie en bracht onlangs het boekje ‘Pak Aan! 100 en 1 ideeën voor alternatieve financiering van kunst en cultuur’ uit
Reacties (28)
Ah! Een econoom. Vraagje: hoeveel wordt er nu eigenlijk bezuinigd op kunstenaars, hoeveel op infrastructuur, en hoeveel op kunstmoedertjes, gogen, bobo’s, managers en andere zakkenvullers die vinden dat kunst en cultuur laagdrempelige bezigheidstherapie behoort te zijn?
/Ik heb nog steeds het schrikbeeld van “Koning Hollewijn en de Cultuur” op mijn netvlies: budget cultuur fl 1, budget cultuurverdediging fl {de rest van de begroting}
Johan Fretz:
Ik ben opgegroeid in Dordrecht en in Almere en ja: dat is voor niemand leuk. Maar ik ben dankbaar dat ik juist in dit land ben opgegroeid, omdat er kansen bestaan die in zoveel andere landen, zelfs die om ons heen, alles behalve vanzelfsprekend zijn. Omdat ik in die fantasieloze polder heb geleerd mijn eigen fantasie te gebruiken en besloten heb dat als een volk het voor elkaar krijgt van water een vruchtbaar stuk land te maken waar mensen kunnen wonen en werken, het tot grootse dingen in staat moet zijn. Ik ben dan ook geneigd uit te gaan van de mogelijkheden, niet van de belemmeringen en hoe hardvochtig ik me ook verzet tegen het holle populisme waarmee de kunsten worden weggezet, de onevenredige bezuinigingen die zonder enig verstand van zaken worden doorgevoerd, ik zie in dit bepalende moment aan het begin van de eenentwintigste eeuw ook een kans.
Want denkt dit kabinet misschien dat ze met haar maatregelen slechts woede en toorn over zich uitroept, een kortstondige schreeuw uit onvrede, dan heeft ze het mis. Alsmaar meer, iedere dag weer, zien we tot mijn grote genoegen hoe de schotten weg vallen tussen verschillende disciplines, instituten, andersdenkenden die samen een ander beleid verlangen waar een liefdevollere visie vanuit gaat. Dat krachtenveld wordt steeds sterker en zal de komende jaren alleen maar uitgroeien tot een coalitie van gelijkgestemden die niet voor stilstand en wantrouwen kiezen, maar voor hoop en vooruitgang. Dus Mark Rutte: geniet lachend van je premierschap zo lang als het duurt, maar laat er geen misverstand over bestaan: de mars leek misschien dertig kilometer, maar vanaf nu zijn wij onderweg en wij blijven onderweg!
Ons volk wordt nu misleid met valse praatjes over een crisis die allang is bezworen. Ik ben geen econoom, maar je hoeft je maar even te verdiepen in de staat van onze economie om te weten dat we er veel minder slecht voorstaan dan ons elke dag wordt voorgehouden.
Dus: stop met de bangmakerij en doe niet alsof er geen alternatieven zijn voor jullie ideologische kruistocht. De crisis is al voorbij, omdat dit een van de rijkste, meest veerkrachtige landen ter wereld is. In 2012 zal de wereldhandel alweer op het niveau zijn van voor 2008, het CPB heeft berekend dat het begrotingstekort in 2015 alweer aanzienlijk zal zijn geslonken en als we verstandiger bezuinigen zal ook de koopkracht weer toenemen en de werkgelegenheid aantrekken. Daarom moeten we meevallers gebruiken om deze snoeiharde bezuinigingen bij te stellen. In dat licht komt het goed uit dat de bedrijven die in 2008 staatssteun ontvingen nu stuk voor stuk met behoorlijke rentes hun schulden aflossen. Wat subsidie al niet oplevert.
Wij staan hier overigens niet voor die subsidie, wij staan hier niet alleen voor onszelf, wij staan hier ook voor al die mensen in de publieke dienst, voor mensen die door de bezuinigingen op het PGB straks niet meer in staat zullen zijn mee te doen in deze maatschappij, voor patiënten in de psychiatrie en voor universiteiten die straks niet meer het onderwijs kunnen bieden dat onze economie bestendig maakt voor de toekomst. Wij staan hier ook voor al die mensen die als derderangsburgers worden weggezet door de Gedoog Clown zonder compassie. Wij staan hier voor ons mooie Nederland.
En ik heb nog wel een paar concrete ideeën. We schaffen de hypotheekrenteaftrek af voor de allerrijkste Nederlanders, we herzien de Zalmnorm in een veranderende tijd naar Europese maatstaven zodat we broodnodige investeringen kunnen doen in zorg en onderwijs. We kopen geen gevechtsvliegtuigen meer voor missies waar niemand in dit land op zit te wachten. We hervormen sectoren, maar we breken ze niet af! Omdat wij willen dat niet alleen morgen, maar ook in de toekomst mensen in dit land, ongeacht afkomst of sociaaleconomische klasse, de kans krijgen om zich als individu te ontplooien.
En ja: we bezuinigen wel degelijk op kunst waar nodig, maar niet zo onevenredig en zonder enig gevoel. We hebben nu vaak genoeg toegegeven wat de noodzaak is van nog meer cultureel ondernemerschap, dat het tijd is om meer dan eens uit de ivoren torens te stappen en een bredere taal te spreken, maar Halbe Zijlstra, serieus: meer private investeringen in de kunst? Meer op eigen benen komen staan? Halbe, het enige wiel dat je uitgevonden hebt is het vijfde aan de wagen. De jaren negentig hebben gebeld en gevraagd of ze hun standpunten terug mogen! Meer ondernemerschap in de kunsten, het was een initiatief van Rick van der Ploeg. En het werpt zijn vruchten al jaren af. Het is de reden dat een theatergezelschap als Orkater nu al 40% eigen inkomsten heeft en volle zalen trekt tegen hogere kaartprijzen, met een imponerende voorstelling als Richard de Derde. Dat zou beloond moeten worden, niet bestraft! En daar mogen we trots op zijn, zoals het uiteindelijk altijd de uitingen van schoonheid, hoop en troost zijn die ons trots maken op een cultuur.
Zonder ons doof te houden voor de problemen van mensen in wijken voor wie kunst wellicht te ver weg staat, voor wie de multiculturele samenleving op het oog weinig goeds heeft gebracht, ben ik ervan overtuigd dat er uiteindelijke rijkere antwoorden zijn op vraagstukken die dat verdienen, en dat wij kunstenaars in staat zijn om mensen te bewegen.
Valt het doek, dan tillen wij het weer op! Zegt iedereen dat het vierkant is, laten wij zien hoe het ook rond kan! Dicteert de waan van de dag dat alles morgen af moet zijn, dan laten wij zien hoe mooi het overmorgen worden kan. Er zullen cynici zijn die zeggen dat het idealistische nonsens zijn, maar uiteindelijk zal onze lange adem hun ongelijk bewijzen. Omdat hun korte adem alles behalve fris ruikt. Omdat het feit dat zij in onverdraagzaamheid de oplossing zien om van dit land een aangename samenleving te maken, niet betekent dat wij ons daarbij neer hoeven te leggen.
Bij mij om de hoek in de Jan Evertsenstraat in de Baarsjes werd kortgeleden een juwelier overvallen en doodgeschoten. Het herinnerde me aan de onvolmaaktheid van mijn ideaalbeeld. We kunnen als volk in zo’n geval niet veel meer doen dan de tragische gebeurtenis aangrijpen om na te denken over hoe we onze samenleving minder vatbaar kunnen maken voor zulke waanzin. En tegelijkertijd is er hoop. Want datzelfde stadsdeel De Baarsjes, heeft zich in acht, negen jaar ontwikkeld van verpauperde buurt naar een geliefde plek voor mensen van allerlei verschillende sociaaleconomische klassen en nationaliteiten. Een plek waar ik mensen met verschillende achtergronden heel gemoedelijk met elkaar om zie gaan, waar de yuppen hun brood halen bij de Turkse bakker en de Turken koffie drinken in de yuppie cafe’s en espressotentjes die als paddenstoelen uit de grond schieten. Het is het levende bewijs dat mensen, wanneer ze zich serieus genomen voelen, ook bereid zijn onderdeel uit te maken van iets dat groter is dan zij zelf, dat verder reikt dan hun eigen belang. In De Baarsjes hebben de lokale bestuurders, buurtbewoners, ondernemers en zeker ook kunstenaars de handen ineen geslagen en de buurt zichtbaar getransformeerd in een plek waarin het goed toeven is. Zoals Harlem in New York, ooit een gevaarlijk roversnest, inmiddels weer een van de meest bruisende delen van de Big Apple is, zo is in de afgelopen jaren dit Amsterdamse stadsdeel opnieuw tot leven gekomen. En als dat in een wijk kan, dan kan het in een hele stad en als het in een hele stad kan, dan kan het in dit hele land.
En in dat land is ruimte voor fantasie, voor ieder mens dat verlangt naar erkenning, naar liefde en vervulling, voor iedereen die dwaalt, zoekt en die niet alles afmeet aan geld of direct resultaat. In dat land zijn we in staat ondanks al onze verschillen samen te komen rondom gemeenschappelijke doelen, om grimmige confrontaties in woonwijken niet weg te wuiven maar wel met mededogen en nieuwsgierigheid op te lossen. In dat Nederland hoeven links en rechts elkaar niet voortdurend te vernederen en juichen we volgend jaar allemaal wanneer Ibrahim Afellay de winnende goal maakt in de EK-finale tegen Spanje, in dat land blijven we investeren in onderwijs, in zorg, publieke dienstverlening, in kunst en wetenschap, in de stellige overtuiging dat we daar later de vruchten van plukken. Want voor wie denkt dat het land van de Stars en Stripes de plek is waar je afkomst en financiële situatie nooit in de weg staat van het verwezenlijken van je droom…Nee, die plek is hier! Dat is Nederland. Waar we niet alleen maar zaaien, om morgen te oogsten. Waar we dijken hebben gebouwd om het water tegen te houden, niet om er nooit meer overheen te hoeven kijken, waar we onder zeeniveau liggen, maar weigeren te verdrinken! En in dat mooie Nederland laten we ons niet langer in de greep houden van een Gedoog Clown wiens doel het is om grof en denigrerend te zijn, door een regering die simplistische antwoorden geeft omdat ze denkt dat het volk te dom is om te begrijpen dat alles plat wordt getrapt. Een kabinet dat zegt uit te gaan van de mogelijkheden van mensen, maar onderwijl alle fundamenten overhoop haalt van dat wat in al die decennia zo liefdevol en zorgvuldig is opgebouwd.
Dus, wanneer wij strak ieder onze eigen weg gaan en ons ondanks de moeilijke tijd die voor ons ligt, zullen blijven inzetten voor het maken van baanbrekende, ontroerende dingen, dan kunnen we er ook een verantwoordelijkheid bij nemen. We zullen nu op de voorgrond blijven en een beweging beginnen die mensen uit alle hoeken van de samenleving verenigd. Wij zullen de voorhoede zijn!
En vroeg of laat, of het nou over een polder is of over de respectloze behandeling van mensen die hun bijdrage leveren aan de bloemrijke verzameling individuen die samen die mooie eigenwijze Nederland vormen, vroeg of laat zal dit kabinet vallen. En omdat zij in ons deze geestdrift hebben losgemaakt , zullen we tegen die tijd klaar staan met een sterker verhaal, dat harten doet kloppen, dat mensen begeestert en weer bloed door de aderen van deze samenleving doet stromen. En zoals wij in de Schouwburgen en Concertzalen het lawaai zullen laten klinken van staande ovaties, zo zullen we samen met de hoopvolle strijdlustigen uit alle twaalf provincies een vuist maken voor een andere toekomst. En zoals velen van jullie vannacht gezamenlijk marcheerden van Rotterdam naar Den-Haag, zo zullen we vanuit alle uithoeken van Nederland opnieuw naar de hofstad komen en het Torentje terug veroveren op de enige echte hufters die onze samenleving kent.
Houd moed. Geef alles voor de kunst, blijf onderweg naar ons moment, want het zal komen en wij… gaan het anders doen!
@Bullie
Dank voor uw inspirerend verhaal.
Ik hoop dat dit niet bij een droom blijft, maar dat het aantrekt en aanzwelt tot een dynamisch koor.
@ Bullie: ik wil ook wel meedoen. Wat schuift het?
Als een hoogleraar economie een stuk schrijft ben ik meteen wantrouwend. Is dat niet het zogenaamd hooggeleerde soort dat niet in staat bleek om ons tijdig te waarschuwen voor de huidige recessie ?
En hoeveel kost zo’n voor luie rechtse leaseauto-rijders te verbreden stukje snelweg ook alweer ? Ook 200 miljoen euro ?
Arjo Klamer is geen ‘hoogleraar economie’ maar Arjo Klamer, erkend en bekend dwarsdenker. Mogen we trots op zijn als land, hoewel hij er vast ook wel eens finaal naast zit. wat ik mis in zijn verhaal is de houding van de kunstwereld. ja, misschien gaat de staatssecretaris er hard, onbesuisd en bot in, maar de kunstwereld…wat laat men zich kennen. een mars van beschaving? beschaving die wordt samengevat in het zinnetje ‘get the fuck off met deze regering’. een grote bek is en was een domme reactie. De kunstwereld had zich daarboven moeten zetten. De blinde woede overheerst en woede is een slecht raadgever, ook voor kunstenaars.
Kunst is niet rechts of links en moet zich daar ook verre van houden, denk aan de akelige kunst van Kulturkammers, of de verschrikkelijke troep die de Sovjets kunst noemden. Toch schaart ‘de kunstwereld’ zich nu collectief aan de linkerkant… dat roept toch de vraag op of het niet gaat om ordinair eigenbelang meer dan om ‘de Kunst’ als maatschappelijk belang.
De kunst in Nederland was in slaap gevallen, gekoesterd door een zelfgenoegzaam publiek dat alles vanzelfsprekend vindt en vond, terwijl kunst juist moet verrassen. En wie verrast en verbijsterd ons nu echt? Halbe Zijlstra…. wie goed kijkt, zonder eigenbelang, herkent in hem een kunstenaar.
De manier waarop klopt ook niet. (…) Deze regering spreekt tot nu toe vooral badinerend en denigrerend over de culturele sector.
Dit is echt apekool. Juist de premier heeft herhaaldelijk gesproken over het belang van muziek in zijn leven en met enige moeite kunnen veel meer voorbeelden gegeven worden van bewindslieden die het belang van de kunst bepleiten. Ik herinner me ook opmerkingen van Opstelten, die ik in zijn Rotterdamse tijd trots als een pauw op het Northsea Jazz Festival zag rondlopen, ambtsketting op zijn (toen nog) dikke buik.
Wat Klamer verwart is de badinerende houding van dit kabinet ten opzichte van de hysterische reacties uit de kunstwereld. En daarin heeft dit kabinet het grootste gelijk van de wereld, zelfs moreel.
@7 Nittickson
Ik kan ook genoeg andere prominente rechtse politici opnoemen die in het nabije verleden het belang van de kunst hebben gepleit. Maar ook toevallig alleen muziek en altijd de top-orkesten en top-festivals. Alsof de cultuursector alleen daaruit bestaat. En alleen die paar top-orkesten en top-festivals hoeven zich geen zorgen te maken om de denigrerende kaalslag van het kabinet roofRutte. Hoe toevallig toch.
De focus op kunst in de argumentatie is misplaatst. Ook cultuur gaat onder het mes. Museum Boerhaave (wetenschapsgeschiedenis – een van de beste ter wereld) moet 750.000 euro ergens vandaan halen anders moet het dicht. Het theater Instituut, wat vooral een archief is van de Nederlandse toneel geschiedenis, gaat dicht. Gemeentes moeten ook op cutltuur bezuinigen want het rijk stopt 1,5 miljard minder in het gemeentefonds. Dat komt bovenop het verschuiven van taken van het rijk naar de gemeenten. Daarom gaat bijna de helft van alle filialen van openbare bibliotheken dicht.
Kosinsky verzon een tuinman, die geen enkele gedachte had, behalve dat je zo nu en dan moest snoeien. Door een toevallige aanrijding kwam hij in een politiek milieu terecht en werd presidentskandidaat, met simplismen over snoeien en water geven.
Ik vind Klamer een serieus te nemen dwarsdenker, maar deze associatie was toch niet te weerstaan.
Overigens deel ik ook de reserves tegen het gejammer wel een beetje. Onlangs was ik in een naar rubber stinkende industriehal in Arnhem, waar ik met honderden mensen de nacht van de architectuur beleefde. Serieuze verhalen over stedelijke ontwikkeling en een jonge kleinkunst beoefenaarster, Louise Korthals, die hartveroverend zong, met een verbluffende kwaliteit en kracht. Geserveerd werd Turkse thee en Turkse lekkernij. De rubberlucht heb ik niet meer geroken. Ik bedoel: onze cultuur is springlevend en hangt niet af van Haagse beambten en formulieren.
@Nittickson. Pardon? Een beetje pianiospelen en rondlopen op een festival?
Geef mij een citaat waaruit blijkt dat Zijlstra echt geeft om kunst cultuur, en dat hij er alles aan zal doen om de sector met minder subsidie te laten bloeien?
Dat de voorzitter van de raad voor cultuur uit protest tegen het in de wind slaan van haar adviezen aftreedt, dat de politiek denkt zich inhoudelijk te moeten bemoeien met de programmering van een radiozender, dat kunstenaars (i.t.t. bioscoopexploitanten) 13% meer BTW moeten rekenen en dat culturele evenementen politieinzet (die voor voetbalclubs gratis blijft) moeten gaan vergoeden, dat de staatssecretaris vergenoegd aankondigt dat niemand in de culturele sector zich veilig kan wanen…je krijgt gewoonweg heimwee naar Plasterk.
@Maria: Het verhaal is van Johan Fretz. Hij hield deze speech op het Malieveld en moet wat mij betreft direct de politiek in, want hij vertolkt een visie die momenteel node wordt gemist.
@10: hulde, kunst en cultuur zijn allerminst afhankelijk van beambten, formulieren en hun aan regeltjes voor toewijzing van subsidie. Kosinsky schreef ‘being there’ volgens mij zonder er een stipendium of subsidie voor te ontvangen. Een element in het verhaal van de tuinman is natuurlijk ook: snoeien moet om vervolgens weer tot bloei te laten komen. De Maya’s waren, net als andere natuurvolkeren, sterk van die filosofie: wat je weghaalt maakt plek voor iets nieuws en moois. Zo zit je in het spanningsveld tussen vernieuwing en behoud, cyclish en lineair, en misschien wel natuur en cultuur. Volgens de Mayakalender stopt alles in 2012..dat moet Halbe nog zien te halen.
Wie benieuwd is naar de context waarin Halbe’s ideeën over kunst zijn gegroeid kan het beste even kijken naar
de site van zijn vrouw.
@7- Nittickson, zo is dat. Als de kunst zo waardevol is, waarom moet ze dan goedkoop zijn? Wie er van wil genieten moet gewoon dokken, dat heeft Rutte goed gezien.
Kunst voor het volk is paarlen voor de zwijnen.
@16 Ironieteken vergeten?
“Ik heb jarenlang in de politiek gewerkt. Eerst bij de tweede kamer, later als raadslid en tot mei 2010 als wethouder in Utrecht. Politiek is veel vergaderen, soms praten, maar vooral ook veel luisteren. Ik ben niet geduldig genoeg om lang stil te zitten. Daarom zat ik vaak te tekenen tijdens vergaderingen in de tweede kamer en in de raadszaal van Utrecht. Meestal gebruikte ik balpennen.
Steeds vaker vroegen mensen na een vergadering of ze mijn tekeningen mochten hebben. Op een gegeven moment hebben twee medewerkers één van mijn tekening uit de oud-papierbak gevist en ingelijst. Dat was de eerste keer dat ik me realiseerde dat mijn krabbels en tekeningen voor een groter publiek interessant zijn. Toen een kennis van mij vroeg of ik een muurschildering wilde maken in haar huis heb ik de knoop doorgehakt: iedereen moet mijn tekeningen kunnen kopen. “
#10
Tom van Doormaal | 2 July 2011 | 11:48
“” Overigens deel ik ook de reserves tegen het gejammer wel een beetje. Onlangs was ik in een naar rubber stinkende industriehal in Arnhem, waar ik met honderden mensen de nacht van de architectuur beleefde……(..)….. De rubberlucht heb ik niet meer geroken. Ik bedoel: onze cultuur is springlevend en hangt niet af van Haagse beambten en formulieren.””
Ik kom uit Anrnhem en ben goed bekend met het culturele beleid daar. Waar denk jij dat het geld voor betreffend evenement en de deelnemende kunstenaars vandaan kwam ? Uit een geldboom in de uiterwaarden van de nabijgelegen Rijn ? Of uit het gemeentelijk potje Stedelijk Cultuurbeleid waar straks zwaar in bezuinigd wordt?
@19: Ik zal het navragen bij de organisatie, maar het antwoord doet er weinig toe. Ik probeerde vitaliteit te illustreren; of het een bewijs is dat cultuur zonder overheidsmaecenaat kan, lijkt me een andere vraag.
het punt is dat als iedereen de redenering doorvoert dat kunst en cultuur zichzelf wel redt, het echt ophoudt. Ik betaal graag belasting voor ‘ kunst, kennis en altruisme’ (onze dichter des Vaderlands), ook als ik het niet gebruik. Die belastingmoraal slopen is eindigen in Hobbesiaanse toestanden.
Gewoon 5% naar kennis en innovatie, 2% naar ontiwkkelingslanden en 1% naar cultuur, dan heeft iedereen nog genoeg over voor McDonalds, Cherso-vakanties en bijenkorf, en houden we een beschaving in leven…
Kritisch ja, denigrerend nee. De overheid gaat niet over de samenleving, maar kan haar wel schaden!
Als het geld tegen de plinten klotst dan mag er van mij riant geld naar de kunst, maar als zoals nu het geld niet tegen de plinten klotst dan is kunst wel het laatste waar we geld aan moeten uitgeven.
@20
Ik zit als multi-disciplinaire vormgever ook boordevol creatieve vitaliteit. Maar zonder regelmatige overbruggende bedrijfskredieten en leuke gesubsidieerde overheidsopdrachtjes is het snel gedaan met die vitaliteit.
@21 Die huidige 800 miljoen aan cultuursubsidie is bepaald geen geld dat tegen de plinten klotst voor een land dat haar eeuwenlange internationale cultuurreputatie hoog dient te houden. Ik denk dat je in de war bent met de vele rechtse miljarden die over de plinten klotsen van nieuwe overbodige kolencentrales, de Villa-subsidie, de CDA-boerensubsidie en voor het vele nieuwe wegasfalt van de luie lease-auto rijdertjes.
Oh mijn god….. ben ik toch nog die peperdure JSF vergeten er bij te noemen.
@ 8 Ojna – De eis dat rechtse politici uitgebreid van hun persoonlijke liefde voor de kunst getuigen is al absurd. Alsof dat is wat er aan de orde is bij de bezuinigingen op de cultuurbegroting: bezuinigen omdat de rechtse politici niet van kunst houden. Laten we het een beetje serieus houden.
Overigens is Martin Bosma zeer recent nog in het nieuws geweest als liefhebber van poezie, terwijl ook het aantal liberalen met een aanzienlijke kunstverzameling niet op de vingers van een hand te tellen is. De meest belezen politicus van de laatste decennia was ook al een liberaal: Frits Bolkestein.
@ 11 Paul
Hoort nu niet wat u zegt? Is het aan een staatssecretaris om de kunst te laten bloeien? De kunst bloeit al eeuwen (of al eeuwen niet) ongeacht of er subsidie voor ter beschikking wordt gesteld.
Wat veel belangrijker is, is of er veel belangstelling onder de bevolking is voor de kunst en of het werk van kunstenaars wordt aangemoedigd door de koopkrachtige belangstelling van hun sociale omgeving. Nu de subsidies wegvallen zal er zeker veel kaf tussen het koren verdwijnen – en plaats maken voor kunst die wel in staat is zichzelf een levensvatbare plaats op de markt en in de harten van de tijdgenoten te verwerven.
@25 dezelfde Bolkestein die verklaard tegenstander is van de huidige kunstbezuinigingen?
Ramsey Nasr draagt voor.
Ogenschijnlijk kalm. Welhaast aristocratisch.
Schijn bedriegt. Hij transformeert.
Onderknuppel Halbe wekt de toorn.
De onderbuik spat open. Nasr spuwt zijn gal.
Rancuneuze schoften. Hardvochtige leugenaars.
Raszuiverheid. Heilstaat der vrije markt.
Misselijke stemmingmakerij.
De beschaving eindigt. Nederland ontmenselijkt.
De geëxalteerde menigte krijst.
Ramsey’s haardos peroxideert.
Hij gaat helemaal los.
“Het is hullie schuld” scandeert hij.
“Het is hullie schuld” schreeuwt zijn aanhang.
Kunst en cultuur op ’t Malieveld.
Een verhelderend moment.
@ Bullie – U hebt de voorstellen en voorwaarden van Bolkestein wel gehoord, niet?