Overzicht

serie

Vaste Gasten

Foto: daisy.images (cc)

Net als je even inkakt, prikken onze Vaste Gasten je weer wakker met hun scherpe pen.


Foto: daisy.images (cc)

Geen bal op tv | Thomas de Trein bezoekt Spoorwegmuseum

, door

COLUMN - Thomas de Trein bezocht het Spoorwegmuseum. Mijn zoon en ik waren van de partij.

De hel, dat zijn andermans kinderen, dacht ik. Ik stond met mijn zoontje bij Thomas de Trein. Die bezocht het Spoorwegmuseum te Utrecht. Thomas de Trein is de hoofdrolspeler in een televisieserie, gebaseerd op de boeken van een of andere Engelse dominee.

Mijn zoontje is vooral fan van de merchandise. De serie zelf doet ‘m niet zo heel veel. Er is dan ook geen reet aan. Precies wat je mag verwachten van een serie die door een dominee is verzonnen. Maar goed, Thomas de Trein is mooi wel een trein. En hij komt op tv. Reden genoeg voor mijn zoontje om fan van hem te zijn, wat voor mij weer reden genoeg is om, in het kader van de versterking van de vader-en-zoon-band op de dag dat Hij terug naar Zijn Vader ging, naar die vermaledijde stoomlocomotief te gaan nu hij Utrecht aandeed. Honderden ouders met kinderen hadden hetzelfde idee gehad. De Heer der Heerscharen had deze Hemelvaartsdag gezegend met een uitmuntend stukje weergebeuren voor een uitje als dit. 

De ontmoeting met Thomas de Stoomlocomotief zelf viel vies tegen. Er stonden ook net iets te veel andere kinderen voor met ouders die hun kinderen op de foto wilden zetten. Bovendien waren ze bij het Spoorwegmuseum zo tactisch geweest om Thomas de Trein naast een wagon neer te zetten die onderdeel was van de tentoonstelling ‘Beladen treinen: Jodentransporten in de Tweede Wereldoorlog’. Niet dat mijn zoontje daar enig last van ondervond (de Holocaust, daar hoeft ie voorlopig nog niks over te weten), maar mij viel het op. Vooral ook omdat er een ontroostbaar jankend kind in stond.

Foto: daisy.images (cc)

Volentekriebels | Het parfum van Cleopatra

, door

COLUMN - Volgens de overlevering was Cleopatra een lekker wijf. Maar rook ze ook lekker?

Op de website askmen.com is Cleopatra verkozen tot de op een na hotste historical woman aller tijden, nipt achter de verrassende nummer één Jacqueline Kennedy. Of Jacqueline inderdaad heter was dan Cleopatra is moeilijk te zeggen. Die Egyptenaren van vroeger suckten nogal in kunst en daarom is er nooit een fotorealistische afbeelding van Cleopatra verschenen.

Ik leerde Cleopatra kennen dankzij de stripreeks Asterix, waarin iedereen verliefd op haar is. Caesar uiteraard, maar ook Asterix zelf, zijn lijvige vriend Obelix, zelfs de hoogbejaarde Panoramix hoefde niet naar toverdrankjes te grijpen om ‘m in de lucht te krijgen als hij haar zag. Sindsdien was de link tussen Cleopatra en schoonheid als een Idefix idee-fix in mijn hoofd genesteld.

Dankzij het Somalische model Iman, door wie Cleopatra een paar jaar later vertolkt werd in de videoclip van Remember the time van Michael Jackson, vond ik haar nóg aantrekkelijker. ’s Nachts droomde ik over haar. Ik weet niet meer precies hoe die dromen gingen, maar als ik ze had gefilmd dan zou de EO ze niet uitzenden op woensdagmiddag.

Weer jaren later, nog niet zo gek lang geleden eigenlijk, las ik Das parfum van Patrick Süskind. Sindsdien bekijk ik Cleopatra met andere ogen. Of beter gezegd, met een andere neus. Want reken maar dat ze stonk, die Hellenistische heerseres. Als een alte Ziege stonk ze. Naar Zwiebelsaft, saurer Milch en Geschwulstkrankheiten.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Liberale regelneven

, door

COLUMN - In tegenstelling tot de VVD zelf, verbaast het Klokwerk niets dat het VVD-beleid heeft geleid tot een explosie aan regels.

“Meer ruimte, minder regels.” We kennen die slogan nog wel. In praktijk blijkt er met de VVD juist een wildgroei aan regels te ontstaan. Een aantal weken geleden werd op dit blog voorgerekend dat twee jaar Rutte ons land maar liefst 32 procent meer regels had opgeleverd.

Mij verbaast dit niets. De VVD is stiekem gek op regels, waarbij uitstraling meer telt dan efficiëntie.

Neem bijvoorbeeld justitie. De VVD schonk ons onlangs de wietpas. Het resultaat: een heerlijk kat-en-muis-spel waarmee de politie van de straat gehouden wordt en de straatdealers de lachende derde zijn.

Ook voor de rechtbank wil de partij-tegen-regels een hele sloot nieuwe bepalingen invoeren, dit keer om slachtoffers meer rechten te geven. Lief bedoeld, maar ook dit levert natuurlijk meer werk op. Daarbij zijn deze regels vooral symbolisch, want in praktijk blijkt dat men slachtoffers juist nog teveel in de kou laat staan.

Verder houden de PvdA en de partij van de namaakliberalen elkaar al wekenlang bezig met principiële discussies over het strafbaar stellen van illegalen. Weer zo’n extra regel die niets meer op zal leveren dan bureaucratische rompslomp.

Foto: daisy.images (cc)

Afschrijvingen | Wat is de waarde van bijen?

, door

COLUMN - In de documentaire ‘More Than Honey’ maken we kennis met een niet al te sympathieke imker die bij het gezoem van zijn bijen zegt: ‘You hear that? That’s the sound of money!’ Hij doelt op waarde van de bestuifdienst die de bij levert. De bij speelt een onmisbare rol bij het bestuiven van de meeste soorten groente en fruit die we eten. Zonder de bij geen appels, sinaasappels, amandelen, kersen, avocado’s, komkommers, uien of pompoenen. Omdat bijensterfte wereldwijd toeneemt, wordt die rol steeds vaker in geld gewaardeerd. Want alleen met een prijskaartje heb je toegang tot beleidsmakers. Er zoemt een bedrag rond van 200 miljard dollar. Maar is dat niet een onderschatting?

Jaarlijks overlijdt tussen de 20 en 25 procent van de bijen – twee keer meer dan normaal – en het is niet helemaal duidelijk waarom. De oorzaak is in ieder geval meervoudig: zowel de varroamijt als neonicotinoïden verzwakken de bijen, de afgenomen biodiversiteit zorgt voor een minder voedzaam dieet, en het gesleep met bijenkolonies zorgt er voor dat bijen vaak niet meer in hun natuurlijke omgeving leven. Vingers wijzen alle kanten op, maar vooral ook terug naar onszelf.

Als je hier wat aan wil doen, en de overheid en (agrochemisch) bedrijfsleven tot bijvriendelijk beleid wil bewegen, moet je met een getal komen. De makkelijk berekenbare waarde van de productie van honing – wereldwijd een paar miljard dollar – zet helaas geen zoden aan de dijk, maar de veel grotere waarde die de bij als bestuiver toevoegt, is weer veel moeilijker te schatten.

Foto: daisy.images (cc)

Geen bal op tv | Waar mijn zoon naar kijkt

, door

COLUMN - Elke dag kijkt mijn zoontje pak ‘m beet een uur of anderhalf tv. Favoriet zijn momenteel Brandweerman Sam en Buurman en Buurman. 

Het liefst van alles zou mijn zoon de hele dag Mickey Mouse Clubhouse kijken, maar dat mag niet van ons. Mickey Mouse Clubhouse is geestdodende bagger, waarvan ik vrij zeker ben dat het grondlegger Walt Disney doet tollen in zijn graf. Niet dat dat een graadmeter is, maar toch. Wat de makers van Mickey Mouse Clubhouse beogen, ik zou het niet weten. Ze doen net alsof er iets educatiefs aan zit, maar Mickey en z’n 3D-kornuiten kunnen een eenvoudig concept als voor-midden-achter uitmelken zoals Peter R. de Vries de jacht op een internetpederast over tweeënhalf uur kan uitsmeren. 

Waarom mijn zoontje er toch zo graag naar kijkt, is me een raadsel. Het is alsof de makers een stofje aan hebben toegevoegd dat alleen peuters aanspreekt. Iets wat het verslavend maakt. Zoals de rattenvanger van Hamelen een deuntje kon fluiten dat alleen voor kinderen werkte.

Liever hebben wij dat hij naar de oorspronkelijke cartoons van Disney kijkt, ook al zijn die extreem gewelddadig en vaak bijzonder sadistisch. Met name in de filmpjes waarin Donald Duck en Knabbel en Babbel figureren, is het hard tegen hard. En geen van de hoofdrolspelers is aardig. Donald Duck is een sadistische egoïst die er genoegen in schept de ogenschijnlijk zwakkeren te vernederen. Knabbel en Babbel zijn zo mogelijk nog erger. Twee plaaggeestjes die niet van ophouden weten. Als Donald Duck helemaal aan het eind uitgeteld en weerloos op de grond ligt, moet er altijd nog een trap nagegeven worden. De vernedering moet volmaakt zijn. Een beetje realiteitszin kan nooit kwaad, denk ik altijd maar. Hoewel je je altijd kunt afvragen wat er nu precies blijft hangen. Zo denkt mijn zoon momenteel dat Bob de Bouwer ook in staat is levenden te maken. Bob de Bouwer is dus eigenlijk God.

Foto: daisy.images (cc)

Volentekriebels | Festivals rustig verlopen en de droom van Anouk

, door

COLUMN - De berichtgeving over festivals is in en in treurig, net als Anouk met haar ‘Even Apeldoorn bellen’-hoax.

De zon schijnt en dus breekt in het hele land de festivalkoorts uit. In de media barsten ondertussen de nodige achtergronddiscussies los. De toename van het aantal festivals zou bijvoorbeeld schadelijk zijn voor het clubcircuit. En vanwege de gehate package deals (elke headliner neemt een roedel kutbands mee die festivals verplicht moeten programmeren) is er op Rock Werchter nauwelijks ruimte voor Belgische acts.

Smullen voor muziekscènefetisjisten, maar jan met de korte tampeloeres heeft aan dat soort specialistische discussies geen enkele boodschap. Algemene media willen de festivals echter niet helemaal onopgemerkt voorbij laten gaan en daarom hebben ze twee varianten bedacht om er iets over te vertellen: ‘Festival X is rustig verlopen’ en ‘Zo en zoveel aanhoudingen op festival Y’.

De eerste variant suggereert dat de normaalsituatie is dat een festival onrustig verloopt. Onzin natuurlijk. De sfeer op een festival is ongeveer honderdmiljard keer beter dan tijdens de maandagochtendspits op Utrecht Centraal. Het is een godswonder dat daar niet wekelijks tientallen doden vallen.

Optie twee is zo mogelijk nog onbenulliger. ‘Honderd aanhoudingen op Lowlands’ betekent dat honderd mensen zo dom waren om direct na het betreden van het terrein intuïtief in hun zakken te voelen of hun pilletjes er nog zijn. De politie in burger pikt dat soort beginners er gemakkelijk tussenuit. Dat op datzelfde festival tienduizenden mensen de tijd van hun leven hebben, dat er honderden liefdesrelaties en eeuwige vriendschappen ontstaan, dát zouden media moeten melden. Anders kunnen ze beter zwijgen.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Klokwerk op jacht naar illegalen

, door

COLUMN - Deze week gaat Klokwerk op jacht naar illegalen.

De worsteling van de PvdA met het strafbaar stellen van illegalen gaat door. Volgens Samsom is strafbaarheid van illegalen de prijs voor het “humaner” maken van het beleid op justitie en migratie. De minimumstraffen, het boerkaverbod en het strafbaar stellen van hulp geven aan illegalen zijn teruggedraaid. Daarbij is er een kinderpardon gekomen.

Een goede koop dus? Welnee. Samsoms winst is slechts een paar kleine correcties op de keiharde lijn die het kabinet op justitie juist trekt. Een lijn van repressie, bezuinigen op preventie, en meer mensen opsluiten. Een doodlopende weg.

Wie per se iets wil doen tegen illegaal verblijf moet kijken naar hoe illegalen hier komen en zich financieren.

Door overheidsoptreden lijkt het aantal illegale werknemers in de tuinbouw de laatste jaren al met meer dan de helft te zijn afgenomen. Toch blijkt bij controle dat 14 procent van de bedrijven nog steeds illegale arbeiders in dienst te hebben. En zo zijn er nog andere sectoren. Illegaal werk en illegaal verblijf is natuurlijk niet hetzelfde, maar de samenhang is er wel degelijk. Zolang illegalen hier een boterham kunnen verdienen blijven ze wel komen. En illegaal werk kost werkgelegenheid. Meer controle daarop is dus dubbel winst.

Foto: daisy.images (cc)

#Dezeweek | Flipperkasten op Facebook

, door

COLUMN - Over het hoge flipperkastgehalte van Facebook Ads.

Ik gebruik Facebook nu zo ongeveer vier jaar. Daarvoor kende ik het wel, maar in die tijd mocht je pas een account aanmaken als je 16 was. Tot het zover was, sleet ik mijn kostbare vrije tijd dus al krabbelend en ‘respect’ gevend. De dag dat ik mijn eerste like kon geven zie ik nog altijd als een heugelijke, maar sindsdien is al een hoop veranderd.

Enkele maanden geleden heeft Facebook haar newsfeed-beleid omgegooid. Om de al veel langer aanwezige Facebook Ads populairder en rendabeler te maken krijg je nu een veel groter aantal gesponsorde berichten in je newsfeed. Net zoals eerdere uiterlijke veranderingen in de profielpagina en de introductie van de Facebook Chat leverde ook dit weer een hoop gekakel op. Ik heb zelfs het gehoord dat ‘Facebook steeds meer op televisie gaat lijken, al die stomme reclame.’ Ik kan me er niet zo druk om maken. Als je het er zo zwaar mee hebt kan ik alleen maar denken: ‘Hey, er zit een kruisje in de rechterbovenhoek.’ Al loopt dat misschien niet zo lekker op de melodie.

Het unieke aan de Facebook Ads is dat ze vrijwel ultiem getailord kunnen worden op de doelgroep die je beoogt. Inmiddels heeft bijna elke Jan Met De Pet al een Facebookpagina, waarop hij veel meer informatie vrijgeeft dan hij doorheeft. Als jij als bedrijf producten wil aanbieden aan Jan Met De Petten die meer informatie vrijgeven dan ze doorhebben, dan hoef je dat alleen maar in te voeren in het digitale ad-formulier en Facebook doet de rest. Hier geldt echter nog steeds het oeroude computerprincipe dat ik van mijn vader leerde: Als je er poep instopt, komt er ook poep uit.

Foto: daisy.images (cc)

Afschrijvingen | Arbeidsdeling, maar dan anders

, door

COLUMN - Op de Dag van de Arbeid een overpeinzing: als de werkloosheid ‘here to stay’ is, moeten we de schaarse banen in Europa dan misschien maar gaan verdelen? 

Het is wrang om op de ‘Dag van de Arbeid’ een recordwerkloosheid voor Europa te moeten noteren. Cijfers van Eurostat laten zien er in de Eurozone weer 62.000 werklozen bij zijn gekomen, wat het totaal op 19,2 miljoen brengt, oftewel 12,1 procent. Het is de 23e opeenvolgende maand dat de werkloosheid in de eurozone stijgt. Griekenland (27 procent), Spanje (26,7 procent) en Portugal (17,5 procent) voeren de lijst aan, Oostenrijk (4,7 procent), Duitsland (5,4 procent), Luxemburg (5,7 procent) en Nederland (6,4 procent) zijn de hekkensluiters. En voor de kiene observant: ja, deze cijfers zijn ook nog eens geflatteerd. Volgens ons eigen CBS zit Nederland op 8 procent, de Duitse overheid noteert zelf 6,9 procent.

Een enkeling wil nog steeds dat we meer bezuinigen, maar een steeds groter wordende groep schaart zich achter het plan om de economie te stimuleren. Maar wat als de groei niet komt?

Hét medicijn tegen werkloosheid bestaat niet. Maar de medicinale werking van bezuinigen lijkt te hebben afgedaan. Verschillende tussenbalansen laten zien hoe destructief bezuinigingen kunnen zijn, en hoe weinig de overheidsfinanciën er van opknappen. De eurozone is onderhand bezuinigingsmoe. Spanje kondigde aan dat het de begrotingsregels voorlopig op de lange baan schuift. Italië is ook klaar met ‘austerità’. ‘Italië is stervende, door bezuinigingen,’ zei de nieuwe Italiaanse premier Enrico Letta. En zelfs in Nederland laten steeds meer politici en economen de 3 procentsnorm los.

Foto: daisy.images (cc)

Geen bal op tv | Beatrix, geweten der Nederlanden

, door

COLUMN - Koningin Beatrix zag zichzelf als het geweten van Nederland, zo bleek ook uit haar afscheidsrede. Op die manier meende zij haar volk het beste te dienen. De vraag is of dat wel zo was.

Toen prinses Beatrix achttien jaar werd, kreeg zij uit gans het land gelukwensen toegeworpen. In een toespraak, te zien in Beatrix, portret van een koningin, bedankte zij het volk voor de vele warme woorden. ‘In het woord “dank” ligt alles besloten wat ik jegens u voel,’ zei ze. Op even plechtige toon uitgesproken als de woorden waarmee ze haar regeerperiode gisteren afsloot. In de aankondiging van haar aftreden zei ze het zo: ‘Ik ben u diep dankbaar voor het vertrouwen dat u mij hebt gegeven in de vele mooie jaren waarin ik uw koningin mocht zijn.’

Je kijkt naar haar en je ziet: ze meent het allemaal uit de grond van haar hart. Het zijn geen loze woorden van iemand die een toneelstukje opvoert en dit zegt omdat dat nu eenmaal bij haar positie hoort. Geen haar op heur hoofd dat leek te twijfelen aan het nut van de functie die ze bekleedde. 

Wie gisteren naar de afscheidsrede van Beatrix luisterde, kreeg te horen dat de democratie gebaat is bij de monarchie. Juist door een vorst op te nemen in de regering, zorg je voor continuïteit. ‘De koning staat voor eenheid, dienstbaar aan een samenleving in beweging,’ aldus onze voormalige koningin. Een vorst kan meehelpen om het volk respect voor de democratie bij te brengen, om saamhorigheid te stimuleren, om de zelfontplooiing van alle lagen van de bevolking te bevorderen.

Foto: daisy.images (cc)

Volentekriebels | Een weekend zonder alcohol

, door

COLUMN - Een zinderend verslag van een nuchter weekend.

Mijn urine rook naar bedorven tomatensoep en zo zag het er ook uit, maar dan in het geel. Dat leek me een mooie aanleiding om weer eens een huisarts te bezoeken. We speelden een quiz. De huisarts was de quizmaster en ik de kandidaat. De eerste en enige vraag was: wat denk je zelf dat je hebt? Ik gokte op een blaasontsteking. Dat was het goede antwoord en ik won een zevendaagse antibioticakuur.

Ik wist dat dit betekende dat ik een week lang geen alcohol mocht drinken. Maar hee, ’s ochtends een vent, ’s avonds een vent, en dus ging ik donderdagavond zonder gejeremieer naar het lanceerfeestje van Noisey in de mij zo geliefde Club Trouw. Alle hipgave mensen stonden in de grote zaal, dus ik ging naar de hardebandjeskelder. Terwijl ik harde bandjes keek dronk ik liters nep-Spa Rood en ik voelde me hoe langer hoe nuchterder. Ik ben natuurlijk wel vaker nuchter, maar dat is meestal op maandagochtend en zeker niet om twee uur ’s nachts in een kelder. Ik werd er slaperig van en kon bijna niet meer op mijn benen staan.

De volgende ochtend had ik tot mijn verbazing lichte hoofdpijn. Ook had ik dankzij de draaidopjes van de flesjes bronwater een schaafwond op de plek waar je duim en wijsvinger elkaar ontmoeten. ’s Avonds voelde ik me weer beter en dat kwam goed uit, want ik had beloofd om in ruil voor gratis bier te jureren bij een bandjeswedstrijd op een studentenfestival. Onder deze omstandigheden was dat een schrale deal, maar ik hoopte dat er wat mooie studentes rond zouden lopen en dus had ik er alsnog best zin in. Het viel tegen. Als je nuchter bent zijn twintigjarige studentes veel te jong. Later die avond zou ik met een paar vrienden op stap gaan, maar omdat ik het te koud vond om te fietsen zegde ik dat af. Niet drinken is schadelijk voor vriendschappen.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | De W van Polder

, door

COLUMN - Deze week realiseert Klokwerk zich dat het Nederlandse polderbeleid eigenlijk precies zo in elkaar steekt als het koningslied.

Goed, PvdA en VVD zijn dan niet mijn partijen, maar eerlijk gezegd had ik vorig jaar nog wel zin in deze regering. Het hele idee om het politieke debat nu eens niet met een regeerakkoord voor vier jaar dicht te rammen leek me… verfrissend. Een kabinet dat naar draagvlak zoekt, dat betekent kansen voor goede ideeën uit de samenleving. En omdat we in een crisis zitten en moeten (of willen) bezuinigen is de tijd rijp voor slimme hervormingen. Dacht ik.

Naïef natuurlijk. Onder druk wordt alles vloeibaar, behalve in het land dat het water als grootste vijand heeft. De resultaten vallen na een half jaar polderen dan ook behoorlijk tegen. Oppositiepartijen en sociale partners blijken net zo visieloos als ze het kabinet vinden. In plaats van met slimme alternatieven te komen blijken ze slechts meesters in de kunst van het afzwakken. Het huurakkoord, het sociaal akkoord, het zorgakkoord… allemaal plannen die wat geld uit die sectoren melken, maar de zaken feitelijk laten zoals ze zijn.

Terwijl er nogal wat problemen zijn op te lossen.

Vorige Volgende