Kunst op zondag Archives

De langst lopende serie op Sargasso. De kunstredactie zorgt voor wat kunsteducatie op de vroege zondagochtend. Lezersbijdragen worden zeer gewaardeerd.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag en het hyperrealisme van Ron Mueck

7 juli 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

RECENSIE - Het wordt een luchtige en verrassende zomer in Wassenaar. De museumpubliekslieveling ‘ouderpaar onder parasol’ krijgt bezoek van nog veertien werken uit het oeuvre van de Australische kunstenaar Ron Mueck. Beelden levensecht en vaak meer dan levensgroot die je blijven verbazen door hun details en lichaamstaal. Kunst op Zondag ging op bezoek bij de ‘familie’ van Ron Mueck.

KoZ Couple under an umbrella (2021) © Ron Mueck © foto Wilma_Lankhorst

Couple under an umbrella (2021) © Ron Mueck – Museum Voorlinden © foto Wilma Lankhorst.

Publiekslieveling

Als snel na de opening van Museum Voorlinden (2016) werd zijn beeldengroep Couple under an umbrella (2013) de publiekslieveling van de museumbezoekers. Eénmaal heeft het museumteam het echtpaar van zaal gehaald. Direct na de ‘verdwijning’ stroomden de reacties binnen, vertelt Suzanne Zwarts (museumdirecteur). Toen deze reacties van teleurstelling aanhielden is na drie maanden besloten het koppel terug te zetten op hun vertrouwde plek. Sindsdien liggen ze weer ontspannen te zonnen. Deze zomer krijgen ze gezelschap van nog eens veertien creaties uit het brein van beeldend kunstenaar Ron Mueck (Melbourne, 1958).

Ron Mueck, selectie portretten © fotocollage Wilma Lankhorst.

Poppenmaker en -speler

Als kind zag Ron zijn moeder poppen maken. Zelf ontwikkelde hij dit talent ook. Mueck is twintig jaar actief geweest als poppenmaker en -speler. Hij werkte onder andere voor Sesam Straat en de The Muppet Show. Mueck’s schoonmoeder, schilder Paula Rego (1935-2022) zag zijn talent en gaf hem in 1996 de opdracht een Pinokkio te maken voor haar tentoonstelling tijdens Spellbound (Hayward Gallery). Mede door dit succes is Mueck daarna als autonoom kunstenaar verder gegaan. Nu woont en werkt hij op een afgelegen locatie op het Engelse Isle of Wight.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag maakt kunstronde door Leiden

2 juni 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

VERSLAG - Zoek je nog een bestemming voor een keuzedag met de trein? Dan is Leiden misschien een idee. In verschillende musea zijn daar de komende tijd interessante tentoonstellingen te ontdekken. Van de kunst in Afrika tot een roerige tijd in Japan. Van de geschiedenis van Suriname met Anton de Kom, tot archeologische parels en hedendaagse kunst uit Korea.

Leiden_Kimsooja enkele impressie © foto Wilma_Lankhorst.

Kimsooja enkele impressie uit Thread Roots © foto Wilma Lankhorst.

Kimsooja in De Lakenhal

Museum De Lakenhal heeft de primeur met de Koreaanse kunstenaar Kimsooja (1957). Haar eerste solo-museale-tentoonstelling in ons land heet ‘Thread Roots’ (draadwortels). Het werk is in zes zalen te zien. Iedere bezoeker krijgt een klein boekje met een plattegrond met daarop de rode draad als wegwijzer. Op de begane grond van het museum zijn twee zalen exclusief ingericht met variaties van draadwortels. In de eerste zaal hangen twee grote videoschermen waarop je korte filmfragmenten van Kimsooja’s ontmoetingen ziet. In Thread Roots onderzoekt Kimsooja haar culturele geschiedenis binnen haar ontwikkeling als kunstenaar. Daarbij legt ze ook een directe relatie naar de collectie van de Lakenhal.

Je kunt de ‘draadwortels’ Thread Roots van Kimsooja nog tot en met 21 juli ontwarren in Museum De Lakenhal in Leiden. Kijk hier voor de details. Museum De Lakenhal is gratis te bezoeken met de Museumkaart.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag – een soundtrack voor de nieuwe regering

19 mei 2024 , 08:00 , door Janos

Natuur is te duur – kernenergie!

Natuur is te duur – kernenergie!

Ja, de mannen van De Grote Boodschap hadden een vooruitziende blik toen ze het nummer Kernenergie schreven. Want jaren voor het verschijnen van het Hoofdlijnenakkoord van onze aankomende regering, hebben ze de essentie (nou ja, zonder de vreemdelingenhaat dan) er feilloos uitgehaald, en bezongen:

Zonnepanelen – die hebben we niet nodig

En windmolens – die zijn overbodig!

Ik interpreteer het lied maar als zijnde een soort van ironisch protest tegen het soort kortzichtige beleid dat we heden ten dage mogen genieten. Maar als je de ironie even wegdenkt, kan je het op dit moment gewoon op Twitter tegenkomen bij de voorstanders van de huidige regering:

Kernafval – is geen probleem!

En milieubewustzijn – dat doe je maar alleen!

Afijn, luistert u zelf maar:

Foto: Joan (cc)

Aan ’t water met Kunst op Zondag

12 mei 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

RECENSIE -

Met de bundel Aan ’t water: 100 watergedichten en 100 watergezichten is de trilogie compleet. Een drietal boeken met daarin 100 schilderijen en tekeningen in combinatie met 100 gedichten over hetzelfde thema. En bij iedere publicatie hoort ook een museale tentoonstelling. Het slotakkoord in deze serie is nu te zien in de Tuinzaal van Museum MORE in Het Gelderse Gorssel. Voor Kunst op Zondag heb ik waterpret beleefd in de IJssel-vallei.

Op ’t duin (omslag), Uitgeverij Thoth

Het begon … Op ’t Duin

In 2015 verscheen bij de tentoonstelling Duingezichten in het Haags Historisch museum in samenwerking met het Letterkundig Museum de kunst- en dichtbundel ‘Op ’t duin: 100 duingedichten en 100 duingezichten. Samensteller van deze publicatie is Nicolaas Matsier, hij studeerde klassieke talen en filosofie. Het Haags Historisch Museum vroeg aan gastcurator Boudewijn Bakker om een tentoonstelling in te richten met hetzelfde thema in de kunst. De duinen waren en zijn nog steeds een populair onderwerp voor schilders, tekenaars en fotografen. Uit het enorme aanbod aan werk, selecteerde Bakker 100 werken en verdeelde die voor de tentoonstelling in verschillende thema’s.

‘Land van mest en mist, van vuilen, kouden regen.’

zo begon het bekendste weergedicht uit onze literatuur
anderhalve eeuw geleden.

Foto: Joan (cc)

Kunst op zondag met Lego

5 mei 2024 , 08:00 , door Janos

Is animatie kunst? Ik heb er geen verstand van, maar weet vrij zeker dat het dat wel kán zijn. Immers, toen ik lang geleden een bijdrage leverde aan het controleren van de opleidingskwaliteit van hogescholen, heb ik ook wel eens een animatie-opleiding aan een kunstacademie bezocht. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alle animatie kunst is. In dit geval twijfel ik.

De beste man (Joshua Shawner) die de korte film The Barracuda Heist heeft gemaakt verveelde zich helemaal wezenloos de tering, in zijn huis, tijdens de Covid lockdown. En dus maakte hij een film. Een stop motion film, met legopoppetjes. Vrijwel in zijn uppie. Stop motion, voor de mensen die nog niet op de link hebben geklikt, wil zeggen dat hij oneindig vaak de Legopoppetjes in dit verhaal een minuscuul stukje verzet heeft, elke keer een foto nemend, totdat deze achter elkaar de kwartier lange film vormen.

Dus hoewel ik niet 100% zeker weet of dit helemaal passend is voor deze rubriek: alleen al de Herculeaanse arbeid van de maker maakt dat ‘ie wat mij betreft de spotlight verdient. De film is daarnaast heel mooi en met de nodige humor gemaakt. Hij heeft zelfs een prijs gewonnen op een lokaal filmfestival. En: een kleine 3 miljoen mensen hebben inmiddels de moeite genomen ‘em uit te checken. Ik zou zo zeggen: volg dat voorbeeld, het kan gewoon vanuit je luie stoel en je hoeft er niet eens een museum oid voor in.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag in de klei met Koos Buster

14 april 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

RECENSIE - Je hebt vast wel eens met je handen in de klei gezeten. Niet de vette, zwart glanzende Zeeuwse klei maar de bruine of grijze klei met chamotte. De klei die tijdens handvaardigheid op school wordt gebruik. Kunstenaar Koos Buster is er op de Rietveld Academie op afgestudeerd en noemt zichzelf de Minister van Keramische Zaken. De eerste museale solotentoonstelling van deze artistieke minister is tot en met 20 mei te zien in Museum MORE Kasteel Ruurlo.

Planning van de expositie Het had ook anders kunnen zijn © foto Wilma Lankhorst.

Koos z’n kleivoet

Koos Buster Stroucken (Amsterdam, 1991) heeft op de basisschool leren kleien. Hij was er toen niet goed in en vond het ook niet leuk. De grote omslag kwam toen hij op de Rietveld Academy zijn eigen voet moest kleien. Het eindresultaat was verbluffend goed. Klei kun je goed nat houden waardoor je er steeds mee verder kunt gaan. Terugkijkend op deze ervaringen concludeert Buster dat hij inmiddels behoorlijk goed kan kleien. Zo goed zelfs dat hij zichzelf Minister van Keramische Zaken noemt.

Collage met sfeerbeelden expositie © foto Wilma Lankhorst.

Dagelijkse dingen

Na zijn studie werkt Buster tijdelijk als kunsttransporteur. In de musea en galerieën ziet hij objecten waarvan hij vindt dat ze meer aandacht verdienen. Museumbezoekers zien geen trappen en/of rollen tape, maar deze hulpmiddelen zijn wel nodig bij de opbouw van een tentoonstelling. Koos Buster geeft deze en andere alledaagse objecten een podium. Hij werkt zowel in keramiek als met glas. In Ruurlo zie ik flessen met schoonmaakmiddelen, een Slush-machine, grote waterflessen -koelers met kraantjes, limonadekoelers en kauwgomballenautomaten. En uiteraard mag de brandblusser niet ontbreken voor het geval dat.

Foto: Joan (cc)

Tips van Kunst op Zondag voor de museumweek 2024

31 maart 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

NIEUWS - Van 30 maart tot en met 5 april 2024 is het weer nationale museumweek. Tijdens deze week mag je als museumkaarthouder je pas tijdelijk uitlenen aan een vriend/vriendin, collega, buren of familielid. Een uitgelezen kans om iemand gratis kennis te laten maken met het grote aanbod van tentoonstellingen en musea in ons land. Voor Kunst op Zondag deel ik graag vijf tips met je voor de museumweek 2024.

Ruthi Helbitz Cohen in de kelder van DAT Bolwerck © foto Wilma_Lankhorst

Ruthi Helbitz Cohen installatie in de kelder van DAT Bolwerck in Zutphen © foto Wilma Lankhorst.

Ruthi Helbitz Cohen in Zwolle en Zutphen

De Israëlische kunstenaar Ruthi Helbitz Cohen (1969) exposeert haar werk op dit moment op twee locaties in ons land. Museum de Fundatie in Zwolle heeft haar uitgenodigd als eerste kunstenaar voor hun nieuwe programma ‘Kunst in de Vide’.

In DAT Bolwerck aan de Zaadmarkt in Zutphen is meer werk van haar te zien in de expositie The Sky Fell on Her. In het werk van Helbitz Cohen neemt het vrouwelijk lichaam een centrale plaats in. Ook de verbinding met haar familie komt steeds weer naar voren. Dat is in Zutphen letterlijk zichtbaar in het plakband dat haar grootvader gebruikte in zijn bedrijf. In ieder werk is dit terug te vinden, soms heel duidelijk, soms heel subtiel. Op 6 april wordt er muziek gemaakt bij de werken van Helbitz Cohen. Kijk hier voor meer informatie.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag ondergaat de grote illusie

17 maart 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

De peuter staat te springen voor de spiegelwand. Hij wil de kat strelen en de papegaai vastpakken. Dan ziet hij de muis rennen, hij schrikt en zoekt zijn papa. Die attendeert hem op de projector. Maar daar wil het kind niets van weten. Hij heeft alleen oog voor de illusies op de wanden in het Teylers Museum. Voor Kunst op Zondag dompel ik me onder in ‘De grote illusie’.

Kunnen we onze ogen nog wel geloven?

Anno 2024 komen we bijna dagelijks in aanraking met kunstmatige of artificiële intelligentie (AI). Met een paar kernwoorden kunnen we onze computer een artikel laten schrijven of een beeld laten ontwerpen. Op social media komen berichten en beelden naar ons toe waarbij je soms heel goed moet kijken of wat je leest of ziet waar of niet waar is. Maar deze vragen zijn niet nieuw…!

Tijdens de tentoonstelling De Grote Illusie – 200 jaar Virtual Realities (Teylers Museum Haarlem) reis je terug naar de negentiende eeuw. In die tijd groeide optische illusies uit tot massaspektakel. In het oudste museum van ons land, kun je nu terug naar de wortels van virtual reality (VR), augmented reality (AR) en deepfake. De tentoonstellingszaal is voor deze gelegenheid omgebouwd tot een spiegelpaleis. Mijn ogen moeten even wennen aan de ruimte. Vier spiegelwanden met daarin een box met spiegelwanden. Al deze spiegels versterken de illusie, kan ik mijn ogen hier nog wel geloven?

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Peter Buggenhout

10 maart 2024 , 08:00 , door de Redactie

Kunstenaar Peter Buggenhout creëert objecten die gewoon ‘zijn wat ze zijn’ en niets hoeven te representeren. Zijn sculpturen zijn gemaakt van materialen die zonder enige waarneembare logica zijn samengebracht. Hij gebruikt wat voorhanden is.

Zo biedt de tentoonstelling Second Sight in de Projektenzaal van Kunstmuseum Den Haag een voorproefje van de foot print die ons industriële heden achterlaat.

Gorgo #27, 2012 (Foto: Dirk Pauwels)

Buggenhouts kunst is een ode aan de menselijke creativiteit. Hij gebruikt een rijke schakering van zowel kleurrijke, vrolijke als sombere, donkere dimensies die als het ware door de blender worden gehaald om zo tot een nieuwe werkelijkheid te komen.

Beeldend uitgedrukt is cultuur de enorme pletwals die onze wereld van orde voorziet door een heleboel dingen naast zich aan de kant weg te drukken. De pletwals laat naast zich, links en rechts een enorm massa puin achter: ideeën en goederen die ons niet meer dienstig zijn. Als we de bergen puin bekijken, moeten we ons afvragen in hoeverre een systeem heilbrengend is.

—Peter Buggenhout, 2001

I am the tablet #9, mixed media. (Foto: Dirk Pauwels)

In de esthetiek van puin en afval ziet Buggenhout het tegengestelde van ideologieën en utopieën die ons de valse hoop geven op eindeloos beschikbare grondstoffen en grenzeloze groei. In zijn sculpturen versmelt het afval van de grootschalige industrie met de restanten van massaproductie en consumptie – dingen die onze samenleving systematisch uit haar gezichtsveld bant.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag verkent Museum Murals

18 februari 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

Er loopt al jaren een discussie over de vraag of street art in een museum thuis hoort? Het begon jaren geleden toen musea werk van street art kunstenaars Keith Haring, Jean-Michel Basquiat en Banksy aan de muur hingen. Ondertussen zijn er verschillende onderzoeken geweest zoals de masterscriptie van Alex Pope, ‘Verkunsting van graffiti: van de metro naar het museum’ (2011). Sinds 2022 heeft ons land zelfs een heus street art museum, STRAAT (Amsterdam). Het Mauritshuis gaat een stap verder en lanceert dit jaar een landelijk museum-graffiti project: Museum Murals. Voor Kunst op Zondag wil ik daar meer van weten.

Martine Gosselink (algemeen directeur Mauritshuis) onthult het logo van het Museum Murals project © foto Wouter Vellekoop.

Wat is de aanleiding voor Museum Murals?

In 2022 vierde het Mauritshuis haar 200-ste museumverjaardag. Het jubileum werd gevierd met projecten die in het teken stonden van 200 jaar inspiratie. Eén van die projecten was Mauritshuis Murals. Vijf street art kunstenaars lieten zich inspireren door vijf schilderijen uit de collectie van het museum en maakten hiervan muurschilderingen in verschillende Haagse wijken. Dit was een van de meest succesvolle jubileumacties en smaakte naar meer. Dit jaar komt er een landelijk vervolg onder de naam Museum Murals. Het Mauritshuis werkt hierbij samen met negentien andere musea in ons land. Het doel is om Nederlandse musea te helpen nieuwe doelgroepen te bereiken en kunst toegankelijk(er) te maken.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Herinnert u zich deze nog?

11 februari 2024 , 08:00 , door P.J. Cokema

Uit Kunst op Zondag 3 februari 2019: iemand liet iets in elkaar storten en dat kreeg applaus….

Prachtig? Prachtig!

Het is natuurlijk even intrigerend als spectaculair dat hij al die moeite met één enkele trap in elkaar laat donderen. Maar het oeuvre van Aeneas Wilder omvat meer dan dat. Bij sommige van zijn constructies vraag je je af wanneer het vanzelf in elkaar stort.

Meer dus in de herhaling en hier.

Vraag aan alle curatoren in Nederland: wanneer krijgen we Aeneas Wilder en zijn werk weer eens hier te zien?

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag januari-tips

21 januari 2024 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

NIEUWS - In de eerste twee maanden van dit nieuwe jaar zijn er aan aantal museale tentoonstellingen die de laatste trends in de hedendaagse kunst laten zien. Voor Kunst op Zondag bezocht ik Ai Weiwei in de Kunsthal, Yayoi Kusama in het Stedelijk Museum Schiedam en Nan Goldin in het Stedelijk Museum in Amsterdam. Tot slot is er de Art Fair in Naarden van 25 t/m 28 januari 2024.

Ai Weiwei In Search of Humanity © collage Wilma Lankhorst.

In Search of Humanity met Ai Weiwei

De Kunsthal Rotterdam presenteert de grote tentoonstelling “In Search of Humanity” van de Chinese kunstenaar, mensenactivist en criticus Ai Weiwei (1957). Dit is de meest volledige overzichtstentoonstelling van Ai Weiwei tot nu toe. Je ontdekt een indrukwekkend overzicht van werken, gemaakt in de ruim veertig jarige carrière van de kunstenaar. Ik zag schilderijen, culturele readymades, LEGO-werken, sculpturen, installaties, fotografie en videokunst. Het team van de Kunsthal wist de hand te leggen op belangrijke werken uit verschillende fasen in het oeuvre van deze kunstenaar.

Ai Weiwei in de Kunsthal Rotterdam © collage Wilma Lankhorst.

Fietsen, krukjes en duizenden zonnebloempitten

Om de ruim 120 werken te verkennen, heb je zeker twee uur nodig. De zaalteksten zijn compact en helder en geven goede achtergrondinformatie over elke creatieve fase. Ik ontdekte bekende en minder bekende werken zoals het veel getoonde Forever Bicycles (2003): een sculptuur van stuurloze fietsen. Hiermee benadrukt Ai Weiwei dat we niet zelf bepalen waar we naartoe fietsten. Hij verwijst hiermee ook naar het dominante Chinese regime. In de volgende ruimte is de vloer bezaaid met ruim duizend kilo handgeverfde porseleinen zonnebloempitten. Met Sunflower Seeds (2010) daagt Ai Weiwei het ‘Made in China’ mantra uit waar China om bekend staat.