De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders
Arcane is een gevierde animatieserie, die zich afspeelt in de wereld van de game League of Legends, en die speciaal gemaakt is voor Netflix. De title track is van het gezelschap Imagine Dragons in samenwerking met de rapper JID. Zowel de muziek als de serie kan ik van harte aanbevelen (al heb ik eigenlijk de schurft aan streamingdiensten).
Hoewel de Stereophonics hier al wel voorbij zijn gekomen in lijstjes, zoals Beste Live Album (‘Live From Dakota’) en Beste Covers (‘Handbags & Gladrags’), kan ik de band niet terugvinden tussen de Closing Times.
Terwijl de vier heren zulke lekkere nummers hebben!
Assepoester versus Belle (van het Beest) in een rap battle… waar de hel zit ik naar te kijken?? (En jullie nu ook, trouwens – graag gedaan!) Nou ja, algoritme bedankt ofzo. Ach, dat Sarah Michelle Geller (in de rol van Assepoester) aardig kon zingen, zij het met tegenzin, wisten we al langer.
Afrobeats is moderne Nigeriaanse en Ghanese popmuziek die gebruik maakt van lokale stijlen zoals highlife of fuji, enkele kenmerkende polyritmische drumpatronen en vaak ook andere zwarte muziekstijlen zoals hiphop, R&B en dancehall.
Het genre heeft de afgelopen jaren dansvloeren, afspeellijsten, radio, muziekfestivals en arena’s over de hele wereld een boost gegeven en Rema is er een synoniem voor geworden.
© Divulgação
Divine Ikubor (geboren op 1 mei 2000), professioneel bekend als Rema , is een Nigeriaanse singer-songwriter en rapper, en begon op 19 jarige leeftijd met zijn carrière en was al snel op iedere Lagos dansvloer te horen, dé culturele stad in Nigeria.
Maayan Licht is een Nederlandse mannelijke sopraan en een van de jonge beloften van de operawereld.
Licht studeerde cum laude af aan het Conservatorium van Amsterdam, werkte mee aan grote internationale producties en won al meerdere operaprijzen.
Zelfs al zou er geen levende ziel meer zijn om progressieve rock te maken, dan nog is het einde nog lang niet in zicht. Have no fear, AI is here!
In 2019 bracht Netflix een documentaire van Martin Scorsese uit over Bob Dylan: Rolling Thunder Revue, naar aanleiding van Dylans concerttournee in 1975/76.
Part concert film, part fever dream. Featuring Joan Baez, Rubin “Hurricane” Carter, Sam Shepard, Allen Ginsberg.
Dido’s Lament is vertolkt door tal van artiesten. Doorgaans zijn dat klassiek geschoolde operazangers en -zangeressen, zoals Jessye Norman.
Jeff Buckley doet ’t ook lang niet onaardig, zo met z’n falsetto.
Tot mijn ontsteltenis is dit nummer nog nooit langsgekomen in deze serie. Een omissie die nodig rechtgezet moest worden. Bij deze.
Semisonic was geen grungeband, geen boyband, geen rebellie. Ze waren de soundtrack van het moment waarop de Amerikaanse middenklasse dacht dat de geschiedenis voorbij was. De koude oorlog was gewonnen, Bill Clinton speelde saxofoon, en iedereen dacht dat het internet de democratie zou redden. Closing Time klonk als het geluid van tevredenheid, het soort tevredenheid dat achteraf bezien altijd de voorbode is van een crash.
Afgelopen weekend speelde Sam Bettens van K’s Choice een ietwat, eh, geactualiseerde versie van hun megahit ‘Not an addict‘, in ‘Even tot Hier’. Hij vraagt zich af hoe het nou verder moet de formatie, en noemt het gesteggel ’typisch Nederlands’, een subtiel grapje van de Belg, neem ik aan.
De leadsingle van Rosalía’s nieuwe album ‘Lux’ verwijst niet alleen maar naar een exclusieve technoclub in Berlijn. Volgens de zangeres moet de betekenis gezocht worden in de letterlijke vertaling: bos op de berg.
Op het album komt een parade van vrouwelijke heiligen voorbij, wiens levens verlopen in Rosalía’s eigen ervaringen. Zo lijkt ze in deze clip een mystieke ervaring te hebben naar aanleiding van een giftige relatie.
–
R.E.M. is een van die bands die superpopulair waren in de vroege jaren negentig, en waar je nu niks meer van hoort.
Toen muziek nog gemaakt werd door mensen die instrumenten beheersten, in plaats van computers. Das war einmal…