Voorpagina

Zoekresultaten voor

'woningcorporaties'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onvoltooide formatie (2)

, door

“Denk het onmogelijke”, zo hield ik in deel 1 onder dit kopje onze ministersploeg van Rutte voor. En vooral: daag de politieke partijen uit over hun schaduw heen te springen. Want het zal toch niet waar zijn dat de politiek de ontwikkelingen belemmert. Ik beloofde toen dat ik over buurtzorg ook beelden en gedachten had, die misschien vernieuwend mogen worden genoemd en dat ik niet snap waarom de kansen niet worden gegrepen. Dat kan rechts misschien wel beter dan links.

In mijn vorige blog schreef ik hoe de huisvesting en de woningmarkt nu al jaren effectief worden gefrusteerd, door stokpaarden en angst: hypotheekrente, huurbeleid, huursubsidie, ‘rijkdom’ woningcorporaties. Oplossing: ruilen! VVD en CDA moeten de aftrek van de hypotheekrente laten vallen, de PvdA het verzet tegen de liberalisering van de huren. En wat komt er dan te voorschijn? Een systeem van woningcorporaties, waarin vrijere huurprijzen gelden, waar de huurtoeslag een wettelijke recht is waaraan door woningcorporaties inhoud wordt gegeven, een sociale huisvesting waarop woningcorporaties aanspreekbaar zijn.

Nu dan: de zorg in de buurten. Het regeerakkoord heeft een paar geinspireerde passages, die gaan over ouderen in de buurten en de nabijheid van de zorg.  Maar ook hier ontbreken de routekaarten. Dat suggereert een kans: de regering wil kennelijk iets fundamenteels wijzigen in de buurten. Wat zou dat kunnen zijn?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De onvoltooide formatie

, door

Ooit was er een architectuurdocent in Delft, die zijn colleges eindigde met een geheven vinger, roepende “Think…”, waarop zijn studenten hem dan toebrulden “the impossible…!” Mijn onderbewuste produceert troostrijke beelden, wanneer ik die nodig heb. Want het was een dramatische weekje voor de politieke belangstelling: heeft u dat ook? Vele Clavan’s trokken voorbij, maar na uren van voorspelbare bagger en blijmoedig gezanik, over verkiezingen die niet deugen, zou ik ook niets zinnigs meer kunnen zeggen. Die verkiezingen gingen niet over het bestuur van de provincies, maar waren het sluitstuk van een flodderige formatie. Van een koning die slechts linten doorknipt, zal die praktijk niet beter worden.

De basisregel in de democratie is: de helft plus 1 beslist, maar respecteert de minderheid. Deze coalitie begrijpt niet dat werken met een minimale meerderheid praktische bezwaren heeft: niet iedereen zit in een ideologische loopgraaf, de mop van democratisch overleg is dat je je laat overtuigen en een harde fractiediscipline lijkt niet meer van deze tijd.

De dichte deur van de CDA-fractie is nog vers; gaan we hetzelfde opnieuw meemaken in de Eerste Kamer? Het werd opgewekt verdedigd. ” Rutte moet zaken doen met de oppositie, dus zijn goedgeluimde charme komt hem van pas.” Ja, aan mijn hoela. De VVD zou “orde op zaken stellen”, daarvoor is een regeeraccoord gemaakt. Alleen is daarvoor geen meerderheid in de Staten Generaal, waarom de Koningin had gevraagd.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dromen over wonen (2): over oli en fant

, door

De regering Rutte gaat in gebieden waar de sociale huurwoning schaars is, forse huurverhogingen mogelijk maken, zo schreef ik hier eerder. Daarmee maak je schaarse (goedkope) woningen nog schaarser door ze duurder te maken. Dat leek me geen goed plan. Maar hoe komen redelijke  mensen daarbij? Die vraag bracht mij tot lezing van het partijprogramma van de VVD: je moet altijd proberen andere opvattingen te begrijpen. En nog een gedachte die over-genuanceerd zal lijken: de politieke verschillen tussen de partijen zijn niet zo groot, dus laten we tegenstellingen niet overdrijven. Er is al strijdvaardig geblaat genoeg.

Kortom: heeft de VVD beleid, of is er over nagedacht?

Het VVD-programma “Orde op Zaken” besteedt ongeveer een pagina aan de woningmarkt. Ik zal de spanning niet ondragelijk maken: het is beleid, maar er is niet over nagedacht. Het is een pagina vol ideologische misverstanden, tegenspraken en slordigheden. Als je tussen de regels leest, is nog wel een gedachte aan te treffen, maar geen erg serieuze.

Er wordt dubbel gesubsidieerd, zegt de VVD. De huurprijs wordt kunstmatig laag gehouden en er wordt ook nog huurtoeslag betaald.

Dat is juist: er is inderdaad een dubbel systeem van aanbod-ondersteuning (geweest) waardoor de prijs van het gebouw werd verlaagd en een systeem van vraag-ondersteuning, waarbij lage inkomens worden gecompenseerd voor te hoge huren (vroeger individuele huursubsidie, nu huurtoeslag).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dromen van wonen

, door

bouwvalDaadkracht is de boodschap van deze coalitie. Echt imponerend willen de daden nog niet worden: we roken aan de bar, rijden met 130 naar huis en timmeren een inbreker naar buiten. Maar met het strafbaar stellen van illegaal verblijf, een PVV ideetje, wil het nog niet zo lukken. Dat is ook prima, want wat moet je met 50.000 nieuwe criminelen erbij?

De regering Rutte heeft niet per definitie ongelijk, vind ik. De VVD en het CDA waren keurige partijen, hetgeen niet zo maar weg kan zijn. Beleid mag worden gemaakt op het vlak van de huren, huurtoeslag en doorstroming, zolang de sociale doelstelling van de huisvesting in stand blijft. Dat mag zelfs als er niets gedaan wordt aan de subsidie op villa’s door de hypotheekrente aftrek. Als het verstandig beleid is, mag het ook krachtdadig zijn. Liberaler kan ik het toch niet maken. Maar helaas: de vorige regering deed bijna alles fout, maar had nog gevoel voor de sociale kant van het wonen.

In 1902 werd met de woningwet een begin gemaakt met de sociale volkshuisvesting. Dat beleid werd gebouwd op de wantoestanden van de revolutiebouw uit de 19e eeuw. Voor Nederland is dit een geweldige overheidsinterventie geweest. Het leverde op: De grootste voorraad goedkope huurwoningen van de ons omringende landen; Een egalitaire samenleving en een geemancipeerde arbeidersklasse, zonder extreme achterstandsbuurten; Een behoorlijk niveau van wonen, ook door die minst verdienenden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KEERPUNT 2012

, door

Nu rechts een beetje regeert, begint links een beetje na te denken. Dat is mooi, al is het maar een beetje. Maar echt warm word ik er nog niet van. Dat heeft te maken met de stramienen waarin de partijen dit soort onderwerpen aanvatten. Buitenhof toonde dat afgelopen zondag: twee voorzitters van volkspartijen (CDA en PvdA), die een steeds minimalere steun uit het centrum genieten. Zij hadden allebei het vertrouwen dat het weer goed zou komen. Is dat zo?

“ De Partij van de Arbeid moet zo veel mogelijk samenwerken met Groen Links, D66 en de SP” zo houdt het PvdA-bestuur partijleden in een ledenbrief voor. Daarover moeten dan geen grote betogen worden gehouden, maar vooral korte statements. Daarvan zijn er inmiddels al ruim 300 afgeleverd. Na een stuk of 100 te hebben bekeken, ben ik opgehouden: geen reactie waar ik een seconde van opkeek. Crowd sourcing is ook een vak. Dat ligt niet aan degenen die reageren, want wat moet je op zo’n bewering nu toch antwoorden? Ik kom ook niet verder dan:’prima, maar ook leuk als we nog een beetje laten zien wie wij zijn en waarvoor wij staan’.

Waar is een partij ook al weer voor? Iedereen heeft meningen en dat mag en moet in een democratie. Binnen politieke partijen worden die meningen ingedikt, samengevoegd, geklutst en getoetst aan de realiteit, net zo lang tot er praktische politiek mee te bedrijven valt. Dat noemt de politicoloog ‘consensusvorming’. Ik zou zeggen: kom dus niet met zo’n platte formule, waar geen weldenkend mens (ook ter rechterzijde) neen tegen zou zeggen. En kom ook niet met de aansporing om daar in soundbites op te reageren, maar vraag juist om doorwrochte betogen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Huizen, pensioenen en bankiers

, door

Ella VogelaarEnkele dagen geleden werd de Vogelaar-heffing door de rechter onwettig verklaard. Miljoenen voor probleemwijken moeten worden herverdeeld en terugbetaald. Dat is niet veel minder dan een ramp. In de publiciteit leeft men zich uit: “Ella Vogelaar deugt niet en dit is het bewijs, de woningcorporaties zijn te rijk en niet solidair of collegiaal, de volkshuisvesting is al jaren overbodig”.

Dat is bijna totaal onzin; dus moet ik verklaren waarom ik dat vind. Tegelijk leg ik een paar kleine andere verbindingen met de crisis en de financiële wereld, want dat doet er toe. Woningen zijn nu eenmaal objecten waar veel geld in wordt geïnvesteerd op langere termijn, dus de gevoeligheid voor rente en het welbevinden van financiële markten is groot.

In de jaren negentig ging het goed met de economie: groei, bubbels, rendementen. De pensioenfondsen waren veel te rijk, volgens de politiek en de vermogens moesten worden afgeroomd. Door de VUT stopten velen te vroeg met werken en kregen daarvoor een vorstelijke uitkering.Volgens de ABP-top droegen de overheden ongeveer 15 miljard premie te weinig af, ongeveer het bedrag dat de gepensioneerden nu tekort komen en zelf moeten gaan betalen. Het beleggingsrisico wordt vaak onderschat wanneer het mooi weer is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ikea ontwikkelt woonwijk Almere

, door

[speld]

Logo Ikea (Foto: Flickr/Steve Webel)

Adri Duivesteijn, wethouder Ruimtelijke Ordening in Almere, heeft zijn pleidooi voor particuliere woningbouw kracht bijgezet met een nieuwe en spraakmakende deal. Ikea’s nieuwste wijk wordt door de bewoners zelf aangelegd. Aanstaande woensdag tekent Duivesteijn een contract met het IKEA-concern voor de levering van vijfduizend individuele huizen en inboedels voor Billytown. De voorintekening voor nieuwe bewoners loopt storm.

Een complete IKEA-woonwijk wordt opgetrokken rondom de nieuwe vestiging van het bedrijf in Almere-Oost, alles in het zo kenmerkende Scandinavische design. IKEA zorgt voor de infrastructuur, met Ansluta-riolering (€ 25 p/m) en Lampi straatlantaarns (€34,95 p/stuk). Het bedrijf neemt ook de horecavoorzieningen op zich, en belooft knakworsten voor een euro en onbeperkt frisdrank. De wijk kent verder een Expedit parkeergarage, een zeer grote ballenbak en verschillende sportvoorzieningen, zoals Tennisrekket tennisbanen en een Plæns wedstrijdzwembad.

Duivesteijn: “Nederlanders hebben van oudsher een echte pioniersgeest. Iedereen heeft wel eens een IKEA-bed of -kast in elkaar gezet, een huis moet dan ook geen probleem zijn. We hebben de toezegging dat er extra streng wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van voldoende schroefjes in de pakketten, om frustraties te voorkomen.” De straatnamen zijn in samenwerking met IKEA gekozen. Zo is er het centrale Billyplein en het Kramforsplatsoen. Een woning aan de luxere Ektorpsingel is al verkrijgbaar voor € 200.000,- exclusief bezorg- en montagekosten. De goedkopere Malm-driekamer-appartementen aan de Faktumstraat zijn er (wederom exclusief bezorg- en montagekosten) al vanaf 150.000 euro.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wie betaalt de crisis?

, door

Het gekift over de CV’s van kamerleden mag onderhoudend zijn, maar wordt er wel eens iets gezegd of gedacht, waar je een paar seconden van op kijkt? “Je gaat er over of je gaat er niet over”, vinden onze nieuwe Haagse Heren. Maar, pardon? De tijd van “liever dood dan rood” of “wie niet voor ons is, is tegen ons” is toch voorbij? Het is de diepzinnigheid van de sportschool.

Laten we maar eens proberen deze diepe gedachte toe te passen op de crisis in de bouw en de ruimtelijke ordening. De gemeentelijke begrotingen kraken onder de last daarvan. Ik zal voor de buitenstaanders in dit wereldje, een overzich proberen te geven van de situatie waarin de diepzinnige gedachte “je gaat er over, of niet…” moet worden toegepast.

– De Vinex was de afkorting voor de Vierde Nota ruimtelijke ordening Extra. Het idee: de woningbehoefte geconcentreerd weg zetten, gebruik maken van bestaande infrastructuur.
– Midden jaren negentig werden contracten gesloten tussen regering en gemeenten over de uitvoering en de ontwikkeling van nieuwe wijken. Leidend was het kwaliteitsonderzoek, dat keurig alle strijdige wensen optelde, met grijsheid als overwegend resultaat.
– Het Rijk vroeg om tempo in de woningbouw want de behoefte was groot. Met de kleine Vinex-lokaties ging dat wel, maar de grotere duurden langer door onderhandelingen met projectontwikkelaars en complexiteit van het bouwrijp maken.

Met de woningmarkt liep het al niet zo geweldig, maar toen kwam de crisis (2008) en de vraag naar nieuwbouw op vinexlokaties zakte weg tot een bedenkelijk niveau. De modieuze praters zagen het licht: “wij moeten vraaggericht bouwen”. Maar die mantra roept iedereen, alleen doen we het niet, want er is zo lekker te verdienen, als we zelf uitmaken wat we produceren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Energiezuinige gebouwen en departementale organisatie

, door

illustratie: Woningvoorraad Nederland (bron:VROM), klik voor volledig beeld.

Dezer dagen presenteert de regering Rutte zich aan de Kamer en zijn algemene beschouwingen. De nieuwe regering hergroepeert een aantal taken van departementen en spaart daarmee een paar bewindslieden uit. Dat is mooi en krachtdadig, maar is het ook doordacht? Dat is de vraag: is b.v. de combinatie van veiligheid en justitie niet vooral gericht op het verstoren van een balans tussen burgerrechten en opsporingsbevoegdheden, ten gunste van de veiligheid? Het zou kunnen dat onder de bezielende leiding van Opstelten onze liberale vrijheden achter de horizon verdwijnen. Waakzaamheid is geboden.

Wonderlijk is ook de combinatie van WWI (Wonen, Wijken en Integratie) en Binnenlandse Zaken. De volkshuisvesting was ooit een taak voor een “hamer en nijptang- ministerie”, met technische problemen en planning en productie van woningen als taak. Dat veranderde geleidelijk, toen de decentralisatie de zorg voor de productie van woningen bij de gemeenten neerlegde en de technische zorg voor kwaliteit als een achterhaalde zaak werd gezien waar de samenleving zelf maar op moest letten.

Zo groeide een vreemde situatie waarin VROM geld bij de woningcorporaties weghaalde, teneinde die middelen voor sociale doelen in de wijken in te zetten. (de Vogelaar heffing) Daar houden we nu maar mee op. Misschien nog vreemder was de toepassing van de vennootschapsbelasting, die de schatkist 500 miljoen moest opleveren, geld waarvoor woningcorporaties prima bestemmingen hebben en hadden. Een woningcorporatie uit Ommen voelt zich hierover zo getreiterd dat zij wil uittreden uit het bestel: als het Europese Hof daarin mee gaat, kan dat het einde inluiden van ruim 100 jaar sociale woningbouw in ons land. Het is een onzinnig risico, maar de vorige regering heeft het willens en wetens genomen. Die 500 miljoen moest naar de schatkist, ondanks alle nuttige dingen die met het vermogen van de corporaties zouden kunnen. Een voorbeeld is het energiezuiniger maken van de woningvoorraad.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bezuinigen en Innoveren

, door

Hieronder volgt een gastbijdrage van Barack waarin wordt uitgelegd waarom het InnovatiePlatform niks is geworden. Het IP is opgeheven, maar het heeft een jonkie, het ZorgInnovatiePlatform, met dezelfde problemen. De gastblogger legt de mechanimsen bloot, die verklaren waarom er zo weinig verandert en waarom er ook weinig zal worden bezuinigd.

Het bestaande is de vijand van het nieuwe.

In deze simpele woorden ligt het spanningsveld besloten, waarin de vernieuwer zijn weg moet zoeken. Het is vergelijkbaar met vrede stichten, want vrede stichten doe je niet met vrienden, maar juist met je vijanden. Hoe kun je innovatie organiseren?

De voorafgaande vraag is of dat kan. Creatief denken en dat denken omzetten in nieuwe handelingen, verhoudingen en producten is uniek en doorgaans toevallig. Maar als innovatie te organiseren valt, moet het hele traject van idee tot brede invoering worden onderzocht: welke vijanden liggen waar op de loer, wat is hun kracht en kunnen zij worden geneutraliseerd of tot overlopen worden bewogen? Misscien is de oude krijgskundige Sun Tzu de goede adviseur.

Dit kwam bij mij op bij het lezen van “Inspiratie voor Innovatie, de visie van het Zorginnovatie-platform”. Het onderwerp is prima: onze wereld vergrijst, we leven langer en de zorgvraag zal exploderen, met disproportionele kosten en spanningen op de arbeidsmarkt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Populisme, politiek en de toekomst

, door

Het elite verhaal van minister Guusje ter Horst raakte me twee maanden geleden wel, maar ik kon er nog niets mee.
Echter, deze week kwam ze er bij de opening van het academische jaar op terug (via). En toen klikte het wel. Niet dat ik het met haar eens ben, integendeel. Maar dat ik nu beter kan aangeven waar haar verhaal mank gaat.

Laat ik beginnen met een citaat uit haar laatste betoog:
“Maar zeker zo belangrijk is de verbinding die ontstaat door de open uitwisseling van opvattingen en ideeën. Er was een tijd dat de intellectuele voorhoede brede lagen van de samenleving wist te inspireren tot het uitwerken van democratische ideeën en maatschappelijke idealen. Die ideeën en idealen werden doorgaans niet opgedaan in de beslotenheid van de academische wereld, maar zijn ontstaan doordat de intellectuele voorhoede zich mengde in het maatschappelijke debat.”

Ze geeft aan dat in het maatschappelijk debat nu een gat valt omdat de “intellectuele voorhoede” het laat afweten en dat in dat gat nu de populisten springen.
Maar ze vertelt niet waarom dat gat (wat eigenlijk geen gat is) valt.

Zoals ik het zie zijn er na de abortusdiscussie eigenlijk geen grote maatschappelijke debatten geweest waar de politiek ook werkelijk wat mee deed.
Zo uit mijn hoofd een paar thema’s waar “de voorhoede” wel degelijk van zich heeft doen laten spreken, maar genegeerd werd: ban de bom, privatisering in het algemeen, privatisering van de woningcorporaties in het bijzonder, de betuwelijn, immigratie, klimaat, onderwijsvernieling en de tweede golfoorlog in Irak.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over de eindeloze stroom “intellectuelen” dat heeft geprobeerd staatkundige en democratische vernieuwing op gang te brengen.
Alles liep tegen een stenen muur aan.

Vorige Volgende