“Economische groei is niet mogelijk”
Net nu de wereldeconomie voorzichtig overeind krabbelt en weer positieve groeicijfers vertoont komt een activistisch onderzoeksinstituut met een ongemakelijke boodschap: Growth isn’t Possible. Althans als men ook nog doeltreffend klimaatbeleid wil voeren én rekening houdt met de fysieke grenzen van onze planeet zoals de eindigheid van fossiele brandstoffen, verzuring van de oceanen, beperking in stikstof en fosfaat cycli, voedsel- en drinkwatervoorziening. De New Economics Foundation rekent het in haar zojuist gepubliceerde rapport even voor en trapt hiermee het ‘Heilige Huisje van de Economie’ in: dat zolang de economie maar groeit alle problemen vanzelf opgelost worden (BBC | Treehugger). Maar wellicht nog beeldender is het korte filmpje van The Impossible Hamster die bij de publicatie van dit rapport het licht zag: een honderd maanden campagne tot het cruciale ‘climate tipping point’.
U gelooft het niet? Uw opbouwende commentaar waarin u uw alternatieve economische visie ontvouwt is welkom in de comments.
Op dit moment is er een grote hype gaande voor wat betreft CO2. Een eens zo onschuldig molecuul wordt nu gezien al de basis van al het kwaad. Of eigenlijk de uitstoot van CO2 door menselijke activiteiten. De recente opwarming van de aarde zou direct gerelateerd zijn aan die uitstoot. Sinds halverwege de vorige eeuw is er een opwarming van de aarde geconstateerd. In de film van Al gore en ook ander materiaal worden de aardtemperatuur en de CO2-concentratie met elkaar vergeleken en men komt tot de conclusie dat CO2-uitstoot de motor is achter de opwarming. Met dit materiaal wordt een PR-oorlog gevoerd om er voor te zorgen dat iedereen milieubewuster omgaat met zijn energieverbruik. CO2-compenstatie voor je verbruik is het motto. Het gaat nu zelfs zover dat men kijkt naar het 
Aan bossen worden meestal zeer nobele eigenschappen toebedeeld. Zo zouden het “de Longen van de Aarde” zijn en kunnen ze reusachtige hoeveelheden CO2 vastleggen. Dit is echter slechts gedeeltelijk waar. Ook wordt over het algemeen aangenomen dat bossen een sink zijn voor diverse stikstof- en fosfaatverbindingen. Maar een onderzoek naar het nitraatgehalte in bepaalde Amerikaanse bosbeken laat zien dat dit niet altijd opgaat.