Zoekresultaten voor

'metal'

Closing Time | Epica

Meer symfonische metal van eigen bodem, want jullie lijken het waarachtig wel te waarderen! Epica is opgericht in 2002 door de gitarist / zanger Mark Jansen, toen die vertrok bij After Forerver. Over die laatste band later ongetwijfeld meer hier in de CT, aangezien we nu toch aandacht hebben dit genre. Hij richtte een nieuwe band op: Epica. En die maakte (ook) heel mooie muziek, zoals Cry For the Moon, van hun eerste album.

Closing Time | Delain

Nederland is goed, ja, echt ontzettend, verschrikkelijk goed, in symfonische metal met vrouwenzang. Daar mag best wel wat meer aandacht voor zijn. Laten we beginnen met Delain, opgericht in 2002. Ze hebben recent nog een nieuwe CD uitgebracht, ‘Apocalypse and Chill’, en hier is een heel aardig interview met de band te lezen.

Closing Time | Pestilence

Pestilence was begin jaren negentig de death metal band van Nederland – een land dat sowieso een heel prima scene had in die tijd. Hun hele derde album, Testimony of the Ancients, is van begin tot eind geweldig. Maar dit nummer, Twisted Truth, echt… die solo’s, de melodie, de intensiteit. Woorden schieten tekort. Eén van de beste death metal nummers ooit.

 

Closing Time | Hammerfall

Bij het schrijven van het stukje bij dit pareltje, kwam ik er achter dat er zoiets bestaat als een New Wave of Traditional Heavy Metal.* Dat had ik helemaal gemist, maar het is fascinerend. Zowel de muziek als het artwork zijn inderdaad zeer traditioneel (zie link).

Nu was ik in de veronderstelling dat zo’n new wave al in de jaren nul begonnen was, met bijvoorbeeld een Sabaton, of nog eerder in de jaren negentig. Vaandeldrager toen was natuurlijk het Zweedse Hammerfall. Ook als je de albumhoes van toen bekijkt, had het prima bij de huidige NWOTHM gepast. Maar hoe dan ook, nieuwe traditionele metal, tegenwoordig for real, want het staat op het internet dus is het true, eh, waar, bedoel ik.

Closing Time | Eternal Champion

“Het beste album van 2016? Dan moet je dit eens horen!” Kreeg ik te horen op een van mijn socials, naar aanleiding van dit stukje van enige dagen terug. Nu was, net als jullie waarschijnlijk, wat sceptisch bij het zien van de, eh, ‘old school’ albumhoes van het eerste album van Eternal Champion. Maar omdat je niet af moet gaan op uiterlijk vertoon, heb ik het een kans gegeven.

Closing Time | Winter Thrice

Af en toe, als ik even tijd heb, check ik oude jaarlijstjes. “Best metal album 2016“, bijvoorbeeld. Om te kijken wat er dan boven komt drijven uit de diepzee van het internet. De kans bestaat altijd dat je een pareltje hebt gemist, toch? Vaak valt dat een beetje tegen, blijk ik toch wel veel te kennen, en een en ander ook niet zo boeiend te vinden.  Dat kan, en is niet erg. Maar toch zijn déze lijstjes (verdomme) een grote schande. In vrijwel alles wat ik tegenkom uit 2016 ontbreekt namelijk ‘Winter Thrice’ van Borknagar. En dat is een absoluut geniaal album, en elk metaljaarlijstje over 2016 waarin dat miskent wordt, zou uitgeprint moeten worden, en daar zou iemands billen mee moeten worden afgeveegd. Behalve dat die lijstjes zelfs die tijd en moeite niet waard zijn.

Foto: Liren Chen (cc)

Kunst op Zondag | Curieuze banken

Het laatste deel van de bankentrilogie. Kom er bij zitten en aanschouw de bankjes die we bij de bankstelletjes en buitengewone banken niet kwijt konden.

All the lonely people…

Tommy SteeleEleanor Rigby, 1982.
cc Flickr theodoritsis photostream Eleanor Rigby statue, Liverpool

De krant waar mevrouw Rigby naar zit te kijken is in oktober 2019 gestolen, evenals de naamplaat achter haar hoofd, waarop stond: “Eleanor Rigby , dedicated to ‘All the lonely people…’. De gemeente Liverpool gaat ze vervangen.

Deze mevrouw Rigby is niet de echte Eleanor, maar de eenzame ziel, bezongen door de Beatles. Het beeld is gemaakt door popmuzikant-filmmaker-beeldhouwer Tommy Steele. Ze is beslist niet eenzaam, want vele Beatles-fans en toeristen gaan naast haar zitten om een gedenkwaardige foto te schieten.

De echte mevrouw Rigby krijgt ook zulk bezoek. Ze is in oktober 1939 op 44-jarige leeftijd overleden en ligt sindsdien te rusten op de begraafplaats naast de kerk alwaar John Lennon en Paul McCartney elkaar voor het eerst ontmoet zouden hebben.

Seward Johnson – Search, 1975.
cc Flickr Dustin Quasar photostream flower lady

Ook deze mevrouw lijkt er wat eenzaam bij te zitten, maar elke dag wordt ze voorzien van bloemen en regelmatig nemen mensen naast haar plaats om zichzelf te vereeuwigen.
Mevrouw mag wel wat gepaste aandacht. Ze zoekt in haar tas naar haar bril …

Foto: cp_thornton (cc)

Kunst op Zondag | Bankstelletjes

Vandaag focussen we op bankstelletjes. Op het eerste gezicht lijken ze op elkaar, want altijd hetero en meestal in een vals romantische rolverdeling. Wat dat betreft loopt kunst in de openbare ruimte achter op de werkelijkheid.

Realistische bankstelletjes

Lea VivotThe Secret Bench of Knowledge, 1989.
cc Flickr M Cheung photostream Secret Bench of Knowledge Library and Archives Canada

Zoals met de meeste sculpturen die u hieronder gaat zien, is ook deze sculptuur op meerdere plaatsen te zien. ‘The Secret Bench of Knowledge’ is een ode aan het lezen. Op de bank zelf staan veel inscripties van citaten die het belang van en het plezier in lezen onderschrijven.

Maar welk nieuws het volgende bankstelletje heeft gelezen is onbekend.

John Seward Johnson Jr. -News, 1986.
cc Flickr joel kabahit photostream News (49 -365)

Wellicht heeft het vorige bankstel nieuws ontvangen dat tot een reis noopte.

George LundeenDeparture, 1984.
cc Flickr Sherwood411 photostream Couple Statue

Behalve wat toeristische informatie en de geschiedenis van dit oude bankstelletje, is er helaas weinig online bekend.

Adam Dawczak-Dębicki – The Bench of a Kashubian Couple, 2006.
cc Flickr magro kr photostream Ławka Kaszubów Pl. Kaszubski, Gdynia

Het gaat hier om Jakub en Elżbieta Scheibe, inwoners van Gdynia (Polen), die uitkijken op hun woning, tegenwoordig hotel Jakubowy. Uit de jaszak van Jakub steekt een brief, waarop te lezen is:

Closing Time | The Agonist

Dat bandje waar ik laatst over schreef, dat in het voorprogramma stond van Jinjer, dat was niet het enige voorprogramma. The Agonist was ook te bewonderen in Eindhoven, en ik maak graag gebruik van dat excuus om een mooi clipje van The Agonist te laten zien. Ik had nog nooit van ze gehoord, maar was aangenaam verrast. Hun stijl is lekker eclectisch, met invloeden van brute death tot powermetal. Fijn!

Closing Time | Helloween

Ah, die goede oude tijd, toen je een bandje leerde kennen doordat iemand je een bandje (dus: een cassettetape, voor de jongeren onder ons, dit) gaf. Zo maakte ik ooit kennis met Helloween, in hun absolute topperiode, ten tijde van de twee Keeper of the Seven Keys albums.

Het is een blauwdruk voor wat later (voornamelijk Duitse) powermetal gaat worden: epische, lange en bij vlagen briljante nummers, zoals het pareltje dat u hier kunt luisteren. Afgewisseld met (soms wel erg blije) meezingers. Een prima combinatie.

Vorige Volgende