COLUMN - Het is Rutte gelukt! Hij kan een nieuw record op zijn naam schrijven. Daar heeft hij wel de nodige moeite voor moeten doen.
Toen hij met zijn eerste kabinet aan de bak kwam (2010) werd hij net niet de jongste premier ooit. Als hij destijds de kabinetsformatie wat vlotter had afgehandeld, zou hij wel Ruud Lubbers verdrongen hebben van die ereplaats.
Geen nood, mocht Rutte in zijn welhaast maniakale ambitie slagen premier te worden van een vierde kabinet, kan hij altijd nog de langstzittende MP worden. Dat record staat tot nu toe ook op naam van Ruud Lubbers.
En nu mag hij een soort van regeerakkoord gaan schrijven. Vermoedelijk geheel tegen zijn zin samen met mevrouw Kaag, maar hij heeft nu weer wel meer invloed de boel nog langer op te houden. Want het is nog maar zeer de vraag of de uiteindelijk formatiehandelingen half augustus kunnen beginnen, zoals informateur Hamer gisteren stelde.
Maar laten we haar optimisme delen en nog positiever denken dat er dan in twee weken tijd een volgend kabinet geïnstalleerd kan worden, dan zitten we op 31 augustus met Rutte IV opgescheept. Eind 2022 knalt hij dan Lubbers voorbij en wordt de langstzittende premier.
Reken maar dat het hem daar om te doen is. Want Ruttpsje-nooit-genoeg is met zijn huidige records natuurlijk niet tevreden. Zijn halsstarrige tegenwerking bij de kabinetsformatie heeft er namelijk wel toe geleid dat hij nu met drie kabinetten in de top tien van langstzittende demissionaire MP’s zit. Én Rutte is ook hard op weg zijn eigen record van langste formaties te breken.
In het linker rijtje de top-10 langstzittende demissionaire kabinetten. In het rechter rijtje de langstdurende formaties. Alles uitgaande van 31 augustus als mogelijke datum voor de start van een volgend kabinet. En aannemende dat Rutte daar de minister-president van zal zijn.
Reacties (11)
Half augustus beginnen? Wat bezielt ze? Dit is landsbelang, daar dient vaart achter gezet te worden. “Tot rust komen…” Hoela!
Bij de vorige formatie heb ik al eens gesuggereerd dat die dan maar pootje badend in de Hofvijver moest plaatsvinden. Wie op het droge gaat, is af. Zodra er teveel af zijn: nieuwe verkiezingen.
Door dat geintje met die Farao der Nederlanden heeft Lubach ons op de mogelijkheid van een Burgerinitiatief gewezen. Hoe levensvatbaar zou zoiets zijn om een maximale formatieduur van pak ‘m beet drie, vier weken vast te laten leggen, waarbij na het overschrijden van die termijn het Kabinet sowieso echt aftreedt en wordt vervangen door elke maand roulerende Kamerleden, in volgorde van fractiegrootte.
Dat wordt natuurlijk een zooitje, en dat is precies de bedoeling. Want een Kabinet dat valt en vervolgens demissionair kan blijven zitten is eigenlijk ook van de zotte.
Een ander Burgerinitiatief, waarbij in elk geval het verzamelen van de handtekeningen beslist sneller zal gaan, is de stemgerechtigden (dus niet de bedrijven) over de duur van de formatie vrijstellen van àlle belastingen. Hierdoor valt er (in elk geval in beginsel) door de te formeren regering aanzienlijk minder af te romen en dat kan motiveren haast te maken.
Ik stel dan voor dat niemand z’n pootjes uit het water mag halen tot de formatie klaar is. Niks nieuwe verkiezingen. De kiezer heeft gesproken, daar moeten ze het mee doen.
” Want een Kabinet dat valt en vervolgens demissionair kan blijven zitten is eigenlijk ook van de zotte”
absoluut. dik 12 miljard aan uitgaven die niet tot slecht verantwoord kunnen worden. Liegen. Incompetentie op zowat elk dossier.
Demissionair en totaal geen verantwoording hoeven afleggen.
Waarom zou Rutte een regeerakkoord schrijven? waarom zou hij formeren? Nu wordt hij niet beperkt door enig regeer akkoord. Hij kan blijven zitten zonder consequenties.
Hij gaat dit rekken tot er een volgende crisis aan dient. Maakt niet uit wat, hoe erger hoe beter. Want dan kan hij zich op die crisis beroepen en in het kader van het landsbelang andere partijen vragen hun principes opzij te zetten en hem te steunen om zijn klus af te maken.
N.a.w. ergens eind september / begin oktober als onze economie volledig instort vanwege combinatie van factoren (allemaal te herleiden naar de verschillende dossiers waar hij eerder al incompetent bleek).
” Want een Kabinet dat valt en vervolgens demissionair kan blijven zitten is eigenlijk ook van de zotte”
Zo zot vind ik het niet dat het huidige kabinet demissionair blijft zitten. Bedenk wel dat de partijen in de huidige demissionaire regering een meerderheid in de kamer hebben gekregen bij de laatste verkiezingen.
we kiezen geen kabinet, we kiezen volksvertegenwoordigers. Het huidige kabinet is demissionair vanwege de toeslagen affaire. Rutte trad af met de hele club omdat ze incompetent bleken.
Rutte liegt, is vergeetachtig en maakt van elk dossier een puinhoop. Dat heeft niets met politieke richting te maken, dat heeft alles met incompetentie te maken.
En momenteel zijn we dus in de situatie beland, dat hij kan blijven zitten en door regeren zonder mandaat, in demissionaire status. Zonder verantwoording af te hoeven leggen.
En jij vindt dat prima? we leven in een bananen republiek.
Fokko geeft aan dat het huidige demissionaire kabinet kan rekenen op de steun van een meerderheid van de onlangs verkozen volksvertegenwoordigers. Jij vindt dat het kabinet moet aftreden, maar er is geen democratische noodzaak toe.
Formatieonderhandelingen voor de verkiezingen. Partijen sluiten zich aan bij een blok waarmee ze een regeerakkoord sluiten, zodat Je voor de verkiezing weet waar je voor kiest. Het grootste blok krijgt een parlementaire meerderheid en binnen het blok worden de zetels naar rato van uitgebrachte stemmen verdeeld. Na de verkiezingen kan het akkoord nog wat worden bijgesleuteld op basis van de zetelverhouding. Na twee weken heb je dan een nieuwe regering.
Hoe is een blok met een regeerakkoord anders dan een partij met een partijprogramma? Mag het grootste blok ook regeren met minder dan 76 zetels? Waarom zou je vooraf compromissen sluiten met een partij die achteraf misschien helemaal niet zo populair blijkt? Formeren is al lastig genoeg als je weet hoeveel zetels iedere partij heeft en onmogelijk als de verhoudingen in de Tweede Kamer onbekend zijn.
Het verschil is dat je vooraf je regeerakkoord maakt en dus ook je compromissen duidelijk worden voor de kiezer. Nu weet de kiezer niet vooraf wat er met zijn stem gaat gebeuren. Het grootste blok krijgt sowieso 76 zetels als het minder zetels haalde in de verkiezingen, en anders zo veel als het werkelijk haalde.
Het verschil met 1 partijprogramma: de partijen in het blok hoeven niet te fuseren, maar ze gaan voor de komende periode samenwerken. De invloed van de partijen in de regering (aantal ministers b.v.) is afhankelijk van de stemverhouding binnen hun blok.
Dan kom je uit op een variant van het tweepartijensysteem, lijkt me. Ook niet ideaal.
Of je houdt na verkiezingen enkele blokken over die geen van allen een meerderheid hebben. En dan moet er toch weer worden onderhandeld over een compromis.
Een tweepartijenstelsel is het niet, er blijven meer partijen die vooraf hun partners kiezen zodat de kiezer duidelijkheid krijgt.
Misschien zou het kunnen bewegen naar een stelsel van twee blokken, beide bestaande uit meerdere partijen. Zelf zou ik drie blokken verwachten; rechts, midden, links.
Na de verkiezingen onderhandelen tussen blokken hoeft niet, het grootste blok krijgt de meerderheid in de Tweede Kamer.