De formaties van de provincies verlopen iets anderss dan ik had voorspeld. Wat mij het meest verbaasd heeft is de deelname van de SP in de onderhandelingen in Zuid-Holland (VVD/CDA/D66/SP) en Noord-Brabant (VVD/CDA/SP). Ik had brede colleges voorspeld met CDA, VVD, D66 en PvdA in plaats van dat de SP mee zou gaan regeren. Maar eigenlijk mag het mij niet verbazen: als sinds 2010 regeert de SP in Leiden met het CDA, VVD en D66. Ook in Alkmaar is er nu een college van SP met CDA, VVD en zelfs Trots en de Onafhankelijke Partij Alkmaar.
In het nieuwe politieke landschap waar de PVV met haar extreme standpunten een groot deel van het electoraat buitenspel zet, zijn er veel mogelijkheden. Een daarvan wordt Roti genoemd, een college van CDA/VVD/D66/GL, zoals nu in Utrecht wordt geprobeerd. Een college van hervormers. Een andere variant is dus Rode Roti, roti met tomaat. De centrale vraag is waarom? Waarom zou de SP over rechts gaan formeren? De SP presenteert zich misschien wel als het laatste linkse alternatief van Nederland: linkser als GL met haar hervormingsagenda en linkser als de PvdA, wiens liberale flirts misschien wel het raison d’etre van de SP zijn.
(Bijna) iedere partij wil regeren. En misschien als je zolang in de oppositie hebt gezeten als de SP wordt je wel wat compromis bereider. Maar je zit in de politiek om iets te bereiken. Wat heeft de SP dan te zoeken bij rechts? Op gemeentelijke en provinciaal niveau spelen ruimtelijke ordening en verkeer een prominentere rol dan in de landelijke politiek. En hierin wil de SP nog wel eens uit populisme of pragmatisme niet per se kiezen voor een koers die door door GroenLinks of zelfs de PvdA als groen zou worden bestempeld. Kijk maar naar het rekeningrijden: de SP verzet zich samen met de VVD en de PVV hiertegen, terwijl dit de manier is om files te voorkomen en luchtvervuiling tegen te gaan. Of neem de Leidse RijnGouwe Lijn. De SP kies daarvoor gemakkelijk tegen zijn.
Maar ik denk dat er meer aan de hand is: meer dan colleges van hervormers of van autorijders zijn dit colleges zounder de PvdA. Waar de PvdA als partij van bestuurders steeds minder populair is geworden onder het electoraat, een slecht merk is geworden -veel mensen stemmen PvdA niet omdat ze dat willen met hun hart, maar omdat ze met hun hoofd denken een rechts bestuur moeten voorkomen-, is de partij ook minder populair geworden onder haar bestuursgenoten. Een college zonder de PvdA lijkt een aantrekkelijke mogelijkheid. Het lijkt erop dat het principe van Nolens (alleen bij uiterste noodzaak met sociaal-democraten) zo ver gaat dat het CDA liever met de SP in een bestuur gaat dan de SP. De SP gaat hier graag op in: zij is namelijk misschien wel het vleesgeworden verzet tegen de huidige partijcultuur van de PvdA.
In mijn ogen is dit een teken aan de wand van het centrale probleem van de sociaal-democratie. Zij wordt zo gehaat door haar eigen traditionele achterban en door de bestaande partijen, dat ze aan haar core business, centrum-links besturen niet toekomt. Partij gaan nu om de PvdA heen formeren. Ik heb er een hard hoofd in, maar als de colleges in Zuid-Holland, Utrecht en Noord-Brabant lukken dan is dit een nagel aan de doodskist van de PvdA. Links kiezers hebben dan steeds minder bij de PvdA te zoeken, maar ook links bestuurlijk talent heeft er niets meer te zoeken. Nogmaals ik heb er een hard hoofd in: Roti wordt niet met tomaat gegeten.
[cmon]
Reacties (11)
Het is natuurlijk wel een mooi verkoopsucces van rechts, dat ze de PvdA zo goed als de bestuurderspartij af hebben weten te schilderen, dat een groot deel van de Nederlanders dat nog gelooft ook. Maar gelukkig blijkt bij verkiezingen, dat de meeste Nederlanders hersenen hebben en zelf na kunnen denken, en dat de enige echte bestuurderspartij van Nederland, het CDA, het bij verkiezingen steeds zwaarder te verduren krijgt, ondanks het feit, dat in de ‘linkse’ media de PvdA steeds als de bestuurderspartij af wordt geschilderd.
Dat de SP in een aantal coalities mee kan praten en waarschijnlijk mee kan gaan doen, is verder niet meer dan een gevolg van de gestage groei van de SP (eerder te wijten aan het naar rechts opschuiven van de PvdA dan aan haar status als bestuurderspartij), waardoor het steeds moeilijker wordt om de SP heen te gaan, terwijl de SP bestuurservaring op kan doen (lange tijd een reden om de SP buiten te sluiten).
Vette oeps daar in die link. Zie ik me op de foto van de Roti toch echt een tomaat erbij liggen. Blijkt uit de tekst ook nog eens: Roti wordt in Suriname niet met tomaat gegeten. Elders dus wel!
@topic: Je voorspellingen zitten er in meer provincies wel naast: Ook in Limburg geen ”brede” coalitie.
Met handtekeningen op de collegeovereenkomst ga ik napraten. Nu is het speculeren van de hoogste orde.
In Den Haag heeft Wilders van de PVV maar één politiek doel: De PvdA en Groen Links uit de regering houden. Daarvoor is hij bereid een minderheidskabinet van CDA en VVD te ‘gedogen’. En is hij ook bereid allerlei beloften aan de kiezers te breken. Dat gedogen biedt CDA en VVD de kans allerlei sociale voorzieningen af te breken. Tot vreugde en tevredenheid van de ondernemers.
De Alkmaarse politieke partijen hebben goed naar Den Haag gekeken en daar wat van geleerd. Ze kruipen bij elkaar in een college met als belangrijkste politieke doel: PvdA en Groen Links uit dat college weren.
De Alkmaarse PVV is OPA, met aanvoerder Kloos in de rol van Wilders. Het verschil is dat hij CDA en VVD niet hoeft te ‘gedogen’, maar dat zij bereid zijn samen met hem een college te vormen. De populisten van OPA, samen met de ondernemers van CDA en VVD. En met als derde wiel aan de wagen TON (Trots Op Nederland), de partij van Rita Verdonk.
Een fraai politiek gezelschap, dat echter toch ook niet zonder een ‘gedogende’ partij kan om een raadsmeerderheid te halen. En tot veler verrassing hebben ze die gevonden in de Alkmaarse SP. De SP in Alkmaar heeft samen met de genoemde partijen politiek gekonkeld in achterkamertjes om hun gemeenschappelijke politieke doel te formuleren: PvdA en Groen Links uit het college. Met als stok om de hond te slaan de verhuizing van het ziekenhuis uit Alkmaar naar Heerhugowaard. Waarvoor juist VVD-wethouder de Baat en de CDA-burgemeester de eerst verantwoordelijken waren.
Het bijzondere van deze rol van de SP is dat de SP-fractie in deze raadsperiode en daarvoor steeds geprobeerd heeft bij de PvdA in een goed blaadje te komen. Het meest opvallend was dat in de kwestie van het Alkmaarse culturele prestigeproject YXIE. De SP-fractie hoorde bij de uitgesproken voorstanders. Toen de tegenstanders (omwonenden) van het te bouwen YXIE een referendum aanvroegen over deze kwestie werd dat afgewezen, ook door de SP. Tot verontwaardiging van veel Alkmaarse SP-leden. Maar in het nieuwe college is de SP-fractie nu plotseling ook tegen YXIE.
In de afgelopen ledenvergadering (waarvoor niet alle leden waren uitgenodigd!) heeft de fractie haar activiteiten en de deelname aan het nieuwe college van B&W verdedigd. Daarbij gebruik makend van een aantal nogal populistische argumenten, mogelijk goed passend in de nieuwe “bestuurscultuur” in Alkmaar. Ook tijdens deze vergadering bleek weer dat de SP-fractie nauw aansluit bij de politieke doelstellingen van de andere collegepartijen: Het weren van PvdA en Groen Links uit het college. Alles wat in de afgelopen periode fout is gegaan in Alkmaar is nu de schuld van PvdA en Groen Links. Terwijl natuurlijk ook andere partijen daarvoor verantwoordelijk waren en er van krachtige oppositie van de zijde van de SP-fractie tegen die PvdA-politiek nooit veel was te merken.
In de verhalen van de nieuwe collegepartijen in Alkmaar horen we de zelfde geluiden die ook in Den Haag van de zijde van CDA en VVD, maar vooral van de PVV, zijn te horen: alles wat fout is of niet deugt is de schuld van links. Bijna alle ambtenaren zijn lid van de PvdA, alle journalisten zijn links, rechters progressief en dus veel te soft. Kunst en cultuur zijn elitair en links. De politieke cultuur is anti-links en anti-progressief, in Nederland en nu ook in Alkmaar. En in Alkmaar met steun van de SP, de raadsfractie en de ledenvergadering. Nu moet ter verdediging van de ledenvergadering gezegd worden dat het niet meevalt enig verweer te voeren tegen de gebundelde krachten van de SP-fractie, het afdelingsbestuur en een drietal prominente vertegenwoordigers van de landelijke partijorganisatie. Vooral ook omdat in de afgelopen jaren in de Alkmaarse SP-afdeling geen enkele politieke discussie of scholing meer is georganiseerd.
Voor de goede orde: SP-ers hebben geen medelijden met de PvdA of Groen Links en voelen geen enkele politieke verwantschap met die partijen. SP-ers volgen juist met zorg en onbegrip de tot niets leidende pogingen in Den Haag tot samenwerking van de SP met die zogenoemde linkse progressieve partijen. In plaats van een heldere socialistische oppositie te voeren, willen SP-bestuur en -fractie samenwerken met partijen die als antwoord op de crisis ook niets anders te bieden hebben dan bezuinigingen en afbraak van sociale verworvenheden.
Volgens de fractie in Alkmaar is het nieuwe collegeprogramma juist heel erg links en progressief, alle vijftien punten die door de SP-fractie waren ingebracht in de onderhandelingen zijn door de andere collegepartijen overgenomen. Een deel van die vijftien punten is nogal oppervlakkig, weinig zeggend en vooral populistisch geformuleerd.
De hier volgende punten zijn wel typerend en van belang voor de SP en de SP-kiezers. Daar moet in de komende tijd nauwkeurig op gelet worden om te zien of zij ook werkelijk in de praktijk gerealiseerd worden.
De SP in Alkmaar wil bij voorbeeld:
– 2000 betaalbare woningen bouwen
– in en rondom het centrum 500 betaalbare woningen voor éénpersoonshuishoudens realiseren
– versneld bouwen van gezinswoningen binnen de laagste huur- en koopcategorie
– heroprichting van het gemeentelijk woningbedrijf
– minimaal 70% betaalbare woningbouw in bouwprojecten
– in de binnenstad en de omliggende woonwijken – de “Schil” – alleen parkeren voor bewoners en bezitters van een invalidenkaart
– de verkeerssituatie rondom de spoorbrug verbeteren
– het doortrekken van de Huiswaarderweg voorkomen
– de aanleg van het Zeswielentracé voorkomen
– alle vormen van privatisering in het onderwijs tegengaan
– op elke basisschool een conciërge aanstellen
– negentig nieuwe pensionplaatsen voor dak- en thuislozen
– vergoeding van de eigen bijdragen in de gezondheidszorg en de WMO voor mensen met een inkomen tot 120% van het minimuminkomen, bij opstapeling van eigen bijdragen ook vergoeding voor inkomens boven 120%
– 24 uur per dag bereikbare politie
– heropening van de politiepost in de Mare
– een politiepost in de oostelijke binnenstad gedurende avond en nacht
– geen enkele verdere verzelfstandiging of privatisering van gemeentelijke voorzieningen en diensten
– beperking van het aantal externe adviseurs
De vertegenwoordigers van de landelijke SP hebben benadrukt dat juist met een SP-wethouder in het college van B&W een sterke actieve afdeling nodig is. Er is voor het afdelingsbestuur en de afdeling veel werk aan de winkel.
Willem de Vroomen Alkmaar
VAn mij had dit niet gehoeven Willem de Vroomen
We hebben het over de provincie?
Alleen de link naar je eigen blog ontbreekt…
Wat bestuurderspartijen betreft… me dunkt dat de ‘echte’ bestuurderspartij het CDA toch al behoorlijk is afgestraft. Daarnaast kan je moeilijk ontkennen dat in sommige steden, ik noem Amsterdam want daar kom ik vandaan, de schijn bestaat dat de PVDA een soort partij-staat heeft weten op te bouwen.
@6:
Ja, maar dat probleem heb je in alle steden en dorpen, waar één partij keer op keer de grootste wordt. In Staphorst is het de SGP, in Brabant en Limburg het CDA, in Wassenaar de VVD…. Landelijk en provinciaal is zo een overwicht van één partij veel minder gemakkelijk te krijgen en is de macht van het CDA zelfs na de afstraffing nog nauwelijks gedaald, doordat de partij, die de meeste CDA kiezers over heeft genomen, het CDA weer in de regering gedoogt.
Ik denk dat oud D66 kamerlid Bert Bakker in 2004 wel goed omschreef wat veel anderen verafschuwen in de werkwijze van de PvdA.
http://www.d66.nl/9359000/1/j9vvh6nf08temv0/vhbzq2ykhbuf?ctx=vghpm7u9vdea&start_tab0=923
@8: warrig verhaal. Halve waarheden (Veronica, ‘de uitkeringen zijn te hoog’, Melkert banen), onderbuikgevoelens (Turks Fruit), en een hekel aan mensen, die er andere opvattingen op na houden (de PvdA verwijten, dat zij ‘het altijd beter weten’ is niets anders dan zelf de ‘ik weet het beter’ houding aan nemen, waarmee iemand precies doet, wat hij anderen verwijt).
Maar al met al is het een nietszeggend argument, om te omschrijven ‘wat veel anderen verafschuwen in de werkwijze van de PvdA’. Het gaat in de politiek om het programma, de beslissingen en om het bereiken van doelstellingen. Emotionele zaken als het verafschuwen van de werkwijze van anderen horen daar slechts op het tweede plan te komen. Iedereen kent op of via zijn of haar werk wel mensen, waar ze niet goed mee op kunnen schieten, maar dit hoort het werk of de beoordeling van werk van anderen niet te beïnvloeden. Jammer dat Bakker dat wel doet.
Het is misschien niet zoals het hoort maar wel de realiteit. Zeker in de politiek is informele omgang erg belangrijk als het gaat om het kweken van vertrouwen en het elkaar gunnen van iets. Heb hebben van opvattingen is anders dan hoe je die uitdraagt en hoe je ermee omgaat.
Of je Bakker’s verhal bullshit vind of niet. Het is een beeld dat veel lui in Den Haag hebben.
Een beeld is geen realiteit, Diana. En mensen, die hun persoonlijke voorkeuren boven het algemeen belang stellen, horen niet in de politiek thuis. Het is een feit, dat er mensen zijn, die hun persoonlijke voorkeuren en hun persoonlijke belangen zwaarder laten wegen dan het algemeen belang.
Daar moeten wij als burgers tegen protesteren, als wij de democratie serieus nemen. Daarom is het ook zo jammer, dat Bakker dat doet. Zoals je zelf al zegt: dat hoort niet, en we moeten dat dus ook niet goedkeuren of goed praten. Politiek moet in de eerste plaats over de inhoud gaan, en pas in de tweede plaats over de poppetjes. Bakker draait dat om. Dat is jammer voor de democratie.