Amerika is nu al weken in de ban van Terri Schiavo. Of liever, van het juridische gevecht tussen haar man en haar ouders. Terri ligt al tijden in coma, en er is geen reële kans meer op herstel. Zelfs als ze weer bijkomt zal ze hoogstwaarschijnlijk zware hersenschade hebben. Daarom hebben haar artsen en haar man besloten haar niet meer actief in leven te houden. Haar ouders zijn het daar niet mee eens en gebruiken juridische procedure na procedure om de artsen te dwingen haar in leven te houden. En de tijd dringt, want ze heeft al bijna twee weken geen voedsel en vocht toegedient gekregen.
De laatste slag is gewonnen door de ouders (geencom/geencom):
…a federal appeals court agreed to consider an emergency motion requesting a new hearing on whether to reconnect their severely brain-damaged daughter’s feeding tube.
Lijkt een beetje op een pirrus pyrrusoverwinning, maar toch.
Het Amerikaanse congres, conservatief en religieus tot op het bot, kiest de kant van de ouders en is inmiddels begonnen met het voorbereiden van wetgeving die het artsen onmogelijk moet maken dit in de toekomst te doen.
Hoever moeten artsen gaan om iemand in leven te houden? Wanneer wegen de kansen van het slachtoffer niet meer op tegen het geld dat het in leven houden kost? En waarom bemoeien politici zich met zaken waar ze èn geen verstand van hebben, èn waar ze niks mee te maken hebben?
Updeet: Blijf op de hoogte van de status van Terri met deze Firefox plugin!
En de vrouw blijkt ook een weblog te hebben :-)
Reacties (5)
Dat het lijkt of ze nergens verstand van hebben, ben ik met je eens. Maar hebben ze er daarom ook niets mee te maken? Gezien de commotie hebben ze er juist wel mee te maken. Sterker nog. Dit “geval” is bij uitstek een kans om het neoconservatieve electoraat te binden aan de huidige regering.
Vanuit neoconservatief oogpunt is de gang van zaken ook heel goed te begrijpen. Immmers, je blijft met je tengels van Gods werk af. Zeker wanneer je denkt dat je zelf god bent. Het is een bekend gegeven dat machtshebbers in dictatoriaal bewind vaak aan grootheidswaan leiden van goddelijke proporties. Hoe valt anders te verklaren dat het laatste woord over (door laten) leven en dood(straf) uiteindelijk bij 1 persoon kan liggen?
Ik vind dat de keuze of iemand wel of niet moet sterven in dit geval bij de artsen en de familie ligt. Als die er niet uitkomen zal een rechter uitspraak moeten doen. Maar om naar aanleiding van dit geval wetten te maken die de laatste wens van honderden mensen frustreren is belachelijk. Alsof er in de VS één zo’n geval per jaar is…
pyrrusoverwinning
Als je googelt op pirrus komen we tenminste wel bovenaan ;-)
hah, grappig :-) Ik schrijf dat blijkbaar al langer fout, en als enige in Nederland ;-)
Ik zat ook ernstig te twijfelen, dacht dat het pirrHus was, maar daar kwam ik ook niet ver mee…