“Er wordt de suggestie gewekt van: men doet maar. Ik vind dat niet goed voor het openbaar bestuur, zo?n sfeer van bestuurders-bashing.”
Aleid Wolfsen vindt dat er wat minder gezeken moet worden op bestuurders. Kleine zaken worden volgens hem buiten proportie opgeblazen.
Hij heeft een punt, maar waarom moet uitgerekend hij dit zeggen?
Reacties (20)
Een burgemeester die het normaal vindt dat zijn huwelijksdagcadeau met de creditcard van zijn gemeente wordt betaald moet zijn mond houden. Wolfsen vraagt er zelf om dat hij gebasht wordt.
Winkeldiefstal is ook een kleine zaak, verkeerd parkeren ook. Toch krijg je er straf voor. Een Ray Ban o.i.d. declareren is toch weer een klein beetje diefstal van de staatskas. Kunnen ze het niet gewoon zelf betalen? Zijn ze zo arm? Sorry zeggen, terugbetalen, niet meer doen, voorbeeld geven.
En dan hebben we het niet over machtsmisbruik richting pers. Als Aleid al niet tegen een artikeltje over zijn onschuldige declaratiegedrag kan, wat zou hij dan wel niet doen als het om iets echt belangrijks ging?
@2
Als het volgens de regels is, is het geen diefstal Wout.
Wolfsen is burgemeester van Utrecht geworden. Hij woont er eerst nog niet en pendelt tussen zijn woonplaats X en de stad Utrecht. Dit gedrag van hem en zijn vrouw brengt kosten met zich mee die hij mag declareren en inderdaad vergoed kan krijgen. Áls hij ze declareert en ze niet liever zelf betaalt. Dan kan er meer geld naar Ontwikkelingshulp, of de belastingen lager.
Daarna neemt hij voorlopig zijn intrek in een Utrechts hotel; pendelen is vermoeiend*. Maar dan woont hij feitelijk en domiciliair in Utrecht en kan hij wat dat betreft niet meer declareren. Je betaalt in Utrecht huur voor je huurhuis, je lost de hypotheek van je koopwoning af, of je betaalt voor verblijf in een hotel. In alle gevallen woon je in Utrecht en je dokt, iedereen, zonder onderscheid, Zelf. Dit is de regel, en W. als rechter moet (?muss?) dit uitstekend weten en haar als socialist toejuichen. Maar dat doet hij niet en gaat hij liever de persvrijheid aantasten.
En nu zet hij om zijn gezicht te redden ook nog eens een zonnebril op, alweer niet die van hem zelf, maar ?overgenomen? van W. Bos die verlies van dat ding terecht-correct declareerde. En het is die correctheid die de boze Wolf. goed kan gebruiken, om zijn eigen zaakjes wat aan het licht te onttrekken. Rechter** Wolf kent de regels, past ze aan en – toe, en bewijst met zijn nieuwe vergrijp alweer dat hij zijn eigen daden juist weet te taxeren. Als ernstige wandaden.
*Direct al een woning huren of kopen ging niet, want zegt/ schrijft W.: ‘Wij hebben een heel aantal koopappartementen bekeken in die periode, maar daar zat niets tussen dat ons beviel. Wij zoeken een keurige en rustige plek die privacy biedt en waar mijn vrouw een goede werkkamer heeft.’
** Wat voor een rechters stellen we in Nederland aan? Er moet jury-rechtspraak komen.
@3
Hahahaha, nee natuurlijk niet. Komen de politici er goed mee weg, aangezien ze zelf de regels bedenken. Nochtans betalen ze het wel met belastinggeld, en is het eigendomsconcept van het volk niet per definitie gelijk aan dat van de regelgevers.
Maar goed, ministerie van financiën vergoedt gestolen voorwerpen van haar mensen. Doen bedrijven dat ook? Vast wel bij het bestuur, de mensen binnen het “netwerk”, maar ook bij de Sjaak van middle management?
Kan allemaal wel volgens de regels zijn, en juridisch gezien geen diefstal, maar is het ook eerlijk? Ziet het volk dat als eerlijk? Help je de partij ermee? Je idealen? Of is het toch inderdaad meer zo’n sfeer van “je doet maar”, als je je zonnebril bent vergeten en deze declareert bij je werkgever, de staat.
Djeez wout, politici zijn ook maar mensen.
Hoeveel werknemers surfen en emailen niet af en toe in de baas zijn tijd, gebruiken het kopieerapparaat voor prive-doeleinden, of nemen eens een pen mee.
Gaf die enquete van laatst ook niet aan dat “het volk” helemaal niet met die zonnebril zit?
Bovendien draaien politici als Bos voor een lager salaris dan ze in het bedrijfsleven krijgen wel enorme aantallen onvergoede overuren.
@4: Wat voor een rechters stellen we in Nederland aan? Er moet jury-rechtspraak komen.
Als vaste lezer van de kwaliteitsinhoud van dit weblog, moet je weten dat dat geen effect heeft.
@6
Inderdaad, en daarom moet je ze kort houden. En als je baas zeikt over de gejatte pennen en je geblog in zijn tijd, dan is ie niet bezig met werknemer-bashen, of wel?
En een democratie is nu eenmaal geen bedrijf. Die vergelijking kom je keer op keer tegen, maar een bedrijf is een soort vrijwillige dictatuur, met al het zotte gedrag wat daarbij hoort. Is dat nou werkelijk de lat waarlangs je onze ministers wilt leggen?
Jury-rechtsspraak? En dan mogen de advocaten de meest te beïnvloeden (lees: domme) mensen eruit pikken zodat je een jury krijgt die per definitie GEEN afspiegeling van de samenleving is?
@ 7
Van jury-rechtspraak verwacht ik qua vonnissing gemiddeld geen verslechtering, al zal invoering ervan in Nederland kinderziekten te zien geven. We moeten het nog leren; of weer leren, want we hadden haar in Franse tijd. De eerste daad van Willem I als koning van NL was de Jury Rechtspraak (JR) bij Souverein Besluit nr. 1 af te schaffen. Uit deze autocratisch-despotische daad leiden we onmiddellijk af dat JR bij democratie hoort. Intrinsiek.
In Rechter-Burgemeester W. herkennen wij makkelijk Willem I of ook een vertegenwoordiger van een arrogante kaste. Ik wil die kaste opheffen en die JR in ere hersteld zien. Volgens de A. de Tocqueville is JR het beste middel voor een volk om te leren zichzelf te regeren. Technische bezwaren tegen JR maakten op deze aristocraat geen indruk.
Vreemd is dat Nederlanders nooit op de barricades zijn geklommen om JR te eisen, als hun democratisch recht. Inspraak in alles eisen, maar niet daarin. Te verantwoordelijk? En misschien zijn we ook niet zo democratisch. Te prijzen wat de Heren wijzen, is nog steeds onze hoogste goed.
Maar dan kun je ook zeggen dat wie JR afwijst/afkamt wezenlijk geen democraat is. Onweerlegbaar; vergelijk mijn 1e alinea, rr. 6-8.
De lat waar ik ministers langs wil leggen moet evenredig zijn aan het “vergrijp” en dat is een zo’n gering vergrijp dat het niet eens een vergrijp is.
Voor Wolfsen ligt dat uiteraard anders.
Je vergelijking “een vrijwillige dictatuur” is dermate onnavolgbaar dat ie onnavolgbaar is.
Er zijn regels, dat zijn best redelijke regels, en er is geen misbruik van gemaakt door Bos.
Als we het over onredelijke regels willen hebben moeten we het over de wachtgeldregeling gaan hebben (ik meen dat ene meneer Pastors daar gebruik van maakt), die is pas idioot.
@10: Maar dan kun je ook zeggen dat wie JR afwijst/afkamt wezenlijk geen democraat is. Onweerlegbaar; vergelijk mijn 1e alinea, rr. 6-8.
Sorry, maar:
– Willem I was een anti-democratische autocraat
– Willem I schafte de juryrechtspraak af
– Dus wie tegen juryrechtspraak is, is een anti-democratische autocraat
is een klassieke drogredenatie.
@ 12@ 12 ‘Een klassieke drogredenatie’. Goed, eventueel een ‘drogredenatie?, maar wel een ‘klassieke’. Zo een met recht op beter repliek dan die kale uit @ 12; en dit ook gezien de context die ik erbij gaf. Want het bewijs van mijn stelling bevat een historisch onderdeel en dat heb ik gegeven en is er wat dat betreft toch al geen sprake van ?drog?. En dan is er nog de externe context. Let toch eens op (democratische) landen waar ze wel JR hebben en vraag je daarna af waarom zij wel en wij niet. Zijn dat allemaal ?drog? naties?
De lat moet evenredig zijn aan het vergrijp? Dus geen enkel vergrijp is ernstig, aangezien je het vergrijp zelf als maatstaf neemt? En je noemt mij onnavolgbaar?
Het bedrijf is een dictatuur/olichargie, monarchie, zoiets. Een baas aan de top en/of een soort van raad van bestuur. Werknemers werken er vrijwillig, maar ze hebben niets in te brengen. Eventueel zijn er nog aandeelhouders, een soort lage adel, grondbezitters. Natuurlijk maken de raad van bestuur en de directeur allemaal regels die goed uitpakken voor henzelf, niemand kan er wat aan doen. Misschien de aandeelhouders, maar zoals wel vaker in de dictatuur zijn de bezitters en de machthebbers ongeveer dezelfde.
Dat is niet hetzelfde als een democratische staat. En ik vind, persoonlijk, het niet normaal dat een werkgever kwijtgeraakte zonnebrillen vergoedt. Dus zo redelijk is dat niet. En dan zijn er inderdaad zaken als wachtgeld, geklooi met ambtswoningen, reiskosten e.d. Allemaal wel volgens de regels hoor. Maar dan is er dus iets mis met de regels.
’t Is allemaal maar relatief klein grut, maar bestuurders-bashen is ook niet zo serieus. Ik bedoel, ’t Is niet alsof ze de guillotine krijgen. Ze raken gewoon aanzien kwijt, en terecht.
Ik probeer een beetje in je in te leven wout ;)
“Werknemers werken er vrijwillig, maar ze hebben niets in te brengen.”
Ooit van een Parlement en een grondwet gehoord?
“En ik vind, persoonlijk, het niet normaal dat een werkgever kwijtgeraakte zonnebrillen vergoedt.”
Als jij een zakenreis maakt voor de baas ben je zelfs verzekerd voor verlies en diefstal.
@HPax:
“en vraag je daarna af waarom zij wel en wij niet.”
Dat heb jij vast al gedaan, dus enlighten us. Wel graag zonder al te opzichtige drogredenen graag, dat leidt zo af.
@15
Eén van de dingen kenmerkend voor een dictatuur is de afwezigheid of krachteloosheid van een grondwet, dacht ik. Ook een parlement kan ontbreken, misschien dat we de vabonden in die rol kunnen duwen?
En verder neem ik alles terug over die zonnebril. Ik heb weer wat geleerd, namelijk dat inderdaad de werkgever aansprakelijk kan worden gesteld bij verlies en diefstal tijdens zakenreis.
Maar die is in dit geval aanwezig, dus de vergelijking gaat niet op.
Ah, dat klinkt als sarcasme wout. Je vindt het gek dat je als je voor je baas op reis gaat je dingen kan terugclaimen?
@18
Wat is aanwezig, vakbonden? Grondwet?
Nee, dat is geen sarcasme, vreemd is het wel. Je baas eist wel dat je op reis gaat, maar hij eist niet dat je een zonnebril o.i.d. meeneemt. En dingen kwijtraken is toch echt je eigen schuld. Ik vraag me af of de baas ook je Ipod moet vergoeden als je die kwijtraakt op weg naar een Nederlandse bestemming.
@19:ligt eraan waar je werkt:-)