Wat wij oprecht kwalijk vinden, is dat ook nu nog, anno 2014, Marokkaanse belangenorganisaties de emancipatiestrijd van Marokkaanse LHBT’ers nog steeds vanuit de rechten en gevoeligheden van de onderdrukkers benaderen.
Zo schrijven de Marokkaanse LHBT’ers Mohamed, Souad, Nassiri, Ayoub, Jamila en Natja in de Volkskrant.
Iets vergelijkbaars hebben we jarenlang gehad in de discussie rondom de weigerambtenaar. Het probleem van dit soort ’tolerantie’ is echter dat niet alleen een mening wordt gelegitimeerd, maar ook de onderdrukking of achterstelling die uit deze mening voortvloeit.
Reacties (7)
@0: Een prachtige brief van die Marokkaanse LHBT’ers. Chapeau, zonder enig sarcasme.
Ik begrijp, Jeroen, echter de link die je legt met de weigerambtenaar niet helemaal. Zou je het nader willen verduidelijken?
@1:
Die link lijkt me evident.
De gevoeligheden en rechten van weigerambtenaren wogen jarenlang zwaarder dan het principe dat alle burgers in gelijke gevallen – in dit geval door een trouwambtenaar – gelijk worden behandeld (artikel 1 grondwet).
Dat is dus een stevige legitimering van de opvatting dat afkeer van homoseksualiteit tot op zekere hoogte legitiem is en ook moet worden geaccomodeerd.
Als je vindt dat Marokkaanse organisaties niet zonder maatschappelijke afkeuring hun afkeer van homoseksualiteit in de praktijk moeten kunnen brengen, moet je ook vinden dat het fenomeen weigerambtenaar niet OK is.
Ofwel: als een Marokkaanse Nederlander niet deugt vanwege een bepaalde actie, deugt ook een autochtone Nederlander niet als hij dezelfde actie begaat.
Het handhaven van de ‘weigerambtenaar’ leidde volgens mij niet tot achterstelling, omdat homosexuelen dan door een andere ambtenaar in de echt verbonden werden.
(Als er een gemeente geweest is waar alle ambtenaren weigerden, is natuurlijk wel sprake van achterstelling geweest).
overigens vind ik dat een ‘weigerambtenaar’ niet te handhaven valt als ambtenaar van de burgelijke stand, omdat hij/zij niet bereid is, de wet toe te passen.
Die titel lijkt me een beetje onzin. Wensdenken wellicht. Hoewel de Koran nog wel ruimte laat voor homoseksuele gevoelens is de Islamitische praktijk vrij duidelijk; zie de kaartjes alhier maar:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Islam_en_homoseksualiteit
En ook in Marokko gooien ze homoseksuele medemensen helaas nog gewoon in de bak vanwege hun seksuele geaardheid:
http://politiek.thepostonline.nl/2014/07/12/homorechten-marokko-een-les-voor-jamal-nouhi/
http://nieuws.marokko.nl/26920/marokkaanse-homos-jarenlang-cel-in/
Alle sympathie voor deze “Marokkaanse LHBT’ers”, daar niet van, maar wat ze zoeken bestaat op dit moment niet. Daarnaast: als ik dat zo lees zijn het gewoon Nederlanders. Ze praten Nederlands, wonen in Nederland en staan in de fucking Volkskrant. Waarom ze dan toch tegen beter weten in zoeken naar goedkeuring vanuit etnisch gerichte belangenorganisaties (wat een idioot concept ook) en hun (voormalige?) religie begrijp ik niet helemaal.
Negeer die zinloze etnisch en ouderwets-religieus georienteerde “belangenorganisaties” die veelal staan voor achterhaalde normen en waarden waar je overduidelijk niet achter staat gewoon. Je gaat geen goedkeuring van ze krijgen, want de hele essentie van hun bestaan is een conservatief verlangen naar het Marokko van een paar decennia geleden. Negeer ze, bekritiseer ze of zwijg ze dood, maar ga in godsnaam niet hopen dat ze “van mening veranderen”. Net als het voor LHBT-acceptatie in Nederland klaarblijkelijk nodig was om flink te snoeien in het aandeel van de religieuzen in onze maatschappij, zal hier flink gesnoeid moeten worden in conservatieve en religieuze etnisch-gerichte krachten zoals “Marokkaanse belangenorganisaties”.
En dat gaat alleen maar gebeuren als jongens zoals deze zich er simpelweg van distantieren. En dat zal waarschijnlijk niet makkelijk, zelfs pijnlijk zijn; dit artikel toont vrij duidelijk aan dat deze jongens ondanks alle negativiteit vanuit hun etnische groep zich toch verbonden blijven voelen met die groep… ze noemen zich zelfs “hun achterban”, ook al staan de belangen van die organisaties grotendeels haaks op hun eigen belangen….
Waarschijnlijk heeft het gewoon tijd nodig; LHBT-acceptatie gaat niet vanuit Marokkaanse organisaties of de Islam komen. LHBT-acceptatie moet het hebben van marginalisatie van die organisaties, net zoals de marginalisatie van het Christendom (waarschijnlijk?) een belangrijke stap was in LHBT-acceptatie in Nederland.
@2: Ik blijf de redenering wat bochtig vinden, maar als ik het goed heb begrepen is dit mijn antwoord:
Ik ben (en was) tegen de weigerambtenaar. Conform mijn credo: negatief denken over anderen mag, maar anders behandelen niet. Al helemaal niet als beroeps-ambtenaar. Overigens was een flink deel van die weiger-ambtenaren vrijwilliger, dus ‘bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand’. Als je niet iederéén wil trouwen, kies je maar een andere hobby.
Uiteindelijk wogen die gevoeligheden van de weigerambtenaren niet langer zwaarder, dus dat lijkt me juist een legitimering van de opvatting dat hun afkeer van homoseksualiteit NIET hoeft te worden geaccommodeerd.
Maar volgens mij zijn we het in deze eens.
@6
Dat heeft wel tot twee maanden geleden geduurd en dat is een schande te noemen.
@5
Zoals Fortuyn ooit zei over homoseksualiteit binnen de islam: “ze hebben het zowat uitgevonden”.