Wat doe je, als volksvertegenwoordiger zonder last of ruggespraak, met de brief over de geintegreerde politietrainingsmissie in Afghanistan? Ik zou zeggen: in alle eigenwijsheid, een beetje los van de kortetermijn belangen en overwegingen, proberen een eigen oordeel te vormen. Brief DVB/CV-002/11 van 7 januari is 21 pagina’s lang. Maar daarmee is niet gezegd dat de brief de informatie bevat die je zoekt.
Eigenwijsheid moet. Wat is het doel van de missie? Dick Berlijn zegt in Pauw en Witteman dat het onderwijs is vervijfvoudigd. Dat is een mooie bijdrage aan de moderniteit; laten we daar nog een verdubbeling in te weeg brengen. Of laten we zorgen dat de gezondheidszorg effectiever wordt.
Maar dat is niet het doel. De regering wil een “effectieve en zinvolle bijdrage die voorziet in duidelijke en urgente behoeften. Substantiële verbetering van het functioneren van de civiele politie maakt een succesvolle geleidelijke overdracht van de verantwoordelijkheid aan de Afghaanse autoriteiten mede mogelijk.”(p.4)
Zo’n woordje “mede” brengt een rood waas voor mijn ogen: het is de ambtelijke voorzichtigheid, die ik goed ken; je hebt nooit een-op-een causale verbanden, dus je houdt altijd een slag om de arm. Kom op: helpt een substantiele verbetering van het functioneren va de politie nu wel of niet? Is het een noodzakelijk of voldoende voorwaarde daarin te investeren, om tot een stabiele Afghaanse staat te kunnen komen?
Het gaat om “versterking van de justitiële keten, inclusief de justitiële instellingen”, zo meldt de brief. (p.1) Maar is er zo’n keten, zijn er zulke instellingen? Die instellingen zijn er misschien wel, maar een keten? In de bijlage lezen we over criminaliteit en geweld, over “extremistische opstandelingen, die zich fel verzetten tegen democratisering en ontwikkeling”. (p.6) Dat lijken niet helemaal de goede omstandigheden.
Raadsels: “er is een groot gebrek aan goed opgeleide juristen” en “de toegang tot de rechtspraak is zeer beperkt”. Je vraagt je af hoe het kan dat beide stellingen waar zijn. Zou het overigens niet logisch zijn 100 Afghanen hier heen te halen en een goede juridische scholing te geven?
Het zinnetje dat de voorgaande stellingen van elkaar scheidt luidt: “er is sprake van corruptie”. Over hoe die wordt bestreden, lezen we bitter weinig. Met F-16’s zal dat niet zo goed lukken.
Terug naar de basis van de redenering: in mijn eigen woorden, als je een betere civiele politie hebt, kun je de macht in Afghaanse handen leggen. Maar wat zou je bereiken zonder voldoende juristen en met corruptie? In de bijlage op p.12 valt te lezen: “Zaken worden doorverwezen naar lokale vergaderingen van dorpsoudsten, naar rechtbanken of er wordt bemiddeld bij het treffen van een schikking.” Of deze: “Rechtshulp is zeer schaars en het formele systeem wordt door de bevolking gezien als langzaam, duur, incompetent en corrupt.” Zou het dan helpen als er meer politie was? Ik kan het me eigenlijk niet voorstellen. De vraag is inderdaad: waar moet je beginnen? Maar werkzoekende analfabeten opleiden tot politieman lijkt niet effectief.
Bij een politiek oordeel moet je kijken naar het voorstel dat voor ligt: dat heeft een onmiskenbare militaire component en een civiele. Voor beide kanten van het voorstel heb je sluitende verhalen en redeneringen nodig:
– Voor de civiele kant is die hiervoor al een beetje verkend. Het idee is een justitiële keten in te richten, zoals wij die hebben. Wij steunen ons juridisch systeem dat in eeuwen is opgebouwd, omdat wij er de voordelen van inzien. Het past bij onze politieke zeden en gebruiken en maatschappelijke organisatievormen. De vraag is welke voorwaarden in de omgeving nodig zijn, om een dergelijk justitieel systeem draagvlak te geven in de samenleving. Ik zie geen begin van een antwoord daarop.
– Voor de militaire kant zijn andere beslissers aan zet: de Amerikaanse legerleiding, de NAVO, maar ook het Duitse parlement. Een gemeenplaats in de litteratuur is: zorg dat je weet wie je vijand is, zorg dat je weet wanneer hij verslagen is, zorg dat je weet hoe je het strijdperk kunt verlaten. Ook op deze vragen is geen begin van een antwoord.
Inmiddels is de strijd, na 9/11 nu bijna tien jaar gaande. Obama voert een wanhopige strijd met zijn legertop, Mc Cristal boog zich over het groteske en ingewikkelde schema van een adviseur, zeggende: “als wij deze sheet begrijpen, hebben we de oorlog gewonnen.”
Vanochtend verschenen berichten dat de Duitse Bondsdag bijna in dezelfde staat van discussie verkeert als ons parlement. De samenwerking en militaire bescherming van de Duitsers spreekt niet langer van zelf.
Tenslotte de politieke werkelijkheid: onze PvdA is vooralsnog consequent en rechtlijnig, Groen Links moet de erfenis van de PSP beheren, dus hoe dat zou kunnen door voor te zijn is mij niet helder. Of D66 en CU voor zijn, moet nog maar blijken. De PVV is tegen.
Er is voldoende inhoudelijke grond om het een slecht voorstel te vinden. Het is een tragedie voor de gesneuvelden en gewonden, voor al datgene wat er goed is gedaan in de periode dat Nederland daar was. Het zou mooi zijn als er humanitair kon worden geinvesteerd in de moderniteit. Als mensen zelf ervaren door wie hun omstandigheden worden verbeterd, dan groeit er draagvlak voor verandering. Alleen is dat voorstel niet aan de orde.
Reacties (14)
“Het zou mooi zijn als er humanitair kon worden geinvesteerd in de moderniteit. Als mensen zelf ervaren door wie hun omstandigheden worden verbeterd, dan groeit er draagvlak voor verandering. Alleen is dat voorstel niet aan de orde.”, zo schrijft onze scribent in zijn zeer lezenswaardige bijdrage.
Hij geeft daarbij impliciet aan, dat de oplossing voor de Afghaanse problematiek niet gezocht moet worden in het militaire, maar in het humanitaire circuit. Dat zou op zijn minst duidelijk moeten zijn na de debacles van Vietnam en Irak. Door de loop van het geweer strandt elke poging tot vooruitgang.
“Groen Links moet de erfenis van de PSP beheren, dus hoe dat zou kunnen door voor te zijn is mij niet helder.”
Lijkt mij ook maar helaas, het zal me niets verbazen als ze toch voor stemmen.
http://www.speld.nl/2011/01/12/kabinet-wil-%E2%80%98administratieve-trainingsmissie%E2%80%99-afghanistan/
Als een opbouwmissie al ontaardt in een ordinaire vechtmissie dan kun je op je vingers aanvelen dat dit zeker knokken wordt.
@2, dat zal toch lastig worden met een achterban die in grote meerderheid tegen is, groen links is gelukkig nog geen cda applausmachine die braaf instemmend knikt als haar goddelijke partijbestuur weer één van de bekende vuile duivelse machtspelletjes doet
voorbeeldje:
Nu 100 agenten,50 corrupt, dat is 50%.
Straks 1000 agenten, 400 corrupt,dat is 40%.
Heb je als politicus uit nederland er toch mooi voor gezorgd dat de corruptie met 10% is gedaald. Of de Afghanen er mee geholpen zijn….
Maar als “we” dan echt lokale bevolkingen willen helpen, waarom sturen we dan geen steun (meer) naar Haïti of Australië? Dat heeft vast niets te maken met financiële of politieke motieven. Toch?
@7: die vraag knaagt. Maar net als in Haiti past de vraag of wat je doet effectief is. Daarover kon je ook twijfelen bij de vorige missie. Maar behalve veel vechten, gebeurde er ook nog wel veel goeds.
Of dat blijvend is? Geen idee. Maar zoals ik in mijn uitsmijter zeg: je mag ook denken aan alle inspanningen, de gevallen en gewonde Nederlanders. Dat telt ook mee.
En Obama wil weg, al blijft dat nogal verborgen. De Kamer zal dus ook uitbundig spreken over de verhouding met de USA.
Kernvraag lijkt me: is het doel (stabiele Afghaanse regering) bereikbaar met het opleiding van politie?
Daar geloof ik niet in.
Ik zou zeggen: in alle eigenwijsheid, een beetje los van de kortetermijn belangen en overwegingen, proberen een eigen oordeel te vormen.
Terwijl sommigen dat proberen, zich daarbij laten sturen door een collectie papiertjes van een groepje raamambtenaartjes dat voor een systeem werkt dat duidelijk oorlog en onderwerping wil, hebben anderen geen moeite om een (waarde)oordeel te vellen.
Maar dat is niet het doel. De regering wil een “effectieve en zinvolle bijdrage die voorziet in duidelijke en urgente behoeften. Substantiële verbetering van het functioneren van de civiele politie maakt een succesvolle geleidelijke overdracht van de verantwoordelijkheid aan de Afghaanse autoriteiten mede mogelijk.”(p.4)
De vraag die blijft liggen is WAT zijn die behoeften en vooral van WIE? Het is waarschijnlijker dat dat de behoeften van big-business, de consumptie-economie en de control-freak-vergaderschaapjes zijn dan de behoeften van de lokale bevolking (het is niet zo moeilijk om daar een voorstelling van te maken: het vertrekken van buitenlandse moordenaars in uniformpjes aka soldaten)
Het woord “mede” en “ambtelijke voorzichtigheid”… Ambtelijke voorzichtigheid is een denkconstruct dat alleen bestaat in de gedachtegang van de volledig afgerichte loonslaaf. Ambtenaartjes produceren papiertjes waarop staat hoe jij moet denken. Deze ambtenaartjes, voor het overgrote deel ook loonslaafjes van de samenleving, schrijven bewust het zo op dat jij een zin leest waarvan het niet duidelijk is wat er bedoelt wordt. -ze snappen er zelf ook niks van- De verwachting is dan dat de voorprogrammering van de loonslaaf ervoor zorgt dat het woord behoefte wordt geïnterpreteerd als “de behoefte van de Afghanen” en dat daartoe behoort een of andere geüniformeerde bonnenschrijver met de daarbij horende “juridiculerij”. Het woord “mede” in deze zin geeft heel duidelijk weg wat er wél bedoelt wordt, als je de voorgeprogrammeerde interpretaties los kan laten.
Wij steunen ons juridisch systeem dat in eeuwen is opgebouwd, omdat wij er de voordelen van inzien. Het past bij onze politieke zeden en gebruiken en maatschappelijke organisatievormen. De vraag is welke voorwaarden in de omgeving nodig zijn, om een dergelijk justitieel systeem draagvlak te geven in de samenleving. Ik zie geen begin van een antwoord daarop.
Wie bedoel je met wij? Of denk je dat het gepast is om af en toe koninklijk meervoud te gebruiken? Bedoel je wij in de zin van ‘wij de geconditioneerde loonslaafjes’ of is het een propagandatje of is het de uitkomst van je eigen “logische gedachtegang” die je op iedereen projecteert? Voordelen? “Politieke zeden”?
Wat je niet lijkt te begrijpen is dat een justitieel systeem (ius = gebruik) allang bestond in Afghanistan en dat we (hiermee worden autoritair gestructureerde dictaturen bedoelt, specifiek USSR en NAVO met hun geüniformeerde moordenaars) na dertig jaar bommen gooien denken dat zij ook maar zo een systeem als “wij” moeten hebben. Waarschijnlijk omdat overleg, eventueel door stamoudsten, een gebruik is wat te lastig is te begrijpen voor naar “ons” rechtssyteem geconditioneerde juridicuultjes en/of loonslaafjes.
@9: elk mens heeft recht op zijn eigen wereldbeeld. Dus als het leven in een land dat geuniformeerde moordenaars uitzendt naar andere landen geen bezwaar is, dan mag je hier een gezellig “loonslaafjesbestaan” opbouwen.
Meer moeite heb ik met de suggestie dat je kunt lezen, want dat is niet het geval. En dat helpt wel als je over politiek wilt discussiëren. Het is precies wat ik beweer: er is een juridisch systeem in Afghanistan en “wij”zouden er verstandig aan doen niet het onze te importeren.
“Wij hebben gevraagd om een onderzoek naar de mogelijkheden van een missie om politie op te leiden in Afghanistan. Blijkens de uitkomsten van dit onderzoek en in het licht van de actuele situatie, kunnen wij nu volmondig ‘nee’ zeggen tegen elke nieuwe voortzetting van de Nederlandse aanwezigheid in Afghanistan. Met de kennis achteraf, zullen we maar zeggen.”
@11: mooi, dat is een heldere opvatting.
Als ik dit heel redelijke stukje zo lees begrijp ik niet waarom de case Afghanistan niet bij het ministerie van ontwikkelingshulp is ondergebracht.
In gemoede hoor, anders niet.
Maar als we nu eerst zelf eens gingen oefenen in Wit-Rusland ? Loekasjenko heeft vast wel belangstelling voor een cohort van niet-corrupte agenten. En daar leren wij dan weer wat van.