Politie in Kunduz en Hollands Provincialisme

Je kan het debat binnen GroenLinks over Afghanistan niet begrijpen zonder een verkenning van het politieke landschap. Want het zou toch eigenlijk heel simpel moeten zijn: de VVD en het CDA hebben zich zelf in een ongelofelijk dom parket gewerkt door in een kabinet te stappen met de PVV. Die partij vindt wel dat we in oorlog zijn met de Islam, maar die nadat we Afghanistan plat gebombardeerd hebben om de Taliban te verjagen, geen politietrainers wil sturen om de vrede, veiligheid en recht terug te laten keren.

In een tijd van sterke polarisatie tussen links en rechts, waarbij de VVD en CDA elkaar tevreden schouderklopjes geven omdat de kunsten, het hoger onderwijs, de milieubescherming en vele andere linkse hobby’s vakkundig de nek zijn omgedraaid, zou Links natuurlijk kunnen zeggen: “Stik er maar in. Als jullie kabinet alles wat wij waardevol vinden wil opdoeken, waarom zouden jullie dan op onze hulp rekenen voor jullie politiemissie.” De PvdA, de SP en de PvdD doen dat ook.

GroenLinks, de ChristenUnie en D66 hebben een andere overweging: ze overwegen de politiemissie te steunen. Daarbij vallen woorden als ‘verantwoordelijkheid nemen’, ‘internationale solidariteit’, ‘Afghaanse schoolmeisjes’ en ‘civiele opbouwmissie’.

Maar is dat echt alles? Ik denk het niet. Je kan de eventuele steun van GroenLinks en D66 niet begrijpen zonder een inschatting te maken van het politieke speelveld. Er is een minderheidskabinet van CDA en VVD dat over wel meer onderwerpen van mening verschilt met gedoogpartner PVV. Steun op het dossier Afghanistan kan de productieve samenwerkingsrelatie versterken tussen de progressieven in de Tweede Kamer en de centrum-rechtse partijen in het kabinet. Sterker nog: als er over vier jaar nieuwe verkiezingen zijn kan de samenwerkingsrelatie tussen CDA, VVD, D66, CU en GroenLinks worden omgezet in een regeringscoalitie. Femke Halsema heeft eerder al aangegeven dat een coalitie van progressieven en centrum-rechts, de zogeheten Roti variant, a measure of last resort is voor de progressieven. Maar alles liever dan dit rancunekabinet.

Maar zo’n Roti-variant of zelfs Paars+ kan alleen maar lukken als de VVD (en het CDA) GroenLinks ziet als een geloofwaardige partner. In een motie vragen om een politiemissie die in je verkiezingsprogramma staat, en dan tegen de missie stemmen als het kabinet die motie uitvoert, is niet goed voor de geloofwaardigheid van GroenLinks. VVD en CDA zullen wel drie keer nadenken voor zij in een schuitje stappen met een partij die bij iedere beslissing van internationaal belang door haar pacifistische vleugel, haar partijraad en/of haar anti-Amerikaanse kiezers teruggefloten kan worden. Dan liever met de PVV: knetterrechts maar ten minste betrouwbaar.

En zo is de vraag of Nederland deelneemt aan een missie, die ten goede of ten slechte, invloed zal hebben op de ontwikkeling van Kunduz, Afghanistan, afhankelijk van de provinciale machtsspelletjes in de Hollandse vierkante meter.