Wat een tocht heeft die PvdA afgelegd zeg! Maar misschien is het handiger het te hebben over “parcours NL’se partijen” dan over “party positions” want je weet niet wat je krijgt met zo’n titel.
#2
larie
Fantastisch en verhelderend. “dode bomen” zijn vermolmd, blog’s stenen (some of them), das duidelijk.
dank U dank u.
In mijn gedachtes zie ik Cohen en Pechthold stokjes overgeven (please go?) en verdwijnen into the abyss..dan..een gat..en dan komt de kanjer(es) eraan en dan alle splinters aaneen tot een ferme plank gesmeed en dan rosssen!
#3
Migchiell
Kijk ik nou ergens overheen? Ik zie nergens wat de assen betekenen.
Verder kan het natuurlijk ook nog zo zijn dat uitsluitend de PvdA altijd de rug recht heeft gehouden, en dat alle andere partijen als willoze windvanen om de onwrikbare standpunten van de PvdA heen dwarrelen :-)
#4
Bismarck
@3: Er zit waarschijnlijk ook geen betekenis in de assen. Gezien de namen (dimensie 1 en 2) vermoed ik dat het de 1e en 2e hoofdcomponenten zijn die uit een PCA zijn gekomen op grond van de partijstandpunten op de verschillende voorstellen die gestemd zijn over de periode waar het filmpje over gaat. Als dat het geval is, is de betekenis van de assen mogelijk over tijd ook veranderd.
#5
Bullie
Je kunt hier niks uit afleiden.
Standpunten veranderen binnen een hier wijselijk buiten beschouwing gelaten context, het veranderend stemgedrag valt nooit één op één samen met veranderende standpunten (het blijft politiek), en standpunten van partijen zijn dus lang niet altijd af te leiden uit stemgedrag.
Verder bestaat in NL een belangrijke mate van concensus en bestrijkt de politiek hier slechts een beperkt deel van het politieke spectrum (een enkele uitzondering daargelaten).
Vermoedelijk zouden de meeste Nederlandse politici in de VS prima binnen een en dezelfde partij kunnen functioneren.
Ik ben dan ook van mening dat we best wat meer naar overeenkomsten kunnen kijken. Een progressieve doorbraakpartij, een echte liberale en een conservatief-rechtse partij lijken mij meer dan voldoende om recht te doen aan alle nuances.
#6
boyke
Dat stomme filmpje bewijst niets
#7
Elmar Jansen
@Migchiell en @Bismarck: Bismarck heeft gelijk dat de assen je eigenlijk niets vertellen – het filmpje klopt net zo goed wanneer je je hoofd (of je beeldscherm) een beetje draait. De afstanden tussen partijen zijn daarentegen wel betekenisvol. De methode die wij gebruikt hebben (multidimensional scaling, zie bijv. wikipedia) probeert de partijen zo over het vlak te verdelen dat de afstanden tussen alle combinaties van partijen zo goed mogelijk uitdrukken hoe vaak partijen hetzelfde stemmen.
Vaak is het overigens wel mogelijk om, met een beetje puzzelen, (al dan niet diagonale) lijnen door zo’n vlak te trekken die behoorlijk goed overeenkomen met inhoudelijk betekenisvolle dimensies. Zo op het eerste gezicht lijkt er wel wat te zeggen voor de interpretatie dat er een economische links/rechts-dimensie van rechts naar links loopt en een culturele links/rechts dimensie van boven naar beneden (al staat de PVV dan wel op een onverwachte plek), maar we zijn natuurlijk geïnteresseerd in andere interpretaties.
#8
Rene
Inderdaad wat discutabel dit. Het is een visueel verleidelijke representatie (niet een audueel verleidelijke, trouwens…) maar als we nu eens wat nader bijvoorbeeld die beweeglijkheid in het vlak van de PvdA naar de kop hierboven proberen te herleiden dan komt toch als eerste al meteen op dat een alternatieve kop ook
“PvdA blijkt betrouwbare coalitie-partner”
had kunnen zijn. En dat terwijl mijn bias is dat ik de PvdA vind bestaan uit een te groot percentage aan windvanen…
In coalitie-land kan het nu eenmaal niet als verrassend gelden dat een partij die én regelmatig regerings-verantwoordelijkheid draagt én dat in tegenstelling tot de andere partijen die zulks doen nooit samen met “haar eigen economische kant” kan doen de meeste variatie in stemgedrag laat zien: dat gedrag wordt namelijk deels bepaald door de coalitie-partner.
De representatie an sich is daarmee misschien leuk en aardig maar de kop boven deze aankondiging ervan is naar mijn smaak een nogal primair voorbeeld van hoe ze verleiden tot een oppervlakkige beschouwing van enkel nog de representatie zelf in plaats van onderliggende mechanismen.
Reacties (8)
Wat een tocht heeft die PvdA afgelegd zeg! Maar misschien is het handiger het te hebben over “parcours NL’se partijen” dan over “party positions” want je weet niet wat je krijgt met zo’n titel.
Fantastisch en verhelderend. “dode bomen” zijn vermolmd, blog’s stenen (some of them), das duidelijk.
dank U dank u.
In mijn gedachtes zie ik Cohen en Pechthold stokjes overgeven (please go?) en verdwijnen into the abyss..dan..een gat..en dan komt de kanjer(es) eraan en dan alle splinters aaneen tot een ferme plank gesmeed en dan rosssen!
Kijk ik nou ergens overheen? Ik zie nergens wat de assen betekenen.
Verder kan het natuurlijk ook nog zo zijn dat uitsluitend de PvdA altijd de rug recht heeft gehouden, en dat alle andere partijen als willoze windvanen om de onwrikbare standpunten van de PvdA heen dwarrelen :-)
@3: Er zit waarschijnlijk ook geen betekenis in de assen. Gezien de namen (dimensie 1 en 2) vermoed ik dat het de 1e en 2e hoofdcomponenten zijn die uit een PCA zijn gekomen op grond van de partijstandpunten op de verschillende voorstellen die gestemd zijn over de periode waar het filmpje over gaat. Als dat het geval is, is de betekenis van de assen mogelijk over tijd ook veranderd.
Je kunt hier niks uit afleiden.
Standpunten veranderen binnen een hier wijselijk buiten beschouwing gelaten context, het veranderend stemgedrag valt nooit één op één samen met veranderende standpunten (het blijft politiek), en standpunten van partijen zijn dus lang niet altijd af te leiden uit stemgedrag.
Verder bestaat in NL een belangrijke mate van concensus en bestrijkt de politiek hier slechts een beperkt deel van het politieke spectrum (een enkele uitzondering daargelaten).
Vermoedelijk zouden de meeste Nederlandse politici in de VS prima binnen een en dezelfde partij kunnen functioneren.
Ik ben dan ook van mening dat we best wat meer naar overeenkomsten kunnen kijken. Een progressieve doorbraakpartij, een echte liberale en een conservatief-rechtse partij lijken mij meer dan voldoende om recht te doen aan alle nuances.
Dat stomme filmpje bewijst niets
@Migchiell en @Bismarck: Bismarck heeft gelijk dat de assen je eigenlijk niets vertellen – het filmpje klopt net zo goed wanneer je je hoofd (of je beeldscherm) een beetje draait. De afstanden tussen partijen zijn daarentegen wel betekenisvol. De methode die wij gebruikt hebben (multidimensional scaling, zie bijv. wikipedia) probeert de partijen zo over het vlak te verdelen dat de afstanden tussen alle combinaties van partijen zo goed mogelijk uitdrukken hoe vaak partijen hetzelfde stemmen.
Vaak is het overigens wel mogelijk om, met een beetje puzzelen, (al dan niet diagonale) lijnen door zo’n vlak te trekken die behoorlijk goed overeenkomen met inhoudelijk betekenisvolle dimensies. Zo op het eerste gezicht lijkt er wel wat te zeggen voor de interpretatie dat er een economische links/rechts-dimensie van rechts naar links loopt en een culturele links/rechts dimensie van boven naar beneden (al staat de PVV dan wel op een onverwachte plek), maar we zijn natuurlijk geïnteresseerd in andere interpretaties.
Inderdaad wat discutabel dit. Het is een visueel verleidelijke representatie (niet een audueel verleidelijke, trouwens…) maar als we nu eens wat nader bijvoorbeeld die beweeglijkheid in het vlak van de PvdA naar de kop hierboven proberen te herleiden dan komt toch als eerste al meteen op dat een alternatieve kop ook
“PvdA blijkt betrouwbare coalitie-partner”
had kunnen zijn. En dat terwijl mijn bias is dat ik de PvdA vind bestaan uit een te groot percentage aan windvanen…
In coalitie-land kan het nu eenmaal niet als verrassend gelden dat een partij die én regelmatig regerings-verantwoordelijkheid draagt én dat in tegenstelling tot de andere partijen die zulks doen nooit samen met “haar eigen economische kant” kan doen de meeste variatie in stemgedrag laat zien: dat gedrag wordt namelijk deels bepaald door de coalitie-partner.
De representatie an sich is daarmee misschien leuk en aardig maar de kop boven deze aankondiging ervan is naar mijn smaak een nogal primair voorbeeld van hoe ze verleiden tot een oppervlakkige beschouwing van enkel nog de representatie zelf in plaats van onderliggende mechanismen.