Als er iets is wat het tekort van de huidige politieke journalistiek duidelijk maakt, is het wel de onthulling van Trouw en Nieuwsuur over de financiering van de foute groepen in Syrië. Die onthulling was op zich natuurlijk wel goede onderzoeksjournalistiek. Maar waar was iedereen toen dit allemaal in gang gezet werd? Waarschijnlijk bezig met de schandaaltjes en splitsingen in Partij A en de affaires van de fractieleider van Partij B. Immers, "de mensen" hebben er recht op te weten wie onze politici zijn en hoe ze handelen. Maar zo zijn ze ziende blind. Want 90% van de aandacht gaat uit naar de vorm van het politieke spel en slechts 10% naar de inhoud. Ik durf te wedden dat het grootste deel van de journalisten nu in de Tweede Kamer slechts een fractie leest en volgt van alle stukken en rapporten en commissievergaderingen. Saai werk, waar zelden een scoop uit te halen valt. Maar daardoor neemt bijna niemand de moeite om te duiden waar al die besluiten over gaan, hoe het "de mensen" direct of indirect zal raken en hoe de partijen daar precies in staan. Ze lopen liever achter de smeuïge persberichten aan en laten hun focus dicteren. Kom op journalisten, durf saai maar relevant te worden!
Dit is het Sargasso-café van woensdag 12-09-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
‘Het is tijd voor een fundamentele verandering op de arbeidsmarkt waarin vrouwen en mannen daadwerkelijk gelijke kansen krijgen om te werken en te zorgen’, stelt FNV-vicevoorzitter Kitty Jong.
Zij zegt dit naar aanleiding van een onderzoek van McKinsey dat vandaag wordt aangeboden aan minister van Engelshoven van onderwijs en emancipatie.
Nederland laat volgens het rapport van McKinsey een enorme bron van welvaart en welzijn onbenut door de hardnekkige achterstelling van vrouwen op de arbeidsmarkt. Als Nederland op het vlak van gendergelijkheid net zo goed zou scoren als de best presterende landen om ons heen, zou de economie een extra impuls krijgen van €114 mrd, oftewel 17%. Bij volledige gelijkheid van mannen en vrouwen zouden alle Nederlanders samen €221 mrd rijker zijn, een plus van 32%.
McKinsey pleit er voor dat vrouwen vier uur meer gaan werken dan ze nu gemiddeld doen.
Nog een paar cijfers:
56% van de afgestudeerden in het hoger onderwijs is vrouw
46% van de totale beroepsbevolking is vrouw
25% van alle managers is vrouw
6% van bestuurders van beursgenoteerde bedrijven is vrouw.
De onderzoekers noemen deeltijdwerk een ’tweesnijdend zwaard’. Het vergemakkelijkt de combinatie van zorg en werk, maar laat het potentieel van vrouwen onbenut. Ook de maatschappelijke investering in het onderwijs van vrouwen levert te weinig op. Circa 56% van de recent afgestudeerden is vrouw. Maar al meteen na de studie werken vrouwelijke mbo’ers en hbo’ers meer dan twee keer zo vaak in deeltijd als mannen. Die achterstand doet zich pijnlijk gevoelen als later in de carrière hogere functies worden verdeeld.
COLUMN - Laten we niet vergeten: het is al duizenden jaren uitzonderlijk warm. Het Holoceen, de geologische periode waarin we ons nu bevinden, is een paar graden warmer dan de andere interglaciale periodes die daaraan vooraf gingen. En eigenlijk wist niemand tot voor kort waarom dat zo was.
Waarom gedroeg de aarde zich na de laatste ijstijd anders dan na al die andere ijstijden? Geologisch en biologisch waren de verschillen miniem. Waarom gedraagt het mondiale klimaat zich dan nu anders dan anders? U begrijpt, in deze bange tijden waarin bij elke hete zomer gewaarschuwd wordt voor ‘klimaatverandering’ is dat een boeiende academische vraag.
Paleoklimatoloog Stephen Vavrus en zijn collega’s besloten tot een vergelijkend onderzoek. Te midden van alle interglaciale warme periodes van de afgelopen honderdduizenden jaren, gingen ze op zoek naar dát interglaciaal dat qua startcondities nog het meest leek op de start van het holoceen. De winnaar was een periode genaamd Marine Isotope Stage 19 (MIS 19), 800.000 jaar geleden. Die periode startte met dezelfde CO2 en methaanconcentraties als het Holoceen, tienduizend jaar geleden.
Bij alle interglacialen zie je dat die concentraties in de loop der jaren langzaam dalen, totdat er weer een ijstijd aanbreekt. Zo ook bij MIS19. En ook bij het Holoceen. Dat gedraagt zich vijfduizend jaar lang zoals elk interglaciaal. Daarna gaat het mis. De daling stokt en slaat om in een langzame stijging. (En na plm. 1850 schiet met name de CO2-concentratie nog sneller omhoog, maar dat is een ander verhaal.)
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In mijn laatste Closing Time maakte ik via Neil Finn een bruggetje naar een volgende, die ook al klaarstaat. Maar toch even iets heel anders tussendoor. Via allerlei omwegen kwam ik op een playlist (nou ja, eigenlijk gewoon door de algoritmes op YouTube) die ik al dagen met veel plezier beluister. Wat een ontdekking! Een van de leukere nummers is van Marc Broussard, die hier samen met zijn vader een cover van Solomon Burkes Cry To Me speelt. En dat doen ze zeer verdienstelijk!
OPINIE - Dus… je bent eindbaas van een bank en krijgt daar jaarlijks een enorme bak met geld voor. Niet voor niets natuurlijk, je bent immers bestuurlijk aansprakelijk. De eindverantwoordelijke voor alles wat er in je bank gebeurt.
Bij veel verantwoordelijkheid hoort een goede beloning, prima.
Maar, Uhm, die eindbaas heeft nu toch voor honderden miljoenen schade aan de bank toegebracht doordat hij dit “dossier” genegeerd heeft? Wat uiteindelijk ten koste gaat van de klanten en andere belanghebbenden van zijn bank.
Hij heeft ondanks alle signalen niet in de gaten gehad dat zijn bank stelselmatig de wet overtrad door fraudesignalen niet uit te zoeken.
En hij heeft zo ook willens en wetens meegeholpen bij de criminaliteit in Nederland en andere landen.
Om nog maar niet te spreken van de langjarige reputatieschade die zijn bank nu heeft opgelopen.
Dat alles is onder zijn verantwoordelijkheid gebeurd. Wat precies aan dat deel van zijn taakomschrijving met bijpassende beloning begrijpt hij niet? Welk stuk van de Nederlandse corporate governance code van 2008 was onduidelijk?
Hij moet niet opstappen vanwege de “maatschappelijke opinie” maar gewoon omdat hij een onverantwoordelijk bestuurder is.
Geachte heer Hamers, bij macht (en beloning) hoort verantwoordelijkheid, neem die dan ook en stap op.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 11-09-2018. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Begin jaren ’90 woonde ik in Hilversum, had kort een baantje bij platenmaatschappij BMG en een vriendin die bij de Free Record Shop werkte. Waardoor ik opeens totaal onbekende artiesten en bands leerde kennen. Zoals deze.
The Zoo is een project van Mick Fleetwood uit 1992, met zangers Bekka Bramlett en Billy Burnette (die alliteratie, hoe verzin je het!) en qua genre zou ik zeggen countryrock. Waarbij af en toe lekker los gegaan wordt met de gitaren. Het sloeg niet erg aan, in Nederland helemaal niet en in de VS haalde single Taking It Out To The People slechts een 19e plaats. Toch vind ik het best een lekker album. Dat ik nog eens helemaal heb afgeluisterd, en het eerste nummer springt er voor mij toch wel uit. Ik vind dat intro vrij briljant.
De campaigners die in de VS campagne tegen de bouw van nieuwe kolencentrales voerden maken zich op voor een nieuwe strijd. Dit keer tegen aardgas. Op de Amerikaanse elektriciteitsmarkt begint gas al last te krijgen van de prijsdalingen van hernieuwbare energie en energieopslag. De campagne richt echter ook op het tegengaan van het gebruik van aardgas voor koken, koelen en verwarmen in de gebouwde omgeving. Een vergelijkbaar doel dus als de Nederlandse overheid heeft gesteld door de ambitie uit te spreken om in 2050 naar een aardgasvrije gebouwde omgeving toe te willen werken.
Sinds 1 september wordt met de nieuwe Worldwide Harmonised Light Vehicle Test Procedure (WLTP) getest of auto’s aan de Europese emissienormen voldoen en worden voertuigen onderworpen aan de Real Driving Emissionst Test (RDE). De testen werden ingevoerd als reactie op het dieselschandaal, en hoewel ook deze nieuwe testen nog verre van perfect is levert de test autofabrikanten behoorlijke hoofdbrekers op.
BMW heeft de productie en verkoop van de BMW 7 serie een jaar stilgelegd, omdat het model nog niet door de test is gekomen, en bij andere modellen zijn aanpassingen gedaan in het motorvermogen om de test te halen. De Volkswagen groep parkeert momenteel letterlijk de helft van de modellen die het produceert in afwachting van een oplossing waarmee voldaan wordt aan de hogere eisen van de WLTP test. Ook andere autofabrikanten hebben moeite om aan de nieuwe eisen te voldoen, blijkt uit gegevens van over de leverbaarheid van modellen op de Duitse markt van autoplatform Carwow.de.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.